Είναι δύσκολο να πείσεις έναν φίλο σου να σου κάνει παρέα σε ένα live, που δεν γουστάρει και πολύ την μπάντα. Δεν έχεις άλλα επιχειρήματα πέρα από τους δίσκους οι οποίοι δεν τον ψήνουν και πολύ. Όταν, τελικά, βγαίνεις από το ΑΝ, το βράδυ του Σαββάτου και ο φίλος σου θέλει να αρθρογραφήσει για αυτά που είδε και άκουσε, αυτό σημαίνει επιτυχία.
Δεν ξέρω αν χρειάζεται να πω για ακόμα μια φορά πόσο καταπληκτικός καλλιτέχνης είναι ο, μόλις 25 ετών, Ty Segall, νομίζω το απέδειξε περίτρανα, μαζί με την μπάντα που τον πλαισίωνε. Δεν είναι του στυλ μου να εξυμνώ εις διπλούν ( https://www.rockinathens.gr/?p=9741 ) οπότε θα προσπαθήσω να μεταφέρω τα γεγονότα της βραδιάς, όσο πιο ρεαλιστικά γίνεται, από τα μάτια ενός fan…στα μάτια ενός…αντί-fan.
Ανταπόκριση: Δώρα Πανταζή & Κώστας Τούσας
(Δυστυχώς λόγω τεχνικού προβλήματος δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε photos από την εμφάνιση του Ty Segall και των Acid Baby Jesus)
Δύσκολα δεν θα έκραζα μια καθυστέρηση στις πόρτες, με συνέπεια να παίζει το support και εμείς να περιμένουμε ακόμα. Είναι η Arte Fiasco, όμως, και έφερε όλες τις μπάντες που είδα φέτος. Μπορεί να αργήσει όσο θέλει και αυτή και το ΑΝ και τα ψιλά και το μπαρ και όλα.
-Τους Acid Baby Jesus τους γουστάρεις;
-Ντάξει, για δεύτερη μπύρα καλοί είναι.
-Ξέρω γω, καλοί είναι ρε, ωχ! Παίζουν το “Tomboy’’ πάλι πρώτο κομμάτι! Πάλι το χάσαμε, ας παίξουν πιο δυνατά να το ακούμε από εδώ τουλάχιστον.
Κατεβαίνοντας στο ΑΝ, σκέφτηκα να κάνω τα ψώνια μου τώρα, μπας και προλάβω κάνα βινύλιο, είχαν όμως τελειώσει και έτσι πήρα τις κασέτες μου. Τέσσερις δίσκοι σε δύο κασέτες.
-Τι είναι αυτό ρε; Κασέτες;
-Ναι ρε, κασέτες.
-Καλά, έχεις κασετόφωνo;
Οι Acid Baby Jesus κάπου εδώ τελειώνουν ότι είχαν να πουν, μιας και ο χρόνος πέρασε πολύ γρήγορα, μη έχοντας καταλάβει ούτε τι παίξανε, ούτε πως το παίξανε, μόνο ένα “μουστάκι” πέρασε ξώφαλτσα, πίνοντας την πρώτη μπύρα στο μπαρ.
Με σύντομες διαδικασίες στήνουν οι Ty Segall και η παρέα του ξεκινώντας το απόλυτο απολαυστικό σετ. Τα όργανα βαράνε το “Thank God For Sinners’’.
-Φτηνά tattoos, γδαρμένες κιθάρες, 60’s on acid, αέρας από San Francisco, ηλεκτρισμός, τσιγαρίλα, ντεσιμπέλ, πριμάτα solos, surf rock, ιδρώτας, μπύρες, grunge t-shirts, λίγα πετάλια, κασέτες, λαμπάτοι ενισχυτές, θόρυβος, rock n roll, ενέργεια, χορός, γυναικείες στριγκλιές.
-Όλα αυτά μαζί;
-Έχω να πω και άλλα περίμενε.
-Ρε συ τώρα παίζουν το αγαπημένο σου κομμάτι.
-“My Head Explodes’’, είναι κομματάρα αυτό. Πως την λένε την τύπισσα που παίζει drums;
-Emily Epstein
-Αν απομονώσεις την φάτσα, βγάλεις απέξω το στυλ, δεν είναι σα να ξεπήδησε από ταινία του David Lynch;
Όσο συνεχίζει να κυλάει ο ιδρώτας, τόσο δεν θες να σταματήσει, δεν βρίσκεις το διάλειμμα πουθενά για να στρίψεις το τσιγάρο που τόσο πολύ θες να καπνίσεις, δεν βρίσκεις το κομμάτι που βαριέσαι για να πας στο μπαρ να πιεις μπύρα.
-Εγώ βρήκα πάντως.
-Σιγά μην έχανες.
-Ώπα, encore
-Τι παίζουν ρε; To “Paranoid’’ των Black Sabbath είναι αυτό;
-Αμάν, πλάκα πλάκα πρέπει να είναι η καλύτερη διασκευή του “Paranoid’’ ever.
Η μπάντα φεύγει και ξαναβγαίνει για άλλο ένα encore, παίζοντας το “Oh Mary’’ για κλείσιμο. Και όλο το βράδυ να παίζανε δεν θα έιχα ιδιαίτερο πρόβλημα μιας και δεν είχα αίσθηση του χρόνου, περίμενα αυτό το live χρόνια.
-Ωραία χημεία μεταξύ τους, είναι τρελός αυτός ο Ty. Τ(y)ίγκα το An, τίγκα πιτσιρικαρία όμως. Παίξανε λίγο, αλλά τελικά μου άρεσαν πολύ, θα ήθελα κανά 20λεπτο ακόμα.
-Εγώ μια χαρά την βρήκα την ώρα, παίξανε και το “Standing At The Station’’, και τα hitaκια “Imaginary Person’’, “Girlfriend’’, και από καινούρια “Wave Goodbye’’ , “The Hill’’, “Tell Me What’s Inside Your Heart’’, “I Bought My Eyes’’.
-Ένας από τους λόγους που γούσταρα αυτό το live είναι γιατί τα έδωσαν όλα πάνω στην σκηνή. Ο ήχος τους είναι καλύτερος live από ότι στούντιο και η μπάντα είναι πολύ δεμένη. Όλοι τους cool τυπάκια που χωρίς να έχουν την στόφα του rock star εκπέμπουν φουλ θετική ενέργεια (με αποκορύφωμα τον Ty φυσικά). Θα ήθελα πολύ να τους ξαναδώ, αυτή την φορά όμως σε μεγαλύτερο χώρο και με μεγαλύτερο set-list.
– Είναι “παιχτούρες’’.
Θες να μου πεις εσύ ποιος είναι ο fan και ποιος ο αντι-fan; Εγώ έχω ξεχάσει. Κάνε ένα rewind στην κασέτα και πάμε από την αρχή!