Ομολογώ ότι οι Γερμανοί Wheel (δεν πρέπει να συγχέονται με τους Φινλανδούς progressive-αδες) είχαν ξεφύγει της προσοχής μου, μέχρι αυτόν, τον τρίτο τους δίσκο. Και πολύ κακώς μάλιστα, διότι οι doomsters μας έδωσαν, εν μέσω πανδημίας, ένα πραγματικό 90’s epic doom metal διαμάντι. Το ύφος του album είναι έντονα και εξόφθαλμα επηρεασμένο από τους θρυλικούς Solitude Aeturnus, κυρίως λόγω της ομοιότητας της χροιάς και του τρόπου ερμηνείας του τραγουδιστή τους Arkadius Kurek με τον Robert Lowe.
Ο Arkadius, με μεγάλη τραγουδιστική δεινότητα, κινείται μεταξύ του εσωτερικού λυγμού και επικού ξεσπάσματος, γνωρίζοντας πότε να δώσει extra δυναμικές αλλά και το απαραίτητο μικρό vibrato στο τέλος της φράσης του. Το δεύτερο ατού της μπάντας όμως είναι η τραγουδοποιΐα τους. Οι συνθέσεις είναι επικεντρωμένες στη μελωδία, στη συνοχή του τραγουδιού, και όχι στην ανάδειξη κάποιου συγκεκριμένου οργάνου. Δεν θα συναντήσετε εδώ ούτε ένα filler, ενώ πολύ συχνά θα βρείτε τον εαυτό σας να σιγοτραγουδά τα κουπλέ και τα ρεφρέν του album.
Σε συνθέσεις όπως τα “When the Shadow Takes You Over” και “After All” συναντάμε επίσης επιρροές από Candlemass και Saint Vitus αντίστοιχα, χωρίς όμως να αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του συνόλου. Το προσωπικό αγαπημένο “She Left in Silence” χαρακτηρίζεται από βαριά μελωδικότητα φέρνοντας στο μυαλό τους Pallbearer, ενώ το “Aeon of Darkness”, αν και είναι η πιο «εύκολη» σύνθεση στη συλλογή, προορίζεται να γίνει live favourite, καθώς το βασικό του riff καλεί το κοινό να το τραγουδήσει. Οι Γερμανοί δεν φοβούνται όμως να δείξουν τα δόντια τους όπως στην περίπτωση του Candlemass-ικου “Hero of the Weak” που αποτελεί τη δεύτερη κορυφή του δίσκου, ενώ το φινάλε με το 9 λεπτο “Daedalus” είναι όσο επικό και «δαιδαλώδες» πρέπει.
Το Preserved in Time αποτελεί επιβεβλημένη ακρόαση και αγορά για τους οπαδούς (και μη) του είδους, καθώς βάζει σοβαρή υποψηφιότητα από τώρα για μία από τις σημαντικότερες doom κυκλοφορίες της δεκαετίας. Ναι, είναι τόσο καλό.