Με χαοτικές μελωδίες και σκέψη μπορεί ο άνθρωπος να ξεκινήσει ένα χορό με την αιωνιότητα… Αυτό έκαναν και οι VOIDCRAEFT. Ο Γερμανός πίσω από τους VOIDCRAEFT, στην προσπάθειά του ν’ αποτυπώσει σε κάποιο ηχητικό σχήμα την παράνοια και τα μυστικά της σκοτεινής κρύπτης του μυαλού του, κυκλοφόρησε το “Ἕβελ” μέσω της I, Voidhanger Records…
Καθώς τα λεπτά τρέχουν μπροστά στα μάτια μου και η μουσική σχεδόν με πνίγει γλυκά, αρχίζω να κατανοώ την τρέλα αυτή πίσω από τους VOIDCRAEFT, η οποία δεν αποτελείται μόνο από ένα “συμπλεγματικό” βίαιο black metal έπος αλλά και ένα εκπληκτικά δομημένο και προσωπικό πόνημα… Όλοι οι στίχοι είναι στα Εβραϊκά και στα Ελληνικά, ενώ είναι εμπνευσμένο από την Εβραϊκή βίβλο αλλά και την Καινή Διαθήση, όσον αφορά τη θεματολογία του. Παρ’ όλα αυτά, το album δεν παύει να είναι αρκετά σκοτεινό… Ούτως η άλλως… Και η Βίβλος κατά ένα μεγάλος ποσοστό δεν είναι σελίδες γεμάτες αγάπη και λατρεία [sic!]…
Οι μελωδίες του και ο ρυθμός του φέρουν σε μεγάλο βαθμό ένταση και ανησυχία στον ακροατή του αλλά και πάλι όσο περνάει η ώρα τόσο πιο πολύ μπορεί κάποιος να εθιστεί στην τρέλα και στο χαοτικό αυτό χτύπημα της ψυχής του. Πέρα από το αριστουργηματικό και ταυτόχρονα παράφρον αυτό έργο υπάρχει και ένα πολύ δυνατό αισθητικό υπόβαθρο το οποίο δεν διαφαίνεται μόνο από το περιεχόμενο του album αλλά από το εξώφυλλο, το οποίο είναι έργο του Sindre Foss Skancke. Θαρρώ πως αν κανείς παρατηρήσει το εξώφυλλο και συνεχίζει να το κάνει κατά την ακρόαση του album ϊσως μπορέσει να βάλει τον εαυτό του στην ανθρώπινη φιγούρα του πίνακα και τότε σιγά σιγά το νόημα και η ουσία αυτού θα γίνουν ίσως μια σταγόνα παραπάνω πιο κατανοητά.
Ίσως κάποιους τους κουράσει όλος αυτός ο πανικός και η μανία η οποία ίσως ξεπερνά και αυτή των Teitanblood – αλλά σε πολύ πιο χαοτικούς ρυθμούς – και ίσως κάποιους άλλους να τους τραβήξει η περιέργεια…