Η προσέγγιση μιας ιδιόρρυθμα πειραματικής εκδοχής φαντάζει απίθανο κατόρθωμα στο μουσικό τομέα, γι’ αυτό, άλλωστε, η προσπάθεια της συναντάται σπάνια. Η αθηναϊκή μουσική κοινότητα αναμφισβήτητα αποτελείται από μουσικά/καλλιτεχνικά διαμάντια, όπου ο όρος του πειραματισμού αποτελεί πρωταρχικό και φυσικά αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας τους, χωρίς να τους εξουθενώνει η ιδέα του απίθανου. Οι Valleta Str. Project ανήκουν στην παραπάνω κατηγορία, έχοντας μόλις δώσει γενναιόδωρες δόσεις ουσίας, εκείνης της ουσίας που περιχύνεται ανάμεσα στους progressive groovy ήχους, έχοντας ως αποτέλεσμα την ομογενοποίησή τους με την alt underground σκηνή. Με αφορμή τον εορτασμό της πρώτης τους ολοκληρωμένης μουσικής παράγωγης τους στο Temple, που ακούει στο όνομα “Random Conclusion”, οι Valleta Str. Project απαντούν στις ερωτήσεις της Έφης Καραμουσάλη, οδηγώντας την στην ένταξη της μουσικής τους νοοτροπίας.
***
Υπό ποιες συνθήκες πραγματοποιήθηκε η δημιουργεί των Valletta Str. Project; Ήταν κάτι συνειδητό; Δώστε μου ένα σύντομο ιστορικό..
Όλοι μέναμε στο ίδιο σπίτι, στην οδό Βαλέττα στα Ιλίσια. Παίζαμε μουσική κάθε μέρα, χωρίς να στοχεύουμε συνειδητά στην δημιουργία κάποιας μπάντας. Αυτό ήρθε από μόνο του, όταν οι ιδέες άρχισαν να γίνονται κομμάτια και ο ήχος που αναπαράγαμε άρχισε να μας ιντριγκάρει.
Προτιμάτε τη διαδικασία των ηχογραφήσεων ή την live performance; Τι είναι αυτό που θα βοηθούσε περισσότερο τους ακροατές, ώστε να αντιληφθούν τον τρόπο που αντιλαμβάνεστε εσείς οι ίδιοι τη μουσική νοοτροπία;
Τα live. Στο live βιώνεις την απόλυτη μουσική μέθη, εκεί που δεν υπάρχουν δεύτερες ευκαιρίες και το παρόν αναλαμβάνει να τσιτώσει τα αντανακλαστικά σου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από εκτόνωση, ευτυχώς εμείς βρήκαμε τη μουσική.
Πιστεύετε ότι οι μουσικοί καλλιτέχνες είναι ικανοί να αλλάξουν τον κόσμο; (ουτοπική ερώτηση με αντίστοιχη απάντηση)
Πιστεύουμε ότι η τέχνη έχει τόση δύναμη όση και η βαρύτητα, που της αποδίδεται καθημερινά.
Θεωρείτε πως ο ανθρωπινός νους σε μουσικά πλαίσια, λειτουργεί περισσότερο με το συναίσθημα ή βυθίζεται στην τεχνολογία, που απλόχερα του προσφέρει η εφευρετικότητα του;
Ο άνθρωπος λειτουργεί συναισθηματικά, αυτή είναι η φύση του. Πίσω από τις αποφάσεις του, από τις πιο λογικές μέχρι τις πιο παράλογες, κρύβονται οι ανασφάλειες και οι φόβοι του. Όσον αφορά την τεχνολογία δεν αρκεί να εφεύρεις κάτι, πρέπει και ο άλλος να έχει την παιδεία να το εκμεταλλευτεί προς όφελος του.
Πόσο επικίνδυνο μπορεί να θεωρηθεί το γεγονός πως η old school λογική εξασθενεί εξαιτίας της τεχνολογίας και των social; Θεωρείτε πως είναι ένας σωστός τρόπος να διαδώσει τόσο εύκολα κάποιος την τέχνη που δημιουργεί;
Είναι οξύμωρο, τα μέσα είναι σίγουρα πολύ περισσότερα, αλλά αν αναλογιστείς την πληροφορία που αναπαράγεται καθημερινά, φαίνεται μάλλον το ίδιο δύσκολο να ακουστείς και να μείνει κάτι. Είναι πολύ πιο εύκολο για έναν μουσικό να “ανεβάσει” κάπου τη δουλειά του, αλλά και πολύ πιο εύκολο ένας ακροατής να τον προσπεράσει στο ιντερνετικό του διάβα. Γι’ αυτό κι εμείς θέλαμε να πειραματιστούμε στο πρώτο μας album. Δε θέλαμε να γράψουμε έναν δίσκο για να τον ακούς στο background, θέλαμε έναν δίσκο για να συστηθούμε, αν σ’ αρέσει να μας αγαπήσεις, αλλιώς να το κλείσεις και να συνεχίσεις. Άλλωστε, για να επανέλθουμε, είναι τόση πολλή η καλή μουσική εκεί έξω, που κανείς δεν έχει χρόνο για χάσιμο.
Παίζετε στη σκηνή του Temple στις 6 Ιουνίου. Να υποθέσω ότι θα παίξετε όλο το album ή θα έχουμε και κάποια bonus tracks;
Θα παίξουμε όλο το album και θα προσθέσουμε και δύο ακόμα κομμάτια, που δουλεύουμε τώρα. Επίσης, θα είναι μαζί μας η Daphne and the Fuzz με το καινούργιο της set up, το οποίο είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον – αν δεν το έχετε δει ακόμα ετοιμαστείτε να εκπλαγείτε ευχάριστα. Τη συναυλία θα ανοίξει ο Anima με το Drum n’ Samples show του, όπου ακόμα κι αν δεν είσαι ντράμμερ καταλαβαίνεις ότι απαιτεί πολλά skills. Γενικά το event θα είναι εκρηκτικό!
Θέλετε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες για την ηχογράφηση και την παραγωγή του album;
Ο δίσκος είναι ανεξάρτητη, DIY παραγωγή και ηχογραφήθηκε σε δύο φάσεις. Αρχικά πήγαμε στον πολύ καλό μας φίλο, Γιάννη Καρρά aka King Elephant, ο οποίος μας ανέλαβε σε ρόλο παραγωγού και γράψαμε στο υπόγειο του. Πολλά κομμάτια όπως το “It Feels Right”, το “Invitation to a Custom Dimension”, το “Sincerely” και το “Noble Jam” είναι ηχογραφημένα live σε ένα δωμάτιο. Σε δεύτερο χρόνο, πήραμε τα κανάλια με τη μουσική που είχαμε δουλέψει όλοι μαζί και τα μιξάραμε μόνοι μας στο home studio μας. Τη μίξη επιμελήθηκε ο Θανάσης Αλεξανδρής, ο οποίος είναι ιδρυτικό μέλος των VSP και παραγωγός. Το master επιμελήθηκε, ο Γιάννης Χριστοδουλάτος και το artwork o Ultragrim.
Ποιες μουσικές επιρροές θεωρείτε πως διαδραμάτισαν σπουδαιότερο ρολό στην διαμόρφωση του ήχου σας. Στην παρούσα φάση, καθώς γνωρίζουμε όλοι, τίποτα δεν διατηρείται αναλλοίωτο, εξελίσσεται, παίρνει ποικίλες μορφές.
Οι επιρροές μας είναι πολλές, η χρυσή τους τομή είναι η γκρούβα. Ενδεικτικά αναφέρουμε David Bowie, Jungle, Justice, Tony Allen, Μάνος Χατζιδάκις, Gorillaz, Michael Jackson, Mulatu Astatke, Kendrick Lamar, Nirvana, Peppers, κατάλαβες…
Να μιλήσουμε λίγο και για το στιχουργικό κομμάτι του δίσκου; Προσωπικά έχω ξεχωρίσει τα “Wonder” και “Sincerely”. Οι στίχοι μπορούν να θεωρηθούν βιωματικοί;
Οι στίχοι είναι βιωματικοί, ναι, είτε σε πρώτο πρόσωπο είτε σε ρόλο παρατηρητή.
Ποια στοιχεία πιστεύετε ότι διαχωρίζουν τον ήχο σας από αυτόν άλλων ειδών ή σκηνών;
Στο “Random Conclusion” έχουμε να κάνουμε μ’ ένα κράμα pop indie funk με electronic φινιρίσματα και με τις αναλογίες να διεκδικούν τον πρώτο ρόλο ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε κομματιού. Θα ακούσεις αρκετή μελωδική πληροφορία πάνω σε αυστηρό groove. Αλλά επειδή μας αρέσει το live, ο πειραματισμός και τα τζαμαρίσματα, δεν αποκλείσαμε από τον διάλογο την ψυχεδελική μας φύση.
Πώς θα ορίζατε την έννοια της επιτυχίας; Είναι κάτι εφήμερο; Είναι μια έννοια που μπορεί να παρεξηγηθεί;
Επιτυχία είναι να δημιουργείς με τους δικούς σου όρους. Επίσης, όταν κάνεις trap, επιτυχία είναι τα 10 εκατομμύρια views. Όταν προσπαθείς να δημιουργήσεις μια ρωγμή ανάμεσα στην -από πολλούς- παρεξηγημένη pop και το rock n’ roll παίρνεις τα ρίσκα σου…
Υπάρχουν συναυλίες που έχουν χαρακτεί βαθειά στην μνήμη σας;
Radiohead, LCD Soundsystem, Primavera 2016 (Θανάσης, Κώστας, Γιώργος) / Μοderat, Αθήνα 2016 (Στέφανος) / Κing Gizzarg, Αθήνα 2018 (Νίκος)
Ποια άλλη μορφή τέχνης σας συγκινεί, εκτός από αυτή της μουσικής; Με ποιον άλλον τρόπο μπορεί να επιτευχτεί η διαφυγή του νου;
Η ζωγραφική.
Πώς αξιολογείτε την ελληνική underground σκηνή; Υπάρχουν αξιόλογα venues και bands σε αυτήν την απέραντη θήλασα ή πνίγεται με το ίδιο της το “νερό”;
Υπάρχουν πάρα πολύ αξιόλογες μπάντες και καλλιτέχνες. Τα πράγματα φαίνεται να πηγαίνουν όλο και καλύτερα. Επίσης, αν σκεφτούμε πόσο ενημερωμένα είναι τα φεστιβάλ μας τα τελευταία δύο χρόνια, γίνεται σοβαρή δουλειά κι από ‘κει.
Πέρα από τη συναυλία του Ιουνίου, υπάρχουν άλλα πλάνα στο κοντινό μέλλον;
Όχι, στο Temple 6 Ιουνίου είναι η τελευταία μας συναυλία… Δεν θα ξαναπαίξουμε ποτέ… Εκτός αν μας καλέσουν οι Πυξ Λαξ σε Reunion World Tour…!
Παιδιά, θέλω να σας ευχαριστήσω πάρα πολύ για την κουβέντα μας, εύχομαι τα καλύτερα για τους Valetta Str. Project. Θα τα πούμε στο Temple!