Πριν λίγες μέρες οι Wish Upon A Star βρέθηκαν στα Ritual Studios στο Χαλάνδρι και μίλησαν με τον Γιώργο Χούλλη για τους δίσκους, τις περιοδείες και τα μελλοντικά τους σχέδια.
Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου
Γεια χαρά παιδιά! Καλώς ήλθατε! Έχετε φτάσει στον τρίτο δίσκο. Πού πιστεύετε οτι υπάρχει πρόοδος σε σχέση με τους δυο προηγούμενους;
Ορφέας: Στη προετοιμασία, τη διαδικασία της παραγωγής και της προπαραγωγής. Με τον όρο προπαραγωγή εννοούμε οτι ασχοληθήκαμε με τη σύνθεση πιο προσεκτικά αν θες σε σχέση με τους προηγούμενους.
Πόσο κράτησαν οι ηχογραφήσεις;
Γιώργος: Ξεκινήσαμε τέλη Μαίου και καταλήξαμε να έχουμε το master τον Αύγουστο. Ολη η διαδικασία πρέπει να μας πήρε ένα καλοκαίρι.
Tι κρύβεται πίσω απο το νόημα του τίτλου “Through Thick And Thin”;
Alex: Το όνομα έχει διπλή σημασία. Για μένα είναι ένας δίσκος που θα μπορούσες να έχεις στα εύκολα και στα δύσκολα, με βάση κάτι που είχε πει ένας φίλος μας και απο κει ήταν η ιδέα, αλλά ταυτόχρονα συμβολίζει και το τι περάσαμε σαν άτομα και πως μεγαλώσαμε, οτι είχαμε δυσκολίες αλλά και καλές στιγμές. Αυτά τα δυο σημαίνει για μάς.
Ο: Ναι αυτό. Και οι σχέσεις μεταξύ μας που περάσαμε εύκολα και δύσκολα και οι σχέσεις με τους γύρω μας αλλά και ατομικά σαν μπάντα.
Πάμε τώρα στο συναυλιακό της υπόθεσης. Πρόσφατα περιοδεύσατε για πέμπτη φορά στο εξωτερικό. Πώς ήταν συγκριτικά με τις τέσσερις προηγούμενες τώρα που έχετε “ψηθεί” και είστε πιο έμπειροι;
Γ: Σίγουρα έχουμε μία παραπάνω εμπειρία στο πώς ν’ ανταπεξέλθουμε σε όλη αυτή τη κατάσταση. Ήταν και η πρώτη περιοδεία που δεν είχαμε καθόλου day off, ήταν κάθε μέρα live κι αυτό δενν το είχαμε ξανακάνει. Ενδεχομένως να μήν το ξανακάνουμε.
Ηταν σκληρό για εσάς;
Αλέξανδρος: Εντάξει ήταν πρωτόγνωρο. Παίξαμε 18 μέρες σερί.
Γ: Εντάξει άλλες μπάντες έχουν ξανακάνει και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αλλά είχαμε κάποια κενά που εκεί δέν είχαμε. Πέρα απ’ αυτό ήταν το tour που τα περισσότερα live πήγαν καλά
Κάποια ατυχή η αστεία περιστατικά απο τη τελευταία περιοδεία;
Alex: Υπήρχαν διάφορες αναποδιές τύπου τρακαρίσματα που χαλασαν το ηθικό και τη διασκέδαση των πρώτων ημερών, καθώς και κάποια προβλήματα με το νόμο στην Αυστρία. Επειδή ήταν με τους φίλους μας τους Bandage στο προσωπικό επίπεδο ήταν κωμωδία, αλλά με τη καλή έννοια γιατί διασκεδάσαμε πάρα πολύ με τα παιδιά όταν έφυγε η μαυρίλα. Κατα τ’ άλλα κάποια πράγματα που συμβαίνουν στο tour καλό είναι να μένουν εκεί (γέλια).
Γ: Αυτό που μπορείς να πεις για το tour είναι οτι χρησιμοποιήσαμε τρία διαφορετικά van για 18 μέρες.
