Δυο μέρες έβλεπα στα related να μου εμφανίζεται ένα video με τίτλο «Vagina Lips – Destroy Me». Η αρχική σκέψη ήταν «ναι, ok βρήκες κάτι και καλά provocative τώρα εσύ για να σ’ ακούσουμε» και αγνόησα επιδεικτικά κι αυτάρεσκα το βίντεο. Έτσι ΒΛΑΚΩΔΩΣ μου στέρησα δύο μέρες παραπάνω ακρόασης απ’ αυτό το διαμάντι.
Γιατί εννοείται ότι τελικά το έκανα το click μου, εννοείται ότι δεν έμεινα στο «Destroy Me», πατώντας «βουλιμικά» view στο επόμενο βίντεο με cover το παιδάκι που κρατάει το γατάκι του αγκαλιά. Όπως δε λες «όχι» σε άλλη μία τηγανητή πατάτα.
The Vagina Lips ή αλλιώς Δημήτρης Πολιούδης, για όσους τώρα τον ανακαλύπτουν, και το όνομα της τελευταίας του δουλειάς “Generation Y” (Inner Ear Records, 12/11/2018). Οκτώ τραγούδια για να χορέψεις – κυρίως αυτό και κυρίως σαν να μη σε βλέπει κανείς -, να κοιτάξεις το ταβάνι ξαπλωμένος και πλημμυρισμένος από μύρια συναισθήματα, να οδηγήσεις παίζοντας τα στο repeat βράδυ στην εθνική ή ίσως καλοκαίρι σούρουπο με τέρμα ανοιχτά παράθυρα σε έναν παραλιακό δρόμο.
Beatάτο dark wave, με indie και psychedelic αναφορές, φλερτάρει με τα όρια του dream pop και του post-punk ταυτόχρονα. Μελωδίες που σου κολλάνε και στίχοι, που είναι εκεί για να σου πουν μια ιστορία και όχι απλά για να υπάρξουν. Παίζοντας με τις εντυπώσεις του κόσμου και αναπολώντας τη χαμένη εφηβεία στα “This is a Good Life” και “Boy June” (έχω κολλήσει ά-σχη-μα μ’ αυτό το κομμάτι) και παρακαλώντας τον σκληρό έρωτα για λύτρωση στο μελαγχολικό “Destroy Me”, ξεκινά η γνωριμία με την “Generation Y”. Ακολουθεί η χαρωπή μουσικά και abstract –ή και όχι- στιχουργικά κατάθεση ψυχής στο “Lo-Fi, Hatred and Dinosaurs”, για να μας οδηγήσει στην αναζήτηση της ελπίδας στο “Like Fire”. Ωμές εξομολογήσεις και παραδοχές στο “80’s teen movie”, μαζί με την επιθυμία να “Fall In Love Again”, ώσπου να μείνεις πάλι μόνος, στο τέλος, στο ονειρικό “ Skies Falling Down on Me”.
Δαγκωτό “Boy June” ως το highlight του “Generation Y”. Όλα έχουν κάτσει τέλεια στο κομμάτι αυτό: το μπάσο, το beat, τα φωνητικά, τα δεύτερα φωνητικά, οι στίχοι πάνω στη μελωδική γραμμή! Σε κάνει να νιώθεις νοσταλγία για τα πάρτυ των 80’s που πήγες ή δεν πήγες ποτέ, γιατί ήσουν αγέννητος και λες «έπρεπε να’ χω γεννηθεί νωρίτερα».
Τον έχω λατρέψει αυτό το δίσκο. Ακούγεται απ’ την αρχή μέχρι το τέλος αβίαστα και ασταμάτητα! «Κυλάει» σαν νερό απ’ τ’ αυτιά στο μυαλό και στο σώμα. Πραγματικά υπέροχο!
Κυκλοφορεί σε βινύλιο και digital album από την Inner Ear, ενώ o Vagina Lips θα βρίσκεται στο Ρομάντσο την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018, μαζί με τους Monochromatic Visions και Cathedral Echo. Να πάτε!