Σαν κεραυνός εν αιθρία ήρθε η ανακοίνωση των The Black Dahlia Murder ότι ο Trevor Strnad, frontman και συνιδρυτής του συγκροτήματος από το 2001, δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή. Αναμφίβολα έχουμε να κάνουμε με ένα από τα χειρότερα μουσικά νέα του 2022. Ένα τεράστιο σοκ για όλη την metal κοινότητα, μουσικούς και οπαδούς. Δυστυχώς άλλος ένας ταλαντούχος και νέος άνθρωπος δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσά μας. Μόλις στα 41 του χρόνια νικήθηκε από τους προσωπικούς του δαίμονες, όπως μαρτυράει η ανάρτηση της μπάντας. Δαίμονες που δυνάμωσαν ακόμα περισσότερο μετά τον θάνατο της μητέρας του. Μας εγκατέλειψε νωρίς, αλλά φρόντισε να αφήσει πίσω του παρακαταθήκη. Μια ποιοτική δισκογραφία που μόνο σεβασμό αξίζει.
Προσωπικά, η αγάπη μου για τον Trevor και την παρέα του ήρθε κάπου στο λύκειο όταν πρωτοάκουσα τυχαία το “What a Horrible Night to Have a Curse”. Μια αγάπη που μεγάλωσε όταν είδα τα χαβαλετζίδικα video clips τους (“Miasma”, “Everything Went Black”, “Necropolis”). Μου είχε κάνει εντύπωση τότε πιτσιρικάς πως, παρόλο που παίζανε death metal, δεν προσπαθούσαν να βγάλουν κάποια evil εικόνα προς τα έξω. Απλά παίζανε, γουστάρανε και το διασκεδάζανε.
Όλοι όσοι τον γνώριζαν κάνουν λόγο για ένα εξαιρετικό άτομο, ευγενικό, με πολύ χιούμορ που πάντα ήθελε να κάνει τους γύρω του να γελάνε και να περνάνε καλά. Κάτι που φαίνεται στις συνεντεύξεις που έδινε αλλά κυρίως στο απολαυστικό ντοκιμαντέρ τους, Fool ‘Em All. Επίσης για το πόσο αγαπητός ήταν το καταλάβαμε και από τις αντιδράσεις και τα λόγια των συναδέλφων του. Robb Flynn (Machine Head), Phil Bozeman (Whitechapel), Nick Hipa (ex-As I Lay Dying), Jasta (Hatebreed), Will Ramos (Lorna Shore), Johan Hegg (Amon Amarth), Mark Morton (Lamb of God) και Mike Portnoy είναι μερικοί από τους πάρα πολλούς που εξέφρασαν την θλίψη τους για τον ξαφνικό χαμό του Trevor.
Εξαιρετικός άνθρωπος και όπως όλοι γνωρίζουν ήταν και ένας εξαιρετικός performer που επηρέασε με τον τρόπο του αρκετούς. Ασταμάτητος, γεμάτος ενέργεια πάνω στην σκηνή, κοπανιόταν συνεχώς και έδειχνε να απολαμβάνει το κάθε λεπτό. Επίσης είχε δώσει και το δικό του στίγμα σε κομμάτια όπου συμμετείχε σαν guest. Μερικά από αυτά είναι τα “Forgive Me Father” (Benighted), “Lesions of a Different Kind” (Undeath), “With Their Hash He Will Create” (Cannabis Corpse) και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Πέρα από τρομερός frontman αγαπούσε και ασχολούταν με το metal όσο λίγοι. Αληθινή αγάπη και όχι επιφανειακή. Μια κινούμενη εγκυκλοπαίδεια μουσικής, όπως αναφέρουν και οι bandmates του. Έψαχνε συνεχώς νέα ακούσματα και είχε στην κατοχή του τεράστια συλλογή από δίσκους. Μπορείτε να πάρετε μια μικρή γεύση για το πόσο αφοσιωμένος ήταν σε αυτόν τον ήχο ρίχνοντας μια ματιά στην στήλη του (The Obituarist).
Άλλο ένα στοιχείο για το οποίο θα τον μνημονεύουμε σαν καλλιτέχνη είναι η στιχουργική του πένα. Είχε έναν μοναδικό τρόπο να πλασάρει στον ακροατή τις διαταραγμένες ιστορίες που ήθελε να διηγηθεί. Θεματολογίες που είχαν να κάνουν κατά κύριο λόγο με horror ταινίες (vampires, serial killers, gore, κτλ), των οποίων ήταν μεγάλος fan, καθώς και με οτιδήποτε άλλο θα προκαλούσε σοκ σε αυτόν που διάβαζε τα lyrics. Μια ματιά στους στίχους των “The Window”, “Removal of the Oaken Stake”, “Threat Level No.3” και “In Hell Is Where She Waits for Me” αρκεί για να νιώσετε.
R.I.P. Trevor Strnad. Τα πολλά λόγια σε αυτές τις περιπτώσεις είναι περιττά. Σίγουρα θα λείψεις σε πολλούς πάνω στην σκηνή, αλλά και κάτω από αυτήν.