Πριν από σχεδόν μια δεκαετία κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των The Curf και τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά ως προς τον ήχο που ασπάζονταν οι τρεις αυτοί τύποι. Τα χρόνια περνούσαν αργά και βασανιστικά (σαν τον ήχο των Curf) ώσπου ήρθε ο καιρός να μας παρουσιάσουν το δεύτερο τους album με την ονομασία “Death And Love”. Ο χώρος δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από το υπόγειο του An Club, καθώς η ιστορία πρέπει να συνεχίσει να γράφεται εκεί ακριβώς (ή περίπου εκεί) από όπου ξεκίνησε! Έτσι λοιπόν οι The Curf έστησαν μια μικρή γιορτή για τον εορτασμό των δυο αυτών γεγονότων που συνέπεσαν…
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Τη heavy γκρούβα των 45Rats δυστυχώς ελάχιστοι εκτίμησαν, καθώς το συγκρότημα ανέβηκε στη σκηνή μεταξύ ελαχίστων. Αυτό βέβαια δεν τους πτόησε καθόλου, μιας και ήταν πέρα από κάθε αμφιβολία η καλύτερα φορά που τους βλέπω live. Σε κάθε νότα που έβγαζαν το διασκέδαζαν και αυτό έβγαινε και στα κομμάτια τους. Το κοινό βέβαια πύκνωσε αρκετά κατά τη διάρκεια του set τους -το οποίο βασίστηκε στο πάρα πολύ καλό πρόσφατο πόνημα τους “Gazer”- αλλά κατά τη γνώμη μου έχασε στιγμές αγνού rock n’ roll από τα ‘αρούρια’.
Sadhus (The Smoking Community) για τη συνέχεια, ένα συγκρότημα που προφανώς και δεν θα το κρύψω αλλά είναι όχι μόνο το soundtrack για να παίρνω τις ώρες μου, αλλά ο καλύτερος λόγος για να ‘ξεφύγω’ και να τα σπάσω σαν μικρό παιδί στα live τους. Οι πρώτες νότες με βρίσκουν να κρεμιέμαι στα κάγκελα του An και να χτυπιέμαι σαν να μην υπάρχει αύριο. Θα μπορούσα να γράφω αράδες για το πόσο γάμησαν, για το πόσα ωραία έπαιξαν, για το ότι η εμφάνιση τους ήταν σαρωτική και άλλα τόσα μπλα μπλα, που στο τέλος δεν θα είχε νόημα. Απλά όταν ακούγεται live το “Foondamentalist” τα πάντα είναι ικανά να αλλάξουν προς το καλύτερο. Το “Lazarus” θα είναι το νέο ‘hit’ όταν με το καλό κυκλοφορήσει ο νέος δίσκος, ενώ το γρήγορο “Colombian Boat Blues” έκλεισε την εμφάνιση των Sadhus εν μέσω slow motion κλωτσοπατινάδας. Σας ευχαριστώ που υπάρχετε για να με συγκλονίζετε σε κάθε live σας!
Το “Death And Love” των The Curf τείνει να εξελιχθεί σε τεράστιο δίσκο κάθε φορά που ακούγεται και να που ζωντανά αποκτάει άλλο νόημα καθώς γίνεται πιο doomy, πιο ρυπαρό, πιο θορυβώδες! Η τριάδα των The Curf ανέβηκε στη σκηνή και ξεδίπλωσε τα τραγούδια του “Death And Love” σαν να αφηγείται μια ιστορία, ενώ τα απαραίτητα ξεχειλώματα των κομματιών τους είναι πάντα ευχάριστα καθώς σε μεταφέρουν σε μια πιο trippy διάσταση! Λίγο μουδιασμένα στην αρχή μιας και η φωνή του Χρήστου (κιθάρα/φωνητικά) δεν είχε ζεσταθεί ακόμα. Η συνέχεια όμως ήταν πολύ καλύτερη, αφού από το δεύτερο κομμάτι και μετά ήταν σα να ακούς το album και όχι σα να είσαι σε συναυλία. Το “Rainy Day In Heaven” και η αφιέρωση του μόνο όμορφες αναμνήσεις από τα παλιά είχε να μας προσφέρει, η συμμετοχή της Νάνσυς στο “9-6” μας έδειξε ότι οι Curf είναι μια χαρούμενη οικογένεια, ο Babatsos γρύλισε στο sludgy “California” και το συγκρότημα να παίζει και να γουστάρει!
Το τέλος της βραδιάς μας βρήκε αποκαμωμένους, μα πλήρως ευχαριστημένους από τα όσα διαδραματίστηκαν στο An Club.