Δυο χρόνια μετά την κυκλοφορία του “It Is But It’s Not”, ο Έλληνας μουσουργός του οποίου η παρουσία στην εγχώρια σκηνή αλλά και σε αυτή του εξωτερικού συμβάλει επιδραστικά στην δημιουργία μιας εναλλακτικής πραγματικότητας, επιστρέφει με ένα ακόμη αριστουργηματικό έργο για να καθηλώσει, ανατρέποντας την εσωτερική δυναμική κάθε ακροατή. Ο Theodore κατάφερε μέσω του δεύτερου ολοκληρωμένου studio album “Inner Dynamics” να επιτρέψει την εισχώρηση κάθε νότας, εντός μας και να μας θέσει στη διαδικασία περιπλάνησης και αναζήτησης προσωπικών εσωτερικών δυνάμεων.
Με το αισθαντικά δυναμικό “Towards?”, προβάλει η αριστοτεχνικά μελετημένη δουλειά ενός ανθρώπου που παλεύει να ισορροπήσει, να ανταποκριθεί στα καλέσματα των εαυτών που στέκονται αντικριστά και προσπαθούν να τον επαναπροσδιορίσουν. Ξεσπάσματα φωνητικών που αναδεικνύουν την έκταση τους με μια εξωτερικά μαγική μέθοδο. Μια ενδελεχή προσπάθεια να απορρίψει την ανάμνηση που κατακρεουργεί την επιφάνεια της ψυχής του. Η συνέχεια ίσως αποτελεί την ωραιότερη σύνθεση του δίσκου με το “Disorientation” να πρωταγωνιστεί προσεγγίζοντας βαθιά τον ακροατή με τις έντονες μελωδικές περιπτύξεις συνθέσεων. Μεθοδικά πλήκτρα που συμβάλουν στην εξέλιξη των κρουστών και των εγχόρδων έτσι ώστε να αποδοθεί η απόλυτη ατμοσφαιρικά κινηματογραφική εικόνα. Οι συχνές τονικές εναλλαγές, τα ψιθυριστά vocals και η σκοτεινές εκβάσεις που μπορούν να παρουσιαστούν εντός ενός κομματιού καταφέρνουν να αποσυντονίσουν τον νου, να τον παρασύρουν, να τον αποπροσανατολίσουν. Με το “For A While”, βιώνουμε μια ανάπαυλα, ίσως μια εξισορρόπηση των ψυχικών δυνάμεων. Η ονειρική διάσταση που καταφεύγει, το προσωρινό καταφύγιο του ανθρώπου σε περίπτωση που το θάρρος δεν συμβαδίσει με τον φόβο. Φθαρμένες ψυχές αναζητούν διψασμένες, ελάχιστες σταγόνες ελπίδας και αφοσίωσης για να αισθανθούν για μια στιγμή πως δεν αργοπεθαίνουν. Ήπιοι τόνοι με τα έγχορδα να εκτελούν με ακρίβεια μια καλογραμμένη σύνθεση, της οποίας το τέλος θα αποτελέσει την αρχή του “Alcyone”. Εκπληκτική συνοχή σαν να αποτελεί ένα ενιαίο κομμάτι. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ίσως, η αντίστροφη εκτέλεση του προηγούμενου, με το θαμπό τέλος να σηματοδοτεί την ανατρεπτική ερμηνεία του “Naive”. Περιπλανόμενα φωνητικά από την πιο μουντή ομίχλη που κατακλύζει με εσωστρεφή μέθοδο οποιαδήποτε προσπάθεια να αντιληφθούμε το πραγματικό.
Στο ολιγόλεπτο “Naive” πρωταγωνιστικό ρόλο διαδραματίζουν τα lyrics και η δυναμική της κιθάρας με ένα απότομο κλείσιμο να δημιουργεί αινιγματικά ποικιλόμορφα συναισθήματα. Χαρακτηριστικές μελωδίες που προσπαθούν να προσδιορίσουν την ταυτότητα του δίσκου, που νήχονται σε έναν δικό τους ωκεανό και μετουσιώνουν το σκότος σε λάμψη. Το “Floating” και το “Not For You” εντοπίζουν την φθορά, προσπαθούν να την εξομαλύνουν και ίσως να τα καταφέρνουν οδηγώντας το album σε νεοσύστατες prog συνθέσεις όπως το “Spit Blood Out”. Ψυχεδελικά elements μεταδίδουν μελωδικές εικόνες με την κίνηση να χαρακτηρίζεται ως επιταχυνόμενη σε κάθε σημείο που θα εντοπίζεται η έγχορδη προσέγγιση του έργου. Οι δυναμικές κιθάρες θα αναλάβουν το κλείσιμο απροσδόκητα. Η εξιλέωση, η συναισθηματική κόπωση που θα αναζητήσει την λύτρωση και την γαληνή θα πάρει σάρκα οστά. Το “More Than One” θα προτρέψει την φυγή, αλλά ο ουσιαστικός λόγος ύπαρξης του είναι να ενθαρρύνει με μια συγκλονιστικά αισθαντική τεχνική την συνέχιση αυτής της πραγματικότητας όσο σκληρή και αν φαντάζει στα μάτια μας.
Το ισχυρό “Fluttering” ρίχνει την αυλαία με τον αριστοκρατικό τρόπο και το δέος που αρμόζει σε έναν δίσκο που επέλεξε να βαδίσει σε εσωτερικά μονοπάτια αναζήτησης. Η λιτότητα είναι αυτή που μπροστά της το σκότος, η δειλία αντιμετώπισης της πραγματικότητας και η αποτροπή οποιασδήποτε συναισθηματικής εκδήλωσης θα φαντάζουν τόσο ανίσχυροι εχθροί. Η ανύψωση των ψυχών αυτών που τολμούν να παλέψουν με τα θηρία που τους κατασπαράζουν θα επέλθει με μια ολοκληρωμένα ονειρική σύνθεση, με το τέλος της να αγγίζει απαλά, λυρικά, ιδανικά και να κερδίζει.
Most impressive songs: “Disorientation”, “Not For You”, “Fluttering”.