23/03/13 με 06/05/23, 10 χρόνια και κάτι ψιλά. Χρόνια πολλά στο “The Glass/Nails” EP των we.own.the.sky και από εδώ λοιπόν! Αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο δυνατές κυκλοφορίες του ντόπιου instrumental post rock/metal. Και τι καλύτερο από ένα επετειακό live για να το γιορτάσει η μπάντα. Ήμουν εκεί και στη προ-δεκαετίας συναυλία/παρουσίαση και μόνο τις καλύτερες εντυπώσεις μου είχε αφήσει εκείνο το live, όσο είχαμε προλάβει να δούμε, αλλά τι να κάνεις μέσα στη ζωή είναι και τα απρόβλεπτα. Έτσι και αυτό του περασμένου Σαββάτου, όχι απλά άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αλλά επιβεβαίωσε το γεγονός ότι οι we.own.the.sky είναι μια από τις πιο υποτιμημένες μπάντες στον τόπο.
Ανταπόκριση / Φωτογραφίες (πλήρες photo report εδώ): Ηλίας Σταθόπουλος
Την βραδιά άνοιξαν, λίγο πιο μετά από το ανακοινωμένο timetable, οι φρέσκοι Kiva. Ατμοσφαιρικοί, με αργά και μέτριας ταχύτητας tempo και όγκο που σε έβγαζε έξω από το μαγαζί αν και όταν ήθελε. Πνευματικά παιδιά των AmenRa και των Cult of Luna στηρίζουν τον γκρίζο ήχο, που και καλά να είσαι ψυχολογικά σε πιάνει και σε πετάει σε ένα ασπρόμαυρο κενό και σε αφήνει εκεί μέχρι να σταματήσουν να μουσικά όργανα να “μιλάνε”. Πάρα πολύ δυνατοί και με ανάλογα δυνατό και συμπαγή ήχο άφησαν πολλές υποσχέσεις για το μέλλον. Προσωπική τοποθέτηση, ανεξάρτητα με την ποιότητα της μπάντας και ειλικρινή θετική προδιάθεση και όχι κριτικής, αν καταφέρουν να δημιουργήσουν έναν καθαρά προσωπικό τους ήχο θα απογειωθούν.
Με μια μικρή, σχετικά, καθυστέρηση οι we.own.the.sky ανέβηκαν στην σκηνή. Ορεξάτοι και εμφανώς χαρούμενοι ταξίδεψαν μαζί με το κοινό παίζοντας ολόκληρο το The Glass/Nails EP αλλά όχι μόνο. Ειλικρινά δεν έχω λόγια να περιγράψω το live τους. Όλα ήταν στην εντέλεια. Διαβασμένοι όπως πάντα, με ήχο που τους αρμόζει, σήκωσαν από το πάτωμα τον κόσμο που βρισκόταν εκεί από τους Kiva και τους πήγαν μια βόλτα διαπερνώντας σχεδόν όλα τα συναισθήματα που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η μπάντα δεν έχει γίνει μεγάλο όνομα στο εξωτερικό ακόμα. Ξεκάθαρα αγαπημένη στιγμή το “Raindrops And Oceans”, το οποίο από την πρώτη φορά που το άκουσα μου είχε κάνει “κλικ” αλλά λόγω κάποιων προσωπικών καταστάσεων αυτή τη φορά ακούστηκε λίγο καλύτερο στα αφτιά μου. Μπάντα που τα live της δεν πρέπει να χάνονται. Τελευταία κουβέντα, θέλουμε νέο δίσκο!