Ολες αυτές τις φορές που περιοδεύσατε στο εξωτερικό τι είναι αυτό που είδατε και σας τρώει το παράπονο που δεν βλέπετε εδώ;
Alex: Επειδή συνήθως οι διοργανώσεις που παίζουμε είναι πιο DIY απ’αυτά που παίζουμε στην Ελλάδα, δέν έχει να κάνει τόσο με την οργάνωση γιατί πλέον κι εδώ έχουμε φτάσει σε πάρα πολύ καλό επίπεδο είτε παίζεις σε μαγαζί, είτε σε στέκια, είτε σε οτιδήποτε. Δέν έχουν να ζηλέψουν κάτι οι Ελληνικές συναυλίες απ’αυτές του εξωτερικού και αντιθέτως ίσως και σε κάποιες περιοχές επεδή βλέπουν πιο συχνά live απ’οτι εμείς είναι λίγο κορεσμένο το όλο θέμα μς τις συναυλίες, αλλά σε περιοχές όπως η Σλοβενία, η Σερβία και γενικότερα τα Βαλκάνια που ο κόσμος διψάει ακόμα εκεί πέρα περνάμε πάντα τέλεια και ο κόσμος είναι πιο θερμός.
O: Εγώ αυτό που βλέπω πολλές φορές και ζηλεύω είναι τα διάφορα μέρη στα οποία τυχαίνει να παίξουμε, διάφορα venue που χωράνε μεν 200 άτομα αλλά θα μείνεις εκεί πέρα το βράδυ, θα φάς εκεί και γενικότερα το έχουν στο μυαλό τους τελείως διαφορετικά στο πώς το στήνουν ολο το πράγμα.
Γ: Εμένα μ’ αρέσει που οι συναυλίες ό,τι ώρα λέει ότι ξεκινάνε, ξεκινάνε και τελειώνουν σε κανονικές ώρες, κι αυτό είναι κάτι που έχει αρχίσει να γίνεται και στην Ελλάδα ειδικά σε μεγαλύτερες διοργανώσεις τα time tables τηρούνται, αλλά σε μικρότερες πάντα παίζει καθυστέρηση 30-40 λεπτά που έξω δεν γίνεται και καλό θα ήταν να μην γίνεται κι εδώ.
Υπάρχει περίπτωση ο δίσκος να κυκλοφορήσει και σε βινύλιο;
Αλέξανδρος: Το αρχικό σχέδιο ήταν να κυκλοφορήσει ταυτόχρονα και σε CD και σε βινύλιο, απλά λόγω των capital controls και των όσων συνέβησαν στη χώρα η όλη διαδικασία μπλόκαρε. Ελπίζουμε μέσα στο 2016 να τον έχουμε.
Πόσο μεγάλο εμπόδιο πιστεύετε κατά τη γνώμη σας ότι είναι το οικονομικό ζήτημα για μία μπάντα λόγω της οικονομικής κρίσως και των όσων συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό;
Alex: Εντάξει η κρίση όπως έχει επηρεάσει τα πάντα, έχει επηρεάσει και τη μουσική σκηνή, υπο την έννοια οτι πλέον είναι πιο δύσκολο να βρεις χρήματα να ηχογραφήσεις, να προβάρεις, να βγάλεις merchandise, μπορεί ο κόσμος να το σκέφτεται διπλά να πάει σ’ένα live, μπορεί μία μπάντα που δέν μαζεύει κόσμο στις συναυλίες της να βαρεθεί. Ωστόσο, το μόνο καλό που έφερε η κρίση είναι οτι δέν γίνονται πολλές ξένες συναυλίες, οπότε ο κόσμος που διψάει για συναυλίες μπορεί να στηρίξει πιο πολύ τα τοπικά live.
Αλέξανδρος: Πολλά απο τα εγχώρια live δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα απο τ’ αντίστοιχα του εξωτερικού.
O: Βέβαια και πριν τη κρίση οι μπάντες ήταν στο ίδιο καθεστώς περίπου, να τα χρηματοδοτούν όλα απο μόνες τους. Βέβαια τώρα λόγω της κρίσης δημιουργείται παραπάνω πρόβλημα γιατί είναι πιο δύσκολο να βρείς λεφτά, αλλά γενικά πρέπει να το αγαπάς πάρα πολύ γιατί θέλει πολλή συντήρηση όλο αυτό το πράγμα. Και τύχη.
