Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες του Απριλίου μας έρχεται από Ουγγαρία μεριά. Οι The Hellfreaks επέστρεψαν τρία χρόνια μετά τον τελευταίο τους δίσκο και μας παρουσιάζουν, μέσω της Napalm Records, την πέμπτη τους ολοκληρωμένη δουλειά, με τίτλο “Pitch Black Sunset”. Πλέον το συγκρότημα δεν έχει καμία σχέση ηχητικά με αυτά που έπαιζε στα δύο πρώτα albums. Αυτό το psychobilly-meets-horror punk έχει χαθεί και πλέον η κατάσταση έχει βαρύνει. Αυτή η στροφή ξεκίνησε στο “Astoria” του 2016, συνεχίστηκε στο “God On the Run” και ολοκληρώνεται τώρα με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η αλήθεια είναι πως τα 27 λεπτά που διαρκεί το “Pitch Black Sunset” περισσότερο παραπέμπουν σε EP, παρά σε full length album. Παρόλα αυτά και τα εννέα κομμάτια παρουσιάζουν τέτοια ποικιλία που καταφέρνουν να δώσουν πράγματα για όλα τα γούστα. Πότε χώνουν σε punk/post hardcore ρυθμούς με τζούρες από metalcore (“Hit Me Where It Hurts”, “Old Tomorrows”, “Chaos”), πότε σου δίνουν έναν τελείως radio friendly αέρα με pop rock, φάσης Flyleaf και Paramore (“Body Bag”) και πότε βάζουν στο παιχνίδι διάφορα ηλεκτρονικά στοιχεία (“Weeping Willow”, “Sunrise”, “Sunset”). Κάπου εκεί κρύβεται και το μυστικό της επιτυχίας του δίσκου. Μπλέκει διάφορες επιρροές μεταξύ τους και δεν σε βάζει να ακολουθήσεις ένα συγκεκριμένο μονοπάτι. Έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού και σε κρατάει σε μία άλφα εγρήγορση για το τι πρόκειται να ακολουθήσει παρακάτω.
Από την πρώτη ακρόαση καταλαβαίνεις πως δύο είναι τα δυνατά ατού του album. Για αρχή έχουμε τις κιθάρες. Απλά, αλλά ωραία riffs, που άλλοτε έχουν νεύρο και άλλοτε είναι βουτηγμένα στις μελωδίες. Επίσης σε αρκετά σημεία, λόγω των εφέ που χρησιμοποιούν, φέρνουν στο μυαλό έντονα τον Tom Morello (“Hit Me Where It Hurts”, “Pbss”). Μετά έχουμε και τα εξαιρετικά φωνητικά της Shakey Sue, η οποία καθοδηγεί την κατάσταση. Όταν το απαιτεί η περίσταση δίνει την κατάλληλη επιθετικότητα με harsh vocals, ενώ τα καθαρά της δίνουν το απαραίτητο συναίσθημα.
Όπως καταλαβαίνεις από τον τίτλο, αλλά και από το εξώφυλλο το “Pitch Black Sunset” είναι ένας δίσκος που κυμαίνεται σε σκούρες αποχρώσεις. Με διαφορά ό,τι πιο σκοτεινό έχουν βγάλει οι The Hellfreaks μέχρι σήμερα. Αξίζει και με το παραπάνω ένα τσεκάρισμα.
