”Let me off, let me in, let others battle, we don’t need to battle and we both shall win”
Μπλε Σαββατοκύριακο, ονόμασαν οι Wolf Alice, την μεθυστική ατμόσφαιρα που δημιούργησαν, για το καινούριο, τρίτο τους album και φυσικά, θα ξεκινήσουν από την παραλία και θα μείνουν εκεί. Το χρώμα της θάλασσας και του ουρανού, σημασιολογικά, συνδέει τους ήχους-ρυθμούς με τις έννοιες-αξίες και βοηθάει στον σχηματισμό των συναισθημάτων, που πηγάζουν από το βάθος και τις αποχρώσεις του.
Συμβολίζει, βασικά, την κατανόηση και ηχεί σαν στοργικό καμπανάκι αφύπνισης. “The Beach”, κλιμακωτά μας εντάσσει με την επαναληπτική κιθάρα, τη γλυκύτητα της έκφρασης, τις κυματιστές smooth εντάσεις. Mέσω της καθαρότητας -σκέψης και ψυχής- με πάθος, εμφατικά, το “Delicious Things” σχεδόν rap-άρει σε προσωπικές ιστορίες. Με την εξυπνάδα της μαμάς, ”don’t lose sight”, να φαντάζει blessed. Συνεχίζει σαν αερικό, που αναμειγνύεται με πλήρη αυτοσαρκασμό στην αυτογνωσία, συντονίζεται στον χτύπο της θάλασσας και στον αφρό, χαράζει την δική του πορεία για την «ευτυχία», που αποδίδει σε στιγμές χαράς. Για την αλήθεια και την εμπιστοσύνη, η ανεμοδαρμένη ενέργεια επιμένει, όσο και ο τίτλος του “Lipstick On The Glass”. Με την αυτοπεποίθηση στο “Smile”, θυμικά, μία έξτρα λαχτάρα ενισχύεται. Να ακουστεί live on stage. “How Can I Make It Ok?”, ό,τι πιο σημαντικό στο ενδιαφέρον, μία ισορροπημένη disco-driven ερώτηση. Για τη γνώση, “Play All The Greatest Hits”. Ξεσπά, ”hey, it isn’t loud enough”, υπό την σοβαρότητα της punk. Πανέμορφα ηλεκτρισμένο το “Feeling Myself” φορτίζει τη δύναμη του μπλε, γαλήνια, συνειδητά, στην πορεία του φωτός, που θα αφεθούν τα τελευταία κομμάτια του δίσκου… ”and the sun goes down, as it must come up, consistent like the laughter of the girls on the beach”. Με τις πιο όμορφες εικόνες, επιστρέφει στην αρχή.
Η ανεξάρτητη αντίληψη, στην κατά βάση rock μουσική γραμμή, ανταποκρίνεται εκστατικά και απέραντα χαλαρωτικά, στα χορευτικά τους «θέλω». Μεταξύ dream-pop, avant-garde, shoegaze και alt-rock, γοητευτικά και ερωτεύσιμα synths, ενδυναμώνουν τον παλμό. Όσον αφορά την παραγωγή, clear & spacious, όπως στέκει και η αγάπη τους. Για τον εαυτό, για τη ζωή. ”But does a light shine on you?”