Πάμε σε κάποια ιστορικά στοιχεία, επειδή πρέπει να τα πούμε και έχουν κι αυτά τη σημασία τους. Οι Yoth Iria ιδρύθηκαν μόλις το 2019, παρ’ όλα αυτά μια σύντομη ματιά στο βιογραφικό των μελών τους δείχνει αμέσως γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να αντιμετωπιστούν σαν άλλη μια νέα μπάντα: Mutilator και Magus σε μπάσο και φωνή αντίστοιχα, δύο ζωντανοί θρύλοι του ελληνικού black metal, οι οποίοι συμπληρώνονται από τον, για χρόνια session κιθαρίστα των Rotting Christ, George Emmanuel, και τον πανταχού παρόντα drummer της ελληνικής ακραίας σκηνής Maelstrom. Μετά το “Under His Sway” EP, το οποίο δικαιολογημένα ψάρωσε πολύ κόσμο και ένα split με τους Kawir, οι Yoth Iria μας παρουσιάζουν το πρώτο full length τους με τίτλο As the Flame Withers.
Τι περιμένουμε λοιπόν να βρούμε εδώ μέσα; Μήπως μια γεμάτη μερίδα από το ορεκτικό του EP; Το νέο δίσκο Rotting Christ ίσως, μπάντα που έχουν υπηρετήσει τρία από τα τέσσερα μέλη των Yoth Iria; Ατόφιο αληθινό Black Metal; Λοιπόν, λοιπόν…
Το As the Flame Withers είναι ένας black metal δίσκος που παρουσιάζει με αφοπλιστική ειλικρίνεια πώς οι δημιουργοί του αντιλαμβάνονται τον όρο εν έτει 2021. Είναι σκοτεινό, είναι ατμοσφαιρικό, δεν κουβαλάει κανέναν low fi κομπλεξισμό και γι’ αυτό μας παρουσιάζεται με εξαιρετικό ήχο, τιμά περήφανα τη heavy metal κληρονομιά του και γι’ αυτό έχει χωρέσει πολλά και υπέροχα κιθαριστικά μέρη, έχει μια αβίαστη θεατρικότητα που εκφράζεται πειστικά μέσα από τις ερμηνείες του Magus, και δεν έχει κανένα μα ΚΑΝΕΝΑ filler. Τα κομμάτια είναι όλα ένα κι ένα, και κινούνται με σχεδόν σπαστική άνεση από το blastbeat του “The Great Hunter” στο χασιματικό μέρος του “Hermetic Code” και από την απροκάλυπτη Maiden-ίλα του “The Red Crown Turns Black” στην τελετουργική doom-ιά του “The Luciferian”.
Με άλλα λόγια, όσοι ελπίζατε για μια από τα ίδια από ένα εμπνευσμένο Nostalgia Act, παίζει να απογοητευτείτε άσχημα… Ομοίως, όσοι θεωρείτε ότι κάπου σε ένα σκονισμένο υπόγειο υπάρχει το «Ένα και Μοναδικό Αληθές Γριμόριο του Black Metal» χωρίς το οποίο το είδος δεν μπορεί να παιχτεί. Όσοι βέβαια κατά καιρούς αναρωτιέστε γιατί δεν βγαίνουν πια ψυχωμένοι δίσκοι σκληρού, σκοτεινού heavy metal, μόλις αποκτήσατε έναν πολύ πολύ καλό λόγο για να είστε χαρούμενοι.