Οι Year Without Summer προέρχονται από τη Στοκχόλμη της Σουηδίας, και το “Francesco” είναι η πρώτη τους δισκογραφική απόπειρα. Πρόκειται για ένα σύντομης –ομολογουμένως- διάρκειας ΕΡ που απαρτίζεται από τέσσερις συνθέσεις οι οποίες κινούνται στον ευρύτερο χώρο του εναλλακτικού rock, με τις αναφορές σε 90s Midwest emο και 00s pop-punk να είναι οι περισσότερο διακριτές.
Το εναρκτήριο “Francesco” μας βάζει αμέσως στο κλίμα της κυκλοφορίας όντας ένα δυνατό και αρκετά «ραδιοφωνικό» κομμάτι με ευκολομνημόνευτο ρεφρέν και λιτό αλλά μεστό παίξιμο. Αμέσως μου ήρθαν στο μυαλό σχήματα όπως οι Get Up Kids, οι Texas Is the Reason, ακόμα και οι Alkaline Trio, καθώς οι pop-punk επιρροές είναι κυρίαρχες.
Ακολουθεί το “Do you Hate What I’ve Become” για να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο με το “Francesco”. Όμορφα και απλά ενορχηστρωμένο, με διακριτό και όμορφο μπάσο που δεν κρατά μόνο τις τονικές, αλλά παίρνει εως και lead ρόλο σε σημεία μέσα στο κομμάτι, οι Year Without Summer σου κάνουν ξεκάθαρο πως θέλουν τα ρεφρέν τους να σου μένουν στο μυαλό.
Η εισαγωγή του επερχόμενου “Where are you now?” χαμηλώνει τους τόνους, προσφέροντας ένα επιθυμητό διάλειμμα από την ένταση των δύο προηγούμενων, για να αναιρέσει στη συνέχεια τον ίδιο του τον εαυτό και να «μπει» στο ρεφρέν με τα σκισμένα φωνητικά του κύριου Olle Druge σε ένα στιλ που με παρέπεμψε στις πιο post hardcore στιγμές συγκροτημάτων όπως οι Sunny Day Real Estate. Η έξυπνη διαχείριση των χορωδιακών φωνητικών στη συνέχεια καταλήγει στο λυτρωτικό τελείωμα του ίσως πιο «άγριου» κομματιού του ΕΡ.
Το επιλογικό “Silver Light”, όντας το πιο «θριαμβευτικό» από τα 4 tracks, σωστά επιλέχθηκε να κλείνει την κυκλοφορία. Άλλο ένα όμορφο hook στο ρεφρέν, πάλι αρκετά δημιουργικές μπασογραμμές και η lead κιθάρα παίρνει έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο όσο οδεύουμε προς το τέλος.
Συνολικά ευχαριστήθηκα την ακρόαση του «Francesco» καθώς πρόκειται για μια αρκετά συμπαγή και δουλεμένη κυκλοφορία. Στο promo που έστειλε η μπάντα, πληροφορήθηκα πως τα μέλη έχουν ήδη αρκετή εμπειρία τόσο δισκογραφικά, όσο και από πλευράς ενασχόλησης με άλλα είδη. Καθίσταται σαφές πως το συγκρότημα θέλει να αποκτήσει airplay, πράγμα που μας επιβεβαιώνουν όχι μόνο τα πιασάρικα κομμάτια, αλλά και η προσέγγιση της μπάντας στην παραγωγή, η οποία είναι αρκετά πιεσμένη για να πιάσει τα στάνταρ του γνωστού μας, εδώ και χρόνια, «loudness war». Προσωπικά δεν είμαι υποστηρικτής αυτής της κατεύθυνσης, καθώς η πολύ όμορφη ενορχήστρωση και μίξη χάνει τις δυναμικές της στο βωμό της έντασης. Δε θέλω ωστόσο να μειώσω την προσπάθεια που έχει κάνει η μπάντα στο να ακούγονται τα κομμάτια τεχνικά άψογα και πλήρως επαγγελματικά.
Το μεγάλο θέμα που εντοπίζω στους Year Without Summer είναι το ζήτημα της ταυτότητας. Δυστυχώς η μπάντα, υπηρετώντας έναν ήχο που πάντα προσέφερε πλήθος κυκλοφοριών, δεν καταφέρνει να αφήσει ακόμη προσωπικό στίγμα και το ΕΡ λειτουργεί σα μια πολύ ευχάριστη απομίμηση στοιχείων που έχουμε ακούσει πολλές φορές στο χώρο. Μην ξεχνάμε όμως ότι πρόκειται για την πρώτη τους δουλειά και οι Σουηδοί έχουν πάντα τον τρόπο τους να μας εκπλήσσουν ευχάριστα. Οι καλές επιρροές υπάρχουν και μένει να δούμε αν το επόμενό τους βήμα θα τους βρεινα μας προσφέρουν κάτι πιο δικό τους.
Year Without Summer – Francesco (EP)
Νικόλας Λουκόπουλος
Ο Νικόλας Λουκόπουλος, όταν δε χαώνεται με shoegaze, indie και black metal, προτιμά να διαβάζει λογοτεχνία ή να παίζει open world RPGs