Το “Terminal Redux” των αμερικανών Vektor έχει δικαιολογημένα το χρίσμα ενός από τους καλύτερους thrash (και όχι μόνο) δίσκους της χρονιάς που διανύουμε. Αδιαμφισβήτητα, η φρεσκάδα και η τόλμη που έχει αυτό το album, δίνει σχεδόν μια νέα πνοή στα όποια κλισέ του είδους, εντυπωσιάζοντας ακόμη και κοινό που δεν είναι απαραίτητα fan του συγκεκριμένου ήχου. Το βράδυ της Τρίτης, σε ένα σχεδόν γεμάτο από νωρίς Αν Club, είχαμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε τους λόγους που υπάρχει τόσος ντόρος γύρω από το όνομα τους.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Πλήρως οργανωμένα και με το πρόγραμμα της ημέρας να τηρείται αυστηρά, την αρχή της φιλόδοξης βραδιάς έκαναν οι Rapture οι οποίοι με τις death/thrash καταβολές τους ζέσταναν και με το παραπάνω τον κόσμο που γυρόφερνε μεταξύ του merch και του bar, αφήνοντας τις καλύτερες των εντυπώσεων, δείχνοντας πως έχουν αρκετούς φίλους. Σίγουρα αν όλα τους πάνε καλά, θα κερδίσουν αρκετούς fans του είδους αφού βρίσκονται ήδη σε καλό δρόμο.
Για τη συνέχεια, η αρρώστια που ακούει στο όνομα Sacral Rage κατάφερε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον κάθε παραβρισκόμενου με το hi-tech (όπως οι ίδιοι το αποκαλούν) metal τους. Με το “Illusions in Infinite Void” να φιγουράρει ήδη σε αρκετές λίστες, μας παρουσίασαν ένα εξαιρετικής ποιότητας και πιστότητας set. Η παρανοϊκή φιγούρα του τραγουδιστή τους, ο οποίος εισέβαλε στη σκηνή με έναν ζουρλομανδύα και ψυχωτικές διαθέσεις, έκαναν την εμπειρία ακόμη πιο εξωπραγματική. Αναμενόμενο μιας τέτοιας σκηνικής παρουσίας, ήταν αδύνατον να πάρεις τα μάτια σου από πάνω τους. Μια κατά τ’ άλλα ζόρικη διασκευή τους στο “Phantasmagoria” των Annihilator, θα μπορούσε να είχε ευκόλως παραληφθεί, αφού είχαν αρκετά παραπάνω να προσφέρουν από τις προσωπικές τους συνθέσεις. Όχι φυσικά ότι χάλασε κανέναν.
Εν συνεχεία, με την προσδοκία πως ένα live σε κλειστό χώρο τέλη Αυγούστου πρέπει το λιγότερο να αξίζει τον κόπο, η εμφάνιση των Vektor ξεπέρασε κάθε λογική. Έχοντας ήδη την πληροφορία πως το συγκεκριμένο tour περιλαμβάνει την καθολική παρουσίαση της τελευταίας δισκογραφικής δουλειάς τους, όσoν αφορά το setlist, γνωρίζαμε τι να περιμένουμε. Το εναρκτήριο “Charging The Void”, είναι από μόνο του χαοτικό κομμάτι. Με τη βοήθεια του αρχικά κακού ήχου, τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο δύσκολα, μουδιάζοντας προς στιγμήν τις αντιδράσεις του κοινού. Με την έναρξη του “Cygnus Terminal” η κατάσταση ξεκαθάρισε σημαντικά. Ή τουλάχιστον συντονίστηκαν τα αυτιά μας στον εξαιρετικά δυνατό ήχο της μπάντας. Το επόμενο “LCD (Liquid Crystal Disease)” ίσως ήταν και η ανεπίσημη έναρξη μιας αξέχαστης βραδιάς. Έως το τελευταίο riff του “Pillars Of Sand” η ενέργεια των θερινών διακοπών μας καταναλώθηκε σε ένα κολασμένο και ασταμάτητο pit που τελειωμό δεν είχε. Φυσικά, το “Terminal Redux” δεν σταμάτησε εδώ. Ενημερώνοντας μας πως σε αυτό το δίσκο έχουν προσπαθήσει και κάτι συνθετικά διαφορετικό, η (σχετική πάντα) χαλαρότητα του “Collapse” ήταν η μοναδική μας ευκαιρία για τις απαραίτητες ανάσες. Και μετά ήρθε το “Recharging The Void” σαν μια από τις εμπειρίες που δύσκολα περιγράφεις. Οπότε το αφήνουμε εδώ…
Έχοντας ήδη περάσει πάνω από μία ώρα στον σκοτεινό sci-fi κόσμο των Vektor, και ενώ οι περισσότεροι νόμιζαν πως αυτή η εξαιρετικής απόδοσης thrash βραδιά είχε φτάσει στο τέλος της, οι αμερικανοί μας εξέπληξαν κάνοντας ένα κολασμένο δισκογραφικό πισωγύρισμα με αποκορύφωμα το ομώνυμο κομμάτι του ντεμπούτου album τους “Black Future”, παρέα με τα “Hunger For Violence” και “Tetrastructural Minds”. Αναμενόμενο φυσικά, πως ότι γινόταν εκ μέρους του κοινού έως τώρα, έγινε αυτή τη φορά εις διπλούν. Συνεχόμενα stage divings και διάθεση για χάος. Το αποχαιρετιστήριο “Asteroid” ήρθε και αποτελείωσε ότι είχε μείνει να στέκεται ακόμη όρθιο μετά από ένα σχεδόν δίωρο set το οποίο μόνο αξέχαστο μπορεί να σου μείνει. Αν γνωρίζαμε εξ αρχής αυτό που είχαμε να αντιμετωπίσουμε, θα αναβάλλαμε τις διακοπές μας για τέλος του μήνα.
Οι Vektor απέδειξαν και με το παραπάνω πως πρόκειται για μια από τις καλύτερες μπάντες εκεί έξω, και το γεγονός ότι “βγάζουν” ξεκούραστα δύο ώρες live βρισκόμενοι στα μέσα του ευρωπαϊκού tour τους, τους κάνει ακόμη πιο σημαντικούς. Sci – Fi or Die λοιπόν, ως την επόμενη. Και καλή ανάρρωση.
Ευχαριστούμε το Χρήστο Λεμονή για τη φωτογραφία των Rapture.
