Από τις πρώτες νότες του “Where I Was Born, There I Will End” πού ανοίγει η νέα δουλειά των The Road Miles , έχεις την αίσθηση ότι ξεκινάς ένα συναρπαστικό μυστηριώδες road trip σε άγονες και σκονισμένες εκτάσεις γης. Η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και ο αέρας βρόμικος. Και μάλλον αυτό είναι το ζητούμενο και για τους ίδιους. Το “Ballads for the Wasteland” δεν υστερεί σε τίποτα. Ψυχεδελικά blues αμερικάνικης καταγωγής, ταξιδιάρικα φωνητικά, κολλητικές fuzzαριστές μελωδίες, και πλήκτρα όπως ακριβώς πρέπει να ακούγονται.
Χωρίς σκοπιμότητες και εξυπνάδες, οι The Road Miles παραδίδουν έναν απλό και ωραίο δίσκο που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχες κυκλοφορίες του είδους. Τα φωνητικά της Αφροδίτης είναι εξαιρετικά, με την παραγωγή σε αντίστοιχα επίπεδα. Παρέα με το αρχικό κομμάτι που σε βάζει στο ύποπτο κόλπο τους, τα «600 Miles” και το ομώνυμο του album κομμάτι είναι μάλλον οι καλύτερες στιγμές που θα βρεις εδώ μέσα. Αυτό φυσικά δε σημαίνει, ότι στα “Filthy Air” και «The third man” δε θα βρεις σημείο αναφοράς.
Μοναδικό μειονέκτημα του “Ballads for the Wasteland” είναι μάλλον η μικρή διάρκεια του. Παρ’ όλα αυτά, η μπαρουτοκαπνισμένη επιστροφή των The Road Miles έχει όλα τα φόντα για να του δώσεις την ευκαιρία του. Δε θα βγεις χαμένος στα σίγουρα.