Οι The Curf ετοιμάζονται να επιδοθούν σε ένα μοναδικό show στις 8 Δεκεμβρίου στο An Club, για να γιορτάσουν τα δέκα χρόνια από το ντεμπούτο τους album, “I”, αλλά και την κυκλοφορία της νέας τους δισκογραφικής δουλειάς με τίτλο “Death And Love”. Με αφορμή το live της Παρασκευής, ο Χρήστος Κατσίμπας ανέκρινε τον Chris A. (φωνή και κιθάρα) και έκλεψε απαντήσεις για όλα αυτά που θα θέλατε να ξέρετε για τους πλέον ανανεωμένους rockers.
Από το να ξεκινήσουμε με τα τυπικά καλωσορίσματα και άλλα τέτοια ‘υποχρεωτικά’, ας μπούμε στο ψητό κατευθείαν. Ο νέος δίσκος κυκλοφόρησε και σπέρνει! Πότε ξεκίνησε η διαδικασία της σύνθεσης νέου υλικού;
Kαλώς σας βρήκαμε, λοιπόν! Ξεκίνησε χωρίς καμιά πρόθεση να κάνουμε δίσκο. Την περίοδο που jam-άραμε για να δέσουμε το τρίο, συνειδητοποιήσαμε ότι βγαίνει ωραίο υλικό. Ουσιαστικά, κάναμε την προπαραγωγή χωρίς να ξέρουμε ότι την κάνουμε, στο πλαίσιο του ‘γράφουμε τις πρόβες’. Όταν ακούσαμε το υλικό, μετά διακρίναμε το LP. Ήρθε πολύ φυσικά!
Το πού ηχογραφήθηκε δε ρωτάω καν, αλλά σας είναι πιο βολικό να ηχογραφείτε στο δικό σας χώρο; Άνεση; Αισθάνεστε πιο οικεία; Τα κάνετε όλα με το ρυθμό σας;
Η αλήθεια είναι ότι είναι ευλογία να έχεις στη διάθεση σου ένα studio και φυσικά σου δίνει τη δυνατότητα να έχεις την άνεση του χρόνου για να μπορείς να πειραματιστείς, αλλά και να είσαι ο εαυτός σου. Δεν ακολουθείς κανόνες συμπεριφοράς του εκάστοτε studio και γενικότερα δεν υπάρχει άγχος. Φαίνεται να λειτουργεί σε εμάς αυτός ο τρόπος, όταν δεν υπάρχει deadline ή κάποια πίεση χρόνου, επειδή μας κάνει πιο παραγωγικούς αντί να μας χαλαρώνει. Καθώς καταλαβαίνεις, αν έπρεπε να πληρώσουμε studio, με τον τρόπο που δουλεύουμε, θα ήταν αρκετά ακριβή παραγωγή, κάτι το οποίο ήταν ένας και από τους λόγους που άρχισα το studio σαν επάγγελμα.
Γιατί “Death And Love”; Θεωρείτε ότι η Αγάπη είναι Θάνατος, ότι ο Θάνατος είναι Αγάπη; Υπάρχει κάποιο είδους concept στους στίχους;
Υπάρχει ιστορία πίσω από το συγκεκριμένο τραγούδι. Την εποχή που ήμασταν στο Βέλγιο, ο Σπύρος έχασε τον πατέρα του. Λίγο καιρό αργότερα, έφερε στην πρόβα το κομμάτι και παράλληλα την αλλαγή στη μέχρι τότε νοοτροπία μας στο songwriting. Το κομμάτι ήταν για το χαμό του πατέρα του και σηματοδότησε την πιο doom εποχή μας, κάπως προφητικά, μιας και μιλάμε για το 2008, όπου και συνέβησαν όλα αυτά. Σε γενικότερο πλαίσιο, κάπου εκεί κινούμαστε θεματικά, θεωρώντας το θάνατο και την αγάπη τα δύο άκρα της ανθρώπινης ύπαρξης και όλα τα όλα κινούνται ανάμεσα σε αυτό το πλαίσιο.
Το εξώφυλλο είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Ποιος είναι ο καλλιτέχνης;
Ο μέγας Βαγγέλης Πετίκας. Του δώσαμε την μουσική και του είπαμε να κάνει ό,τι θέλει. Και έκανε αυτό που έκανε, το οποίο είναι ό,τι καλύτερο έχει κάνει κάποιος για εμάς. Πραγματικά, τον ευχαριστούμε για το τόσο όμορφο εξώφυλλο!
Πριν λίγα χρόνια αποχώρησε ο Γιώργος, ο οποίος ήταν εκ των ιδρυτικών μελών του συγκροτήματος και είχε σημαντικό μερίδιο στον ήχο σας, πώς και δεν μπήκατε στη διαδικασία αντικατάστασης του;
Ο Γιώργος όντως ήταν από τα ιδρυτικά μέλη και όντως είχε σημαντικό μερίδιο όσον αφορά τον ήχο στον πρώτο δίσκο, αλλά η μπάντα σιγά-σιγά άλλαζε κατεύθυνση μετά την κυκλοφορία του “I”. Ξέραμε πού θέλαμε να πάμε, αλλά από ό,τι φάνηκε δε φτάσαμε όλοι εκεί. Δεν αποχώρησε ο Γιώργος μάλλον, εμείς αποχωρήσαμε από το Γιώργο και αυτός είναι και ο λόγος που δεν ψάξαμε να τον αντικαταστήσουμε.
Το “Death And Love” είναι στιγμές που πλησιάζει τα όρια του doom metal. Έγινε συνειδητά ή εξαιτίας της αποχώρησης του Γιώργου έπρεπε να γεμίσετε το ‘κενό’ με περισσότερους τόνους από riffs και fuzz;
Όπως είπα και πιο πάνω, από το 2008 πέφτουν σταδιακά τα bpm. Ήταν συνειδητή η απόφαση για πιο μονολιθικές καταστάσεις. Νιώσαμε ότι υπάρχει ανάγκη για ‘κενό’, παρά τρόποι για να το γεμίσουμε. Θέλαμε να είναι πιο άμεσο και πιο κατανοητό. Εκεί μας πήγε, όχι όλους από ό,τι φάνηκε.
Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη Fuzz Ink. Records. Ευχαριστημένοι έως τώρα;
Super ευχαριστημένοι! Με τα παιδιά είμαστε φίλοι πάνω από όλα και έτσι το όλο πράγμα είναι αρκετά ευχάριστο. Άσχετα πάντως από το αν είμαστε φίλοι ή όχι, σε επίπεδο εταιρίας είναι από τις πιο σοβαρές, με κίνητρα καθαρά και ξάστερα. It’s all about music!
Μη γελάσετε, αλλά η συμμετοχή του Babatsos στο “California” πώς επετεύχθει;
Τα έχω πει στα ραδιόφωνα, με πολλά λεφτά και πολλή κάνναβη. Πέρα από την πλάκα, ούτε αυτό ήταν στο πλάνο. Σε μία από τις καπνιστικές μας σεάνς, του έβαλα το υλικό για ακρόαση και έτσι, απλά καταλήξαμε την ίδια μέρα να έχει γράψει στίχους και να έχει κάνει και το take. Δύο take χρειάστηκαν. Τόσο καλός είναι ο Βabatsos!
Στο “9-6” πώς αποφασίσατε να συμπεριλάβετε γυναικεία φωνητικά;
Θεωρώ πως