Ο συναυλιακός ναός της Αθήνας, το Temple, υποδέχεται στις 14 Φεβρουαρίου τους -εκ Ιωάννινα ορμώμενους- Their Methlab για μια βραδιά με πολύ post rock, όπως λένε και οι ίδιοι στον Χρήστο Κατσίμπα. Τι άλλο όμως είχαν να αποκαλύψουν;
Γειά και χαρά σας Their Methlab! Κανονικά θα έπρεπε να σας πω να συστηθείτε, αλλά θα προτιμήσω να μας πείτε πότε αναμένεται να κυκλοφορήσει ο πρώτος σας δίσκος επιτέλους.
Αλόχα! Λοιπόν κυκλοφορεί σύντομα επιτέλους, και να δηλώσουμε εδώ ότι κυκλοφορεί πριν το album των Tool. Μεγάλη επιτυχία για εμάς, το Δημήτρη, το Νίκο και το Μιχάλη.
Σα συγκρότημα υπάρχετε αρκετά χρόνια και μας έχετε χαρίσει μόνο ένα EP, προς τι αυτή “καθυστέρηση”;
Πάνω που θα κάναμε το μπαμ, απήγαγαν εξωγήινοι τον Μήτσο (μπάσο). Οι άλλοι δύο κάναμε το πιο λογικό πράγμα που μπορούσαμε να σκεφτούμε: πήγαμε φαντάροι για να προετοιμαστούμε να πάμε να τον σώσουμε. Τον βρήκαμε μετά από χρόνια σε ένα μυστήριο Τ.Ε.Ι. στη Κεφαλονιά… δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος. Ε, και τώρα βγαίνει ο δίσκος, κατάλαβες.
Από το Fuzztastic το 2015 μέχρι και το τελευταίο live που σας είδα μαζί με τους Sadhus κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και μου φάνηκε πως έχετε αφήσει πίσω σας το post rock, καθώς έχετε ενσωματώσει πολλά doom/sludge στοιχεία στον ήχο σας. Προς τι όλη αυτή η αλλαγή;
Δεν θα λέγαμε ότι οι Their Methlab ήταν ποτέ αμιγώς post rock, ανάλογα με τη “φάση” που είμαστε μουσικά, διαφορετικά στοιχεία των επιρροών μας θα είναι πιό έντονα από κάποια άλλα. Οπότε δεν το βλέπουμε σαν αλλαγή, πάντα μας άρεσε να μην παίζουμε κάτι πολύ περιορισμένο στιλιστικά.
Το ότι πλέον έχετε δημιουργήσει το δικό σας χώρο σας βοηθάει να πειραματίζεστε και να ψάχνετε τον ήχο σας περισσότερο από ότι στο παρελθόν;
Σίγουρα το να έχεις το δικό σου χώρο είναι ατού, ειδικά σε μια πόλη σαν την Αθήνα. Σαν συγκρότημα στα Γιάννενα, πάντα παίζαμε σε προβάδικα και σκεφτόμασταν πόσο θα γάμαγε να είχαμε ένα δικό μας. Οπότε κατεβήκαμε Αθήνα με άγριες διαθέσεις. Από τα 10 τετραγωνικά στη Σαλαμίνος, στα 14 τετραγωνικά της Κρεαταγοράς και τώρα στα 82 κάπου στη Λενορμαν. Δεν ξέρω αν αυτό που κάνουμε θα το έλεγες πειραματισμό, συνήθως απλά τζαμάρουμε και όπου πάει.
Το να παίξεις instrumental μουσική είναι δύσκολο, καθώς με την απουσία των φωνητικών είναι πολύ εύκολο ένα συγκρότημα να καταντήσει βαρετό, εσείς πως ανταπεξέρχεστε σε αυτό; Έχετε σκεφτεί να προσθέσετε φωνητικά;
Είχαμε ένα τραγουδιστή, δεν τον ξέρεις, είναι από χωριό. Σοβαρά τώρα, δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να βαριέται κάποιος που ακούει Russian Circles (ξεδιάντροπο name dropping).
Εκτός από μουσικοί, είστε και ακροατές τι ακούσατε περισσότερο τη χρονιά που μας πέρασε;
Νίκος: Alfa Mist, Jack White, Mogwai, Eminem, JMSN.
Μίχαλης: Erik Truffaz, Alfa Mist, Ιdles, Gojira, Mogwai, Celuta Red, Bazooka, ADHD, Καταχνια, Μαγμαρους.
Δημήτρης: Cult of Luna, Mr Bungle, Mogwai, Gojira, JMSN, Misuse, Toundra, Isis, One Leg Mary, ντέλια.
Στις 14 Φεβρουαρίου θα μοιραστείτε τη σκηνή στο Temple με τους One Hour Before Trip και τους Underwater Chess. Tι να περιμένουμε από τους Their Methlab τη συγκεκριμένη βραδιά;
Θα παίξουμε κάποια πιο παλιά, τα πιο “post rock” που λες, για να ταιριάζει με το κλίμα της βραδιάς!
Κύριοι, ευχαριστώ για το χρόνο σας!
Να ‘στε καλά μεσιέ!