Έχουν περάσει ελάχιστες ώρες από το live που όσοι είχαν τη χαρά να βρίσκονται στον ιστορικό χώρο του Κυττάρου, θα κάνουν καιρό να τη ξεχάσουν και που ο γραφών προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του για να μεταφέρει τα όσα έγιναν όσο πιο κοντά στη πραγματικότητα, γιατί οι Unida είναι ένα ιστορικό stoner rock σχήμα που η σκιά του ονόματος και της φωνή του Garcia τα καπέλωνε όλα ακόμα και το ίδιο το συγκρότημα. Το βράδυ της Παρασκευής όμως τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά για καλό όσων βρέθηκαν στο Κύτταρο.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Χριστίνα-Θάλεια Παππά (πλήρες photo report εδώ)
Ας πάρουμε όμως τη βραδιά από την αρχή, καθώς οι Under The Sun ήταν το ορεκτικό της. Βαρύ Sabbath-ικό stoner/doom που όσο περνάει ο καιρός γίνεται όλο και καλύτερο και το συγκρότημα δείχνει να το τελειοποιεί ολοένα και περισσότερο καθώς πλησιάζει και η κυκλοφορία του πρώτου full length τους. Ήχος βαρύς και ασήκωτος με τη μπασαδούρα όπως πρέπει να είναι σε τέτοιες μουσικές, μας ζέσταναν για τα καλά για τη συνέχεια που ήταν εκρηκτική.
Με τους Void Droid να παίρνουν θέσεις μάχης στη σκηνή και χωρίς φειδώ εξαπέλυσαν τις ηλεκτρικές τους εκκενώσεις. Το all around πλέον metal τους έχει ονειρικές στιγμές. Η αλήθεια είναι ότι είχα να τους δω ζωντανά αρκετά χρόνια και ένα σοκ το έπαθα από το πόσο καλοπαιγμένο είναι το υλικό τους επί σκηνής. Oι Void Droid έχουν το δικό τους φανατικό κοινό που πολλαπλασιάζεται με κάθε δισκογραφική τους δουλειά, με κάθε ζωντανή τους εμφάνιση και το συγκρότημα τους το ανταποδίδει με αψεγάδιαστες εμφανίσεις όπως και της Παρασκευής.
Οι Under The Sun μας ζέσταναν, οι Void Droid μας ισοπέδωσαν και ο κύριος λόγος που βρεθήκαμε στο Κύτταρο, οι θρύλοι του stoner/desert Unida όχι απλά μας ξεχαρβάλωσαν και μας έδειξαν πως γίνεται η ‘δουλειά’. Όχι απλά μας έκαναν να ξεχάσουμε εκείνη τη μέτρια εμφάνιση τους στο An πριν κάμποσα χρόνια, αλλά έκαναν ένα Κύτταρο να πάλλεται σε κάθε νότα, σε κάθε στίχο. Ο νέος Mark Sunshine, που δεν είναι και τόσο νέος , απλά ρίξτε μια αυτιά στους Riotgod, τα κάνει όλα τέλεια από τη φωνάρα που σε κάνει να ξεχνάς τον Garcia μέχρι τη σκηνική του παρουσία που είναι larger than life, είναι η σπίθα που έλειπε από τις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Οι Unida βγήκαν έπαιξαν, έκαναν το jam τους, το σωστό αυτή τη φορά, έπαιξαν όλα τα classic hits τους που είναι και πολλά, έπαιξαν μια νέα κομματάρα που μας άνοιξε την όρεξη για το νέο δίσκο, δε βγήκαν ποτέ για encore γιατί απλά δε χρειάστηκε να γίνει μετά από τέτοια εμφάνιση, έκαναν το Κύτταρο άνω κάτω με ατελείωτο χορό, headbanging, stagedivings, μας έκαναν να πάμε μπροστά στη σκηνή και να τους θαυμάσουμε και το κυριότερο όταν τελείωσε η βραδιά ήμασταν με ένα χαμόγελο και μια απορία στο βλέμμα του στυλ τι ήταν αυτό που μόλις είδαμε!
Ένα μεγάλο μπράβο στη Made Of Stone Productions που τόλμησε να τους φέρει ξανά και να μας χαρίσει ένα βράδυ που θα κάνουμε αρκετό καιρό να ξεχάσουμε.
