Μια βόλτα που κρατάει 35 χρόνια και συνεχίζει. Λίγο πριν τη συναυλία των Last Drive στις 19/5 στο Fuzz Music Club ο Γιώργος Χούλλης κουβεντιάζει με τους Alex (μπάσο, φωνή) και George (Κιθάρα, φωνή) για τον νέο δίσκο, τις υπόλοιπες συναυλίες που ακολουθούν και πολλά άλλα.
***
Πρώτα απ’όλα θα σας ζητούσα να μου συγκρίνετε τον νέο δίσκο με το “Heavy Liquid” όσον αφορά τις ηχογραφήσεις και τη διαδικασία σύνθεσης.
To “Heavy Liquid” είχε τη σφραγίδα της επανένωσής μας και θέλαμε να παρουσιάσουμε το νέο υλικό που θα προέκυπτε από την κίνησή μας, να μετρήσουμε τις δημιουργικές μας δυνάμεις. Το πρόσφατο album μας έγινε κάτω από πιο χαλαρές συνθήκες, απλώς επειδή φτιάχτηκε ένα κλίμα που μας έκανε να θέλουμε να ηχογραφήσουμε.
Είναι αλήθεια ότι χρειαστήκατε μόνο 2 βδομάδες για να ολοκληρώσετε τις ηχογραφήσεις;
Ναι, οι βασικές ηχογραφήσεις έγιναν σε 14 μέρες, όπου αποτυπώθηκαν όλες οι ιδέες χωρίς ιδιαίτερη επεξεργασία. Προσπαθούσαμε να πιάσουμε τα πρώτα “takes” και έτσι συγκεντρώθηκε ένας μεγάλος όγκος από υλικό, το οποίο μαζί με την ομάδα της παραγωγής (Jim και Otomo) το επεξεργαστήκαμε αφαιρετικά. Τελικά οι περισσότερες από αυτές τις ιδέες μπήκαν στον δίσκο, έστω και για μια φορά.
Απ’ ότι έμαθα ήταν να μπει μια διασκευή στο δίσκο. Τι έγινε και δεν μπήκε τελικά;
Είναι το “Pablo Picasso” των Modern Lovers, απλά δεν χώρεσε στη διάρκεια των δύο πλευρών του βινυλίου, αλλά σίγουρα θα το παρουσιάσουμε κάποια στιγμή.
Υπάρχουν καθόλου συνθέσεις που δεν μπήκαν στο δίσκο;
Όχι, προτιμήσαμε να εστιάσουμε εξαρχής σε ιδέες που θα μπορούσαν να γίνουν κομμάτια, και να μην ολοκληρώσουμε tracks τα οποία ίσως δεν θα έμπαιναν στον δίσκο.
Το “White Knuckles” ήταν το πρώτο τραγούδι που παρουσιάσατε live από τον καινούργιο δίσκο. Ήταν και το πρώτο που ολοκληρώσατε;
Ναι, ήταν ένα τζαμάρισμα που ξεκινήσαμε από σκηνής, και συνεχίσαμε να το παρουσιάζουμε στα διάφορα στάδια της εξέλιξής του. Πήρε κάποια δομή όταν «έντυσε» ηχητικά το ντοκιμαντέρ «Φασισμός Α.Ε.» και κατέληξε στη μορφή που μπήκε στον δίσκο.
Είναι ο πρώτος σας δίσκο με τον Στέφανο στις κιθάρες. Πόσο μεγάλη ήταν η συνεισφορά του στο τελικό αποτέλεσμα;
Η χημεία μιας ομάδας αλλάζει όταν μπαίνει ένα νέο συστατικό στοιχείο και με τον Στέφανο συνέβη το ίδιο. Ήταν ένα από τα κίνητρά μας για την ηχογράφηση, το να αποτυπώσουμε αυτή τη νέα μουσική ισορροπία.
Τώρα θα θελα λίγες κουβέντες για τον καθένα ξεχωριστά από τους guests.
Ο Φώτης έπαιξε βιολί στα “Always the Sun”, “Snakecharmer”, “Pablo Picasso” και “Yiagos”. Ο Άγγελος έπαιξε κρουστά, όπως και ο Κώστας από τους Thee Holy Strangers. O Σταύρος (Deus Ex Machina, Coyote’s Arrow) έκανε δεύτερα φωνητικά σε πολλά σημεία του δίσκου. Όλα τα παιδιά είναι κολλητοί που βρέθηκαν στο στούντιο κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης και όλο αυτό έγινε αυθόρμητα.
Όλο αυτό τον καιρό της δισκογραφικής σας ανάπαυλας ασχοληθήκατε και με διάφορα άλλα projects. Πόσο αντίκτυπο είχαν ηχητικά στον νέο δίσκο των Last Drive;
Ίσως τον καθυστέρησαν λιγάκι, αλλά ήταν ουσιώδη για την μουσική μας εξέλιξη και όλη αυτή η αλληλεπίδραση με άλλους μουσικούς μόνο καλό μπορεί να κάνει.
Εκτός από τον Fred Cole των Dead Moon που έφυγε πρόσφατα, ο δίσκος είναι αφιερωμένος και στο Drive Tribe. Ποιο είναι το μεγαλύτερο συναίσθημα που σας διακατέχει όταν ξέρετε ότι έχετε δημιουργήσει ένα τόσο μεγάλο fan base γύρω από το όνομα σας;
Αγάπη και περηφάνια που όλο αυτό το πέρα δώθε όλα αυτά τα χρόνια έχει δημιουργήσει ένα κύκλο ανθρώπων με κοινά βιώματα, που αλληλεπιδρούν. Τελικά αυτό κρατάει, ο πυρήνας, οι άνθρωποι και τα τραγούδια.
Ποιος είναι ο Γιάγκος που δώσατε τ’όνομα του στο closing track; Ο Χαιρέτης μήπως;
Ναι, ο Γιάγκος ήταν μαζί μας όταν στήναμε το κομμάτι και θέλαμε να το ηχογραφήσουμε παρέα, αλλά δεν τα καταφέραμε και έτσι αποφασίσαμε να δώσουμε το όνομά του στο τραγούδι, για να τιμήσουμε τη φιλία μας και το πόσο καλός άνθρωπος είναι.
Θα θελα να μιλήσουμε για τις unplugged εμφανίσεις του 2016. Πως ήταν για εσάς να αποδίδετε τα τραγούδια σας σε μια διαφορετική μορφή σε σχέση με αυτήν που τα αποδίδατε μέχρι τότε;
Πολύ ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό κατά κάποιο τρόπο. Πιστεύουμε ότι τα τραγούδια «άντεξαν» και όλο αυτό μας προετοίμασε μουσικά για την ηχογράφηση του δίσκου.
Πριν μερικούς μήνες εμφανιστήκατε στη Ζυρίχη και στο Λονδίνο. Ποιο ήταν το feedback από τις 2 αυτές εμφανίσεις;
Πολύ πολύ καλό, ο κόσμος ήταν εκεί και μας έκανε να νιώσουμε πολύ ζεστά.
Ο δίσκος σας κυκλοφορεί από την Lab Records με την Labyrinth of Thoughts που έχουν αναλάβει και τις επανακυκλοφορίες των παλιότερων δίσκων σας μεταξύ άλλων. Μπορούμε κάποια στιγμή να περιμένουμε και την αντίστοιχη για το “F*head Entropy”;
Ναι, κάτι τέτοιο είναι μέσα στα σχέδια.
Φέτος οι Last Drive συμπληρώνουν 35 χρόνια παρουσίας. Υπάρχει περίπτωση να κάνετε άλλο επετειακό όπως του 2013;
Όχι, αυτό που έγινε στα τριάντα χρόνια ήταν αρκετό.
Τι άλλο περιλαμβάνει το συναυλιακό πρόγραμμα εκτός από τη συναυλία στο Fuzz στις 19/5;
Θα παίξουμε σε μια σειρά από φεστιβάλ το καλοκαίρι, άλλα έχουν ήδη ανακοινωθεί όπως στον Αλμυρό αρχές Αυγούστου, στο Street Mode στη Θεσσαλονίκη τέλη του ίδιου μήνα και άλλα θα ανακοινωθούν πολύ σύντομα!
Ok guys, ευχαριστώ για όλα!
Εμείς ευχαριστούμε Γιώργο!