Τους Urstaat τους είδα πρώτη φορά στο live\γιορτή που κανόνισαν οι Gagulta στο AN Club, το Σάββατο 8 Οκτωβρίου και από τις πρώτες νότες το sludgy post-metal τους μου κέντρισε το ενδιαφέρον και κινήθηκα μπροστά στη σκηνή να δω την μπάντα που έχει αυτόν τον ήχο.
Στιβαρό ρυθμικό κομμάτι με σαρωτικές συγχορδίες στο μπάσο, έστρωναν το καταλληλότερο χαλί για να δώσουν οι κιθάρες τις μελωδίες και την λάσπη που χαρακτηρίζει αυτό το είδος. Όσο περνούσαν τα κομμάτια, καταλάβαινα ότι έχω μπροστά μου ένα συγκρότημα που δεν επαναπαύεται στις επαναλαμβανόμενες sludge\doom φόρμες, αλλά φροντίζει την άψογη επικοινωνία των μουσικών οργάνων και την μελωδία.
Όπως είχα γράψει και στο live report, ήθελα να ασχοληθώ εκτενέστερα με το συγκρότημα και χωρίς πολλές καθυστερήσεις επικοινωνήσαμε και κανονίσαμε να βρεθούμε από κοντά για να συζητήσουμε για το συγκρότημα αλλά και την ελληνική rock\metal σκηνή γενικότερα.
Βρεθήκαμε λοιπόν ένα απόγευμα σε ένα bar του Μεταξουργείου χωρίς ιδιαίτερη agenda σε πολύ χαλαρό κλίμα και αφού γεμίσαμε τα ποτήρια μας, ξεκινήσαμε να μιλάμε για μουσική και ειδικότερα για την κατάσταση της ελληνικής σκηνής σήμερα. Οι Urstaat αποτελούνται από τους Νίκο Κουτάντο (drums), Χρυσάνθη Μούρτη (κιθάρα), Δημήτρη Λουπέτη (κιθάρα) και Γρηγόρη Ζαμπέλη (Μπάσο). Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι όπως ακριβώς παίζουν στη σκηνή έτσι είναι και η κουβέντα μαζί τους. Όταν κάποιος είναι χειμαρρώδης, άλλος είναι πιο ήσυχος αλλά με ατάκα φωτιά. Αλληλοσυμπληρώνονται και αυτό φέρνει μια ισορροπία.
Πείτε μου λίγα λόγια για την μπάντα. Πως ξεκίνησε;
Γρηγόρης: Ο λόγος που ξεκινήσαμε την μπάντα ήταν απλά γιατί ήμασταν φίλοι και θέλαμε να παίξουμε μαζί μουσική. Δεν ξεκίνησε με κάποιο συγκεκριμένο σκοπό.
Χρυσάνθη: Ξεκινήσαμε να παίζουμε πριν περίπου 6 χρόνια. Στην αρχή ήμασταν εγώ, ο Δημήτρης (κιθάρα) και ο Νίκος (drums). Ξεκινήσαμε να παίζουμε σε κάποιες ιδέες που είχαμε και στην συνέχεια ήρθε ο Γρηγόρης για να παίξει μπάσο.
Δημήτρης: Η μπάντα ξεκίνησε με τελείως διαφορετικό σκεπτικό για το τι ήχο θα θέλαμε να έχουμε. Ο ήχος μας ήταν psychedelic-doom. Εκείνη την εποχή ακούγαμε αρκετά stoner και μας είχε επηρεάσει, αλλά στην συνέχεια όσο παίζαμε και δενόμασταν σαν μπάντα ο ήχος μας εξελίχθηκε σε κάτι διαφορετικό. Δοκιμάσαμε να παίξουμε και με φωνητικά, τα οποία ήταν scream, αλλά λόγω συγκυριών δεν προχώρησε με τον φίλο που τραγουδούσε και συνεχίσαμε καθαρά instrumental. Το γεγονός ότι δεν έχουμε φωνή, λειτούργησε πολύ απελευθερωτικά για εμάς, στο κομμάτι της μουσικής.
Χρυσάνθη: Για την ώρα όμως δεν υπάρχει σκέψη να μπει κάποια φωνή. Το μόνο θέμα είναι στίχοι. Αν δεν υπάρχει φωνή δεν μπορείς να εκφραστείς σε αυτό το επίπεδο.
Μιλώντας για έκφραση…το εξώφυλλο του δίσκου είναι πολύ δυνατό…
Γρηγόρης: Το έφτιαξε ένα φίλος μας ο Παύλος Κασόλας ο οποίος δεν έχει δουλέψει με metal μπάντες και αισθανόμαστε τυχεροί που δούλεψε μαζί μας για να φτιάξει το εξώφυλλο.
Δημήτρης: Τον φέραμε και σε πρόβες για να ακούσει την μουσική μας ζωντανά.
Το Urstaat πως προέκυψε;
Δημήτρης: Το Usrtaat είναι το πρωτό-κρατος. Η “Ur” υποτίθεται ήταν η πρώτη πόλη των ανθρώπων στη Μεσοποταμία και το “Urstaat” υποτίθεται ότι ήταν το πρώτο κράτος που ιδρύθηκε εκεί. Στη βιβλιογραφία αναφέρεται ως μοντέλο κρατικής δομής και οργάνωσης, οπότε για εμάς εκφράζει αυτό που είναι απέναντί μας.
Είστε σε μια φάση που ό,τι αφορά την μπάντα το κανονίζετε μόνοι σας. Είναι απελευθερωτικό να έχετε τον απόλυτο έλεγχο ή τελικά σας περιορίζει επειδή πρέπει να ασχοληθείτε με παρά πολλά πράγματα που δεν αφορούν τη μουσική;
Γρηγόρης: Βγάλαμε και το EP μόνοι μας
Νίκος: Μακάρι να μπορούσαμε να βρούμε κάποιον να μας βοηθήσει σε αυτό το κομμάτι, αλλά καταλαβαίνουμε ότι είναι ακόμα νωρίς για να δούμε κάτι τέτοιο. Μπορεί να είμαστε μαζί αρκετά χρόνια, αλλά σκέψου ότι στο AN Club ήταν το δεύτερο live μας. Θεωρώ ότι ακόμα ψάχνουμε τα πατήματά μας και για να κάνεις μια τέτοια κίνηση πρέπει να έχεις κάνει κάποια πράγματα πρώτα. Βέβαια εμείς έχουμε την πολυτέλεια να έχουμε δικό μας χώρο να κάνουμε πρόβες, είναι ένας χώρος που έχω φτιάξει εγώ, οπότε μπορούμε να αφιερώσουμε όσο χρόνο θέλουμε στη μουσική μας.
Δημήτρης: Ένα θέμα είναι αν κλείνεις live αλλά και ένα άλλο, το οποίο είναι πολύ σημαντικό για εμάς, είναι με ποιους κλείνεις τα live. Οπότε κατά την γνώμη μου το ιδανικό είναι κάπου στη μέση. Να υπάρχει κάποιος που να μας βοηθάει στο διαχειριστικό μέρος και εμείς να φροντίζουμε και τις σχέσεις μας με τις άλλες μπάντες και τα μαγαζιά.
Χρυσάνθη: Καλό είναι να κάνεις μεγάλα πλάνα σαν μπάντα, αλλά αυτό απαιτεί αφοσίωση και χρόνο. Σε αυτή την φάση νομίζω ότι έχουμε εξαντλήσει τον χρόνο που μπορούμε να αφιερώσουμε στην μπάντα, βέβαια ο χρόνος που αφιερώνεις έρχεται και συλλογικά.
Γρηγόρης: Αυτό είναι και η μαγεία αυτού που λέμε “η σκηνή”. Μας αρέσει που ανήκουμε στην ευρύτερη metal σκηνή της Αθήνας με όλες τις δυσκολίες και τις παθογένειες που μπορεί να έχει.
Άρα από ότι καταλαβαίνω μπαίνουν και κάποια πολιτικά χαρακτηριστικά…
Δημήτρης: Έτσι είναι. Ούτε θα στηρίξουμε κάποιο εγχείρημα ούτε θα παίξουμε με μία πάντα που είναι απέναντι από αυτά που πιστεύουμε.
Νίκος: Μιας και τα τραγούδια μας δεν έχουν στίχους, δεν μπορούν να έχουν πολιτικό περιεχόμενο, ανεξαρτήτως όμως, εμείς σαν μπάντα συμμετέχουμε σε κινήματα και νοιώθουμε ότι τοποθετούμαστε σε αυτά, όπως για παράδειγμα το Metal Solidarity.
Στην Ελλάδα πριν κάποια χρόνια είδαμε το stoner να βγαίνει μπροστά και επιτέλους να ξαναγεμίζουν χώροι με ελληνικές μπάντες. Αυτό που βλέπουμε τελευταία είναι να ξεφεύγει ο ήχος από το stoner και να ανεβαίνουν μπάντες που παίζουν sludge, post, doom, όπως κι εσείς. Πιστεύετε ότι υπάρχει χώρος στην ελληνική σκηνή για να εξελιχθεί αυτός ο ήχος;
Δημήτρης: Θεωρώ ότι υπάρχει χώρος, γιατί βλέπουμε κόσμο να αφήνει τον πιο mainstream ήχο και να γυρνάει σε ήχο που έπαιζαν παλιότερα. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πάντα στην Ελλάδα υπήρχαν αξιόλογα σχήματα στον σκληρό ήχο. Τα σχήματα που δημιουργούν communities και αυτά που διαλέγουν έναν πιο σκληρό ήχο, δεν κινούνται ανταγωνιστικά αλλά λειτουργούν συμπληρωματικά σε όλο αυτό που έχει χτιστεί. Η σκηνή αυτή την στιγμή βρίσκεται σε φάση που αναδύονται πράγματα. Υπάρχει πολύς κόσμος που θέλει να κάνει κάτι διαφορετικό.
Χρυσάνθη: Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχει underground ήχος που είναι αρκετά metal σε αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα. Αλλά σε κάθε περίπτωση κι εγώ πιστεύω ότι η σκηνή είναι σε φάση διερεύνησης και θα έρθουν μεγάλα πράγματα.
Κι εγώ το πιστεύω αυτό. Βλέπω την ελληνική σκηνή να βράζει και γουστάρω…
Χρυσάνθη: Ουρστάρεις…(γέλια)
Πως συνεχίζει η μπάντα; Βγάλατε ένα EP μέσα στο ’22, τώρα θα περιμένουμε μια ολοκληρωμένη κυκλοφορία;
Γρηγόρης: Έχουμε κάποια κομμάτια έτοιμα τα οποία τα δουλεύουμε για να μπουν σε ένα νέο album.
Νίκος: Έχουμε στόχο κάθε κομμάτι να είναι μισό λεπτό μεγαλύτερο από το προηγούμενο (γέλια).
Δημήτρης: Είμαστε σε μια φάση που προσπαθούμε να εξωτερικεύσουμε αυτό που κάνουμε, γιατί είναι πολλά τα χρόνια που παίζουμε μόνοι μας και ταυτόχρονα να γράψουμε κομμάτια για έναν νέο δίσκο. Στόχος μας είναι μέσα στο 2023 να κάνουμε μια καινούργια κυκλοφορία.
Από ό,τι κατάλαβα στο live του στο AN Club, τα καινούργια κομμάτια είναι πιο up-tempo.
Γρηγόρης: Σωστά. Τα καινούργια κομμάτια έχουν γραφτεί με την παραδοχή ότι πάμε full instrumental και με νέους όρους επικοινωνίας μεταξύ μας.
Δημήτρης: Στα καινούργια κομμάτια είμαστε λιγότερο αυστηροί και προσηλωμένοι στο τι είδος παίζουμε. Έχουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον και ακόμα και όταν μια ιδέα πάει τελείως αλλού από εκεί που είχαμε φανταστεί είμαστε καλά με αυτό. Ο νέος δίσκος θα είναι αισθητά πιο προσωπικός.
Χρυσάνθη: Θεωρώ ότι μετά από τόσες δυσκολίες που περάσαμε, αποχωρήσεις, πανδημία, δεν κρατιόμαστε και θέλουμε να προχωρήσουμε.
Οι Urstaat έχουν βγάλει ένα ομώνυμο EP το οποίο μπορείτε να βρείτε στο παρακάτω link όπως και όλα τα social media του συγκροτήματος. https://linktr.ee/urstaat Τους ευχαριστούμε για τον χρόνο τους και τους υποσχόμαστε ότι στο επόμενο live τους θα είμαστε εκεί.
