Πολλές φορές το να αποτυπώσεις τα όσα βίωσες σε ένα live, είναι από τα πιο δύσκολα και άχαρα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε κάποιον που τυχαίνει να γράφει σε κάποιο περιοδικό (online ή μη) και αυτό γιατί θα πρέπει να εκθέσει όλα όσα αποτυπωθήκαν επί σκηνής και όλα όσα αυτός ένιωσε βλέποντας και ακούγοντας τα! Εξ’ αρχής γνώριζα ότι αυτό θα ήταν ένα από εκείνα τα live για τα οποία μου βγαίνει πρώτα από όλα η ψυχή για να τα μεταφέρω με όσο περισσότερη πιστότητα γίνεται…
Aνταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (περισσότερες εδώ)
…αλλά να ξέρεις ότι δεν θα το κάνω! Οι Manos Six & The Muddy Devil που άνοιξαν τη βραδιά είναι ένα ιδιαίτερο σχήμα με σαφείς country/blues αναφορές – ή ίσως και όχι; Ειλικρινά δεν ξέρω και δεν με ενδιαφέρει. Αυτό που ενδιαφέρει είναι ότι αυτό το συγκρότημα με συνεπήρε από την πρώτη κιόλας νότα. Αρκούντως σκοτεινοί και σατανικοί με κάθε νότα τους έβαζαν το δικό τους λίθο σε μια βραδιά που μόνο ως ιεροτελεστία μπορεί να χαρακτηριστεί!
Τους The Road Miles δεν τους είχα παρακολουθήσει ποτέ live τώρα και η ενοχή που με βαραίνει για αυτό τεράστια, αλλά η 17η του Φεβρουαρίου θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη συνείδηση μου, γιατί αυτό που παρακολούθησα ξεπέρασε όσες από τις προσδοκίες είχα από αυτούς και ευθύς αμέσως τους κατέταξε σε εκείνα τα συγκροτήματα που με στιγμάτησαν. Οι The Road Miles βρέθηκαν σε τέλεια αρμονία και τα τραγούδια τους ακούστηκαν ακόμα πιο δυνατά και πιο καλοπαιγμένα από ότι στις στούντιο κυκλοφορίες τους.
Σκοτεινοί κι εκείνοι όσο έπρεπε, διαβολικοί όσο χρειαζόταν, ψυχαγωγικοί όταν, όπου και όπως ήθελαν, ψυχεδελικοί σε στιγμές, ήταν ό,τι καλύτερο έχω παρακολουθήσει εδώ και καιρό. Ίσως να έγραφα για τον καθένα τους ξεχωριστά, αλλά ξέρετε κάτι; Οι Road Miles είναι οι Road Miles και είναι ένα και αδιαίρετο σύνολο επί σκηνής και αυτό τους κάνει ξεχωριστούς, τουλάχιστον για τα δικά μου προσωπικά γούστα!
Όταν μας ευχαρίστησαν και άναψαν τα φώτα απλά ήθελα να φωνάξω “και άλλο, παίξτε και άλλο”! Ειλικρινά βλακεία μου που δεν το έκανα, θα το μετανιώνω για καιρό αυτό και το γνωρίζω ήδη…