Είμαστε σε μία χώρα που κακά τα ψέματα έχει ανέβει πολύ το stoner. Πόσο δύσκολο σας είναι να σταθείτε χωρίς να κινείστε στο συγκεκριμένο είδος;
Γ: Σίγουρα είναι πάρα πολλές οι μπάντες που κινούνται σε αυτόν τον ήχο, αλλά εγώ βλέπω οτι και η δικιά μας σκηνή έχει ανέβει αρκετά, δηλαδή τα live μαζεύουν περισσότερο κόσμο, ο κόσμος γουστάρει, οπότε εγώ δέν βρίσκω κάποια δυσκολία σ’αυτό. Επίσης είναι και το άλλο, στα πιο μικρά παιδιά που έρχονται στα live που όταν είναι 15-16 χρονών και ενδεχομένως να έχουν ακούσει 2-3 γνωστές stoner μπάντες, γιατί αυτές έχουν μάθει. Όταν βλέπουν κι άλλες Ελληνικές μπάντες δέν νομίζω οτι θα έχουν πρόβλημα να ακούνε και stoner και punk rock, metal και οτιδήποτε.
Αλέξανδρος: Εντάξει αυτό λέγεται μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά έχει φέρει πολύ κόσμο, ειδικά πιο μικρές ηλικίες σε επαφή με την Ελληνική σκηνή γενικότερα οπότε σε σχέση με αυτό που είπε πριν λίγο ο Γιώργος, ένας πιτσιρικάς που είναι πωρωμένος και ψάχνει την εγχώρια σκηνή δέν νομίζω να έχει παρωπίδες και να ψάχνει μόνο το stoner.
Γ: Κι εμείς άλλωστε όταν ήμασταν 15 χρονών δέν ακούγαμε αποκλειστικά μόνο ένα πράγμα.
Οι τρεις κυκλοφορίες σας με λίγες λέξεις.
Αlex: Η πρώτη κυκλοφορία ήταν οι βοηθητικές ρόδες, δηλαδή ηχογραφήσαμε για να δοκιμάσουμε τι πιάνει η μπάντα, ενώ ήμασταν full άπειροι. Στη δεύτερη κυκλοφορία θέλαμε να βγάλουμε τα καινούργια μας κομμάτια, που πιστεύαμε οτι ήταν καλύτερα απο τα πρώτα και το κάναμε πάλι με απειρία ως ένα σημείο.
Γ: Εχω την εντύπωση οτι τη δεύτερη κυκλοφορία τη βγάλαμε και πήγαμε κατευθείαν για περιοδεία. Δηλαδή θέλαμε να βγούμε έξω για περιοδεία, οπότε είπαμε “τι έπρεπε να έχουμε για να το κάνουμε αυτό; έναν δίσκο με καινούργια κομμάτια”.
Αlex: Άλλωστε η πρώτη κυκλοφορία είναι σε φάση αυτή με τα τραγούδια που γράφεις και παίζεις όλη σου τη ζωή απο πιτσιρικάς και ξαφνικά τα γράφεις. Όσο για τη τρίτη κυκλοφορία ήταν αυτό που λέει ο τίτλος της.
Γ: Επίσης η τρίτη κυκλοφορία είναι ένα πιο αντιπροσωπευτικό πράγμα απ’αυτό που βλέπει ο κόσμος στα live μας πλέον.
Μία ερώτηση πάνω στην επικαιρότητα των τελευταίων ημερών. Σχετικά με το θάνατο του Lemmy; Εντάξει είχαμε και τον David Bowie αλλά ο Lemmy είναι πιο κοντά στον ήχο σας. Αλήθεια τι έχετε να πείτε;
Alex: Εντάξει εγώ αισθάνθηκα οτι πέθανε το rock περίπου.
Ο: Εγώ πιστεύω οτι έζησε το Rock n Roll αλλά και το Punk.Είχε μία γνήσια αλητεία, έζησε πολύ ωραία και δέν θα πώ ακριβώς R.I.P. αλλά θα πώ οτι έζησε ωραία,έδωσε πολλά πράγματα στη μουσική και ήταν ένας γνήσιος Rock star
Αλέξανδρος: Σαν να πεθαίνει ένας παιδικός σου ήρωας.
Και η προβλέψιμη αλλά αναγκαία ερώτηση για να κλείσουμε.Τι να αναμένουμε στη συνέχεια;
Γ: Θα κάνουμε κάποια live στην επαρχία, συζητάμε να βγάλουμε ένα video clip που πιστεύω οτι μέχρι την Ανοιξη θα είναι έτοιμο και συζητάμε απο Σεπτέμβρη να ξαναβγούμε έξω.
Αλέξανδρος: Και ήδη έχουμε αρχίσει να τζαμάρουμε καινούργιες ιδέες.
Ok guys αυτά απο μένα, ευχαριστώ για τη συνέντευξη.
Εμείς ευχαριστούμε, να ‘σαι καλά.