Tην Παρασκευή 25/4, μία από τις πιο σημαντικές Ελληνικές rock μπάντες, οι The Last Drive, εμφανίζονται στο PassPort στον Πειραιά. Ο Γιώργος Χούλλης μίλησε με τους Alex K (φωνή/μπάσο) και Chris B.I. (τύμπανα) για λογαριασμό του Rockin’Athens.gr. Αναμνήσεις, σκέψεις και πλάνα για επερχόμενες εμφανίσεις…
Πρώτα απ’ ολα θα θελα να μου πείτε τα τελευταία νέα των Last Drive και πιο πολύ για τη πρόσφατη αλλαγή στο line up σας.
Έπειτα από καιρό, βρισκόμαστε στο ξεκίνημα μιας νέας περιόδου. Φυσικά δεν έχουμε ιδέα που και πως θα καταλήξει, αυτό πια είναι χαρακτηριστικό των Last Drive. Η απόφαση του Θάνου είναι απόλυτα σεβαστή, και η αποχώρησή του έγινε σε φιλικούς όρους. Έχουμε περάσει τόσα πολλά μαζί, που όποιος έχει περάσει από τους Drive με κάποιο τρόπο μένει για πάντα στην ομάδα. Οι πρόβες με τον Στέφανο πάνε πολύ καλά, η χημεία «δένει» αβίαστα. Οι Screaming Fly ήταν από τα συγκροτήματα που άρεσαν πολύ και στους τρεις μας, και ο ήχος της κιθάρας του μέσα στους Drive έχει εθιστικά αποτελέσματα.
Ας πάμε λίγο πίσω,στη δεκαετία του ’80.Πως ήταν τα πράματα για μια μπάντα τότε και πόσα έχετε να θυμάστε από εκείνη την εποχή;
Σίγουρα τα πράγματα ήταν πολύ διαφορετικά, αλλά και πολύ ίδια. Ψάχναμε να βρούμε τον δρόμο μας στα τυφλά, σε μια Ελλάδα που άλλαζε ραγδαία. Η δεκαετία εκείνη ήταν ένας δύσκολος αγώνας να υπάρξεις με τους δικούς σου όρους και αυτή ήταν κυρίαρχη αίσθηση. Από την άλλη, θυμόμαστε και μια ωραία αλληλεγγύη, αλληλοϋποστήριξη και μια αίσθηση κοινότητας ανάμεσα στους μουσικούς. Δεν υπήρχε κάποια πυξίδα, έπρεπε να νοηματοδοτήσουμε το ροκ με ό,τι είχαμε: Ένα «μάτι» για να βλέπουμε τα πράγματα και πολύ θράσος. Ένα ροκ γκρουπ είναι ένας πολύ ωραίος τρόπος να αμφισβητήσεις την πραγματικότητα, αλλά και για την κατανοήσεις καλύτερα.
Και φτάνουμε στη δεκαετία του ’90. “Blood Nirvana”, περιοδείες και support εμφανίσεις. Πείτε μας λίγα λόγια γι αυτή την εποχη;
Το Blood Nirvana ήταν ένα σημείο καμπής, υπό μία έννοια η πρώτη μας ενηλικίωση,. Μια δημιουργική αλλά δύσβατη περίοδος. Αλλάζαμε, ερχόμαστε σε επαφή με τα πρώτα δύσκολα της ζωής, και αυτό μας επηρέαζε. Οι περιοδείες εκείνης της εποχής –ιδιαίτερα αυτή με τους Dead Moon ήταν ένα σχολείο. Όπως μπορείς να σου πει κάθε μουσικός που έχει βρεθεί στο «δρόμο» οι περιοδείες είναι μια διαρκής εναλλαγή οριακών καταστάσεων στις οποίες πρέπει να ανταποκριθείς.
Όταν είσαι πιτσιρικάς αυτά που σου κάνουν εντύπωση είναι οι ρήξεις με τα όρια, τα γλέντια και όλα τα σχετικά, αλλά μεγαλώνοντας αυτά που σου μένουν είναι οι στιγμές που επιβεβαίωσαν όσα είχες στο μυαλό σου για το ροκ εν ρολ, η αίσθηση κοινού σκοπού, η αλληλεγγύη, η τυφλή επιμονή να βγει πέρα το πράγμα, λες και έχετε όλοι το ίδιο όραμα. Δηλαδή, ένα μάθημα όχι μόνο για τη μπάντα, αλλά και για τη ζωή. Ειδικά όταν αυτό το κάνεις μαζί με ανθρώπους σαν τους Dead Moon. Αν υπάρχει θεός του ροκ εν ρολ, έχει μιλήσει με τον Fred Cole. Κατά τα άλλα η δεκαετία του ’90 ήταν η εποχή που το ροκ φαινόταν ότι δεν θα μπορούσε να υπάρξει έξω από το πλαίσιο των πολυεθνικών, και αυτό δημιούργησε μία ασφυκτική κατάσταση, αλλά τώρα πια όλα αυτά είναι παρελθόν. Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι η μουσική βιομηχανία όπως την ξέραμε εξέπνευσε, αλλά το ροκ εν ρολ είναι ακόμα ζωντανό. Οπότε R.I.P. record industry, long live rock’n’roll. Έτσι κι αλλιώς με την οικονομική δυσπραγία που υπάρχει, θα ήταν εξωφρενικό να πληρώνεις 20 και 25 ευρώ για να εξασφαλίσεις τον μοναδικό τρόπο με τον οποίο θα μπορούσες να ακούσεις μουσική, όπως συνέβαινε παλιά.
2007 και οι Last Drive ανεβαίνουν και πάλι στη σκηνή μετά απο 12 χρόνια ενώ το 2009 κυκλοφορεί το Heavy Liquid.Περίμενες αυτήν την τόσο μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου στην επιστροφή σας;
Είχαμε πάρει ένα πολύ ωραίο feedback πριν το reunion, αλλά πρέπει να ομολογήσουμε ότι αυτό που έγινε μας ξάφνιασε. Νιώσαμε ότι έπρεπε να ανταποκριθούμε, να ανταποδώσουμε την αγάπη του κόσμου και να ξαναπιάσουμε το νήμα από εκεί που κόπηκε. Το Heavy Liquid ήταν το αναπόφευκτο επόμενο βήμα, δεν θα είχε σημασία για μας να ξαναπαίξουμε μαζί αν δεν υπήρχε προοπτική για δημιουργία.
Στη δεκαετία του ’80 είχατε κυκλοφορήσει με τ’όνομα Το Φώς Και Η Σκιά Του το ομώνυμο 12΄΄ EP. Πως βλέπετε σήμερα αυτή τη κυκλοφορία;
Ήταν ένα εγχείρημα του Γιώργου, με διαφορετική διάθεση από τους Drive της εποχής. Ιδιαίτερη προσέγγιση, έξω από τα τότε δεδομένα. Αποκρυσταλλώνει μια πολύ δημιουργική περίοδο για μας, και πάντα νιώθουμε ωραία όταν το ακούμε.
Υπάρχει κάτι για το οποίο να έχετε μετανιώσει όλα αυτά τα 30 χρόνια στη μουσική είτε με τους Last Drive είτε γενικότερα;
Οι καλές στιγμές ήταν πάντα περισότερες απ’ τις οποιεσδήποτε κακές. Και μέσα από τις καταστάσεις που μας ενόχλησαν κάποτε, το γκρούπ βγήκε πιο δυνατό. Έτσι με τον καιρό καταλαβαίνεις ότι και οι αναποδιές υπήρξαν για κάποιο λόγο.
Πως βλέπετε τη σημερινή ελληνική σκηνή; Πιστεύεις οτι οι συνθήκες είναι καλύτερες για ένα συγκρότημα σε σχέση με παλιότερα;
Σίγουρα, μπορείς να ηχογραφήσεις πιο εύκολα, και έχεις τη δυνατότητα να διαχειριστείς το υλικό σου ο ίδιος. Αυτά και μόνο κάνουν τις συνθήκες πολύ καλύτερες. Πιστεύουμε ότι είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες περιόδους για τη μουσική στην Ελλάδα.
Τον περασμένο Νοέμβριο εμφανιστήκατε guests στο επετειακό live των Σπυριδούλα μαζί με μπάντες όπως οι Deus Ex Machina,Echo Tattoo, Panx Romana κλπ. Πως αισθάνεστε βλέποντας αυτά τα ονόματα να συνεχίζουν μέχρι και σήμερα όπως εσείς;
Στην Ελλάδα δεν ήταν απλή υπόθεση να παίζεις ροκ εν ρολ, το είδος ορίστηκε από την άρνηση στη συμμόρφωση σε μια τυφλή και παράλογη εξουσία που θεωρούσε εκ προοιμίου εχθρό της όποιον νέο δεν ταίριαζε με τις ισοπεδωτικές της νόρμες. Με όλους αυτούς τους ανθρώπους που προανέφερες έχουμε μία αδελφική σχέση και καταλαβαινόμαστε με κλειστά μάτια, κάτι που προκύπτει απ’ το ότι αντιμετωπίσαμε την ίδια –άλλοτε σουρεαλιστική και άλλοτε ασφυκτική- πραγματικότητα που μέσα της έπρεπε να υπάρξουμε, και να δημιουργήσουμε.
Έτσι το κυρίαρχο συναίσθημα όταν ανταμώνουμε – και μάλιστα σε τόσο ωραίες καταστάσεις όπως τα τριανταπεντάχρονα των Σπυριδούλα, οι οποίοι προηγήθηκαν όλων μας- είναι η χαρά και η συγκίνηση. Αλλά γι’ αυτή τη βραδιά πρέπει να πούμε και κάτι ακόμα, ότι ο τρόπος που την οργάνωσαν και την έβγαλαν πέρα τα παιδιά ήταν υποδειγματικός. Όπως και ο τρόπος που το κοινό υποδέχθηκε όλους τους guests- με σεβασμό και αγάπη, είναι ενδεικτικός της σχέσης που καλλιεργούν όλα αυτά τα χρόνια οι αδελφοί Σπυρόπουλοι με το κοινό τους.
26/4 λοιπόν εμφανίζεστε στο Passport.Εχετε άλλες εμφανίσεις για φέτος η θα είναι η μοναδική;
Το σχέδιο είναι μέσα στο καλοκαίρι και το φθινόπωρο να γίνουν κάποιες συναυλίες σε μερικές πόλεις τις Ελλάδας καθώς και κάποιες εμφανίσεις σε φεστιβάλ. Για το τέλος της χρονιάς ετοιμάζουμε ένα live για να γιορτάσουμε τα 30 χρόνια της μπάντας.
Υπάρχει πλάνο για νέο δίσκο;
Προς το παρόν τα σχέδιά μας για το μέλλον αφορούν μόνο τις ζωντανές εμφανίσεις αυτής της χρονιάς.
Και μια ερώτηση για το τέλος. Αν μπορούσατε να περιγράψετε τη πορεία των Last Drive με λίγες λέξεις ποιές θα ήταν αυτές;
Μια αυθεντική σχέση με τον κόσμο που μας κρατάει σε εγρήγορση, μια μουσική βόλτα στις παρυφές της δικής μας πραγματικότητας.