Αν έπρεπε να φτιάξω ένα σκηνικό στο μυαλό μου για να περιγράψω τους Thee Holy Strangers θα ήταν αυτό: Ενας περιπλανώμενος στην καρδιά του χειμώνα να βλέπει μπροστά του μία καλύβα, ν’ανοίγει τη πόρτα και να συναντά τη πολυπόθητη ζεστασιά μέσα απο τους ήχους μίας όμορφης συντροφιάς 7 ατόμων που είναι εδώ για να του υπενθυμίσουν πως όσο μακρύς κι αν είναι ο δρόμος, οσο κρύος κι αν είναι ο χειμώνας, μια άνοιξη είναι κοντά…
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Lina Koshka (περισσότερες εδώ)
Μέσα σε μία τέτοια ζεστή ατμόσφαιρα οι Thee Holy Strangers γιόρτασαν τη κυκλοφορία του πρώτου τους ομώνυμου δίσκου, ξεκινώντας με το πρώτο single “Fiery Road”. Όλος σχεδόν ο δίσκος παρουσιάστηκε επι σκηνής με τραγούδια όπως το “χορευτικό” “SP Blues”, καθώς και τα “Trouble On Trouble”, “Truth And Sorrow”, “Infinite Sea” (εξαιρετική εκτέλεση) και “You’re Not A Stranger To Me”. Εκτός απο τις επι σκηνής εκτελέσεις των τραγουδιών, άψογη ήταν και η χημεία μεταξύ των μελών της μπάντας, πράγμα καθόλου εύκολο όταν έχεις να κάνεις με επτά άτομα.
Απο το set δέν έλειπε και ο φόρος τιμής στον Link Wray με τις διασκευές στο “Falling Rain” (που λόγω καιρού ταίριαζε γάντι) και “Fire And Brimstone”, αλλά και το “Can’t Say No” των Beasts Of Bourbon. Αν και δυστυχώς απο τη playlist έλειπε η διασκευή στο “Dolphins”, η μπάντα είχε μία ευχάριστη έκπληξη στο encore. Αρχικά είχαμε το “Angel Of Danger” (με τη φωνή της Καπάδαη σε πρώτο πλάνο) και τη διασκευή στο “Run Through The Jungle” των Creedence Clearwater Revival με guest τον Chris των Last Drive.
Πριν συμβούν όλα αυτά τα όμορφωα επι σκηνής εμφανίστηκε ο Johnny Thin. Ένας τύπος που δείχνει να έχει πιάσει για τα καλά το νόημα των blues του Mississipi. Φανερά επηρεασμένος απο μεγαθήρια του παρελθόντος όπως ο Robert Johnson, Otis Rush και Blind Lemon Jefferson (τον οποίο τίμησε με μία διασκευή στο “See That My Grave Is Kept Clean”), ενώ σε στιγμές προσεγγίζει και πιo μετεγενέστερους όπως ο RL Burnside.