Στις 26 Ιουνίου, οι Αμερικανοί rockers The Hooters μας επισκέφθηκαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της περιοδείας για τα 45 χρόνια πορείας τους σε Ευρώπη και Αμερική, με στάση στο Gagarin 205. Νομίζω πως ήταν μια μεγάλη εμπειρία για εμάς να ακούσουμε από κοντά μια τόσο διαχρονική μπάντα — αλλά και για εκείνους, να γνωρίσουν το ελληνικό κοινό, το οποίο υπήρξε ιδιαίτερα θερμό σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Οι Hooters μας εντυπωσίασαν με την αστείρευτη ενέργειά τους και με την πλούσια μουσική γκάμα τους.
Ανταπόκριση: Χαρά Χατζηιωαννίδου / Featured photo: Chris Kissadjekian
Τους απολαύσαμε σε ένα pot-pourri από κομμάτια όλων των δίσκων τους. Πιστοί στο setlist τους, ξεκίνησαν με κομμάτια όπως το “I Am Alive” και το “Why Won’t You Call Me Back”. Ένα όμορφο πάντρεμα από rock, ska και reggae ήχους, με τα μέλη της μπάντας να αλλάζουν συνεχώς όργανα επί σκηνής. Σημαντικό είναι πως είδαμε μια μπάντα με τρομερή ενέργεια, παρά το προχωρημένο της ηλικίας.
Αν και οι Hooters βασίλευσαν τη δεκαετία του ’80, το ηλικιακό φάσμα του κοινού στην Ελλάδα αποδείχθηκε τελικά ευρύτερο απ’ ό,τι περιμέναμε: ανάμεσα στο κοινό υπήρχαν και παιδιά, συνοδευόμενα από τους γονείς τους, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια συναυλιακή εμπειρία κατάλληλη για όλους, γεμάτη χαρά και θετική ενέργεια. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ο τραγουδιστής της μπάντας τραγούδησε και ένα μικρό απόσπασμα από τον “Ζορμπά”, ως φόρο τιμής στην πρόσκληση που έλαβαν από το ελληνικό κοινό.
Η συναυλία είχε απ’ όλα: κιθάρες, πιάνο, ακορντεόν, φυσαρμόνικα — μέχρι και gong! Εννοείται πως ακούσαμε τις μεγάλες τους επιτυχίες όπως τα “Johnny B.” και “All You Zombies”, που αγαπιούνται ιδιαίτερα από το ελληνικό κοινό, φέρνοντας αυτό το χαρακτηριστικό folk rock συναίσθημα στην ατμόσφαιρα του Gagarin.Από το πρόγραμμα δεν έλειψαν και οι διασκευές, με κομμάτια όπως το “Lucy in the Sky with Diamonds” των Beatles, το “The Boys of Summer” του Don Henley, το “One of Us” (που έχει γράψει ο Eric Bazilian), αλλά και το “Time After Time” της Cyndi Lauper.
Το set έκλεισε με έναν πολύ οικογενειακό τρόπο — και νομίζω πως οι Hooters έφυγαν πραγματικά ευχαριστημένοι από την αγάπη που τους έδειξε το ελληνικό κοινό. Ελπίζουμε να συνεχίσουμε να ακούμε δημιουργίες τους, γιατί η δημιουργία δεν σταματά ποτέ. Η εμπειρία μας με τους Hooters στη σκηνή ήταν ένα σπουδαίο παράδειγμα του πώς, μετά από τόσα χρόνια μουσικής, μπορείς ακόμα να μεταλαμπαδεύεις με επιτυχία την αγάπη, το φως και την καλή ενέργεια μέσα από τα τραγούδια σου.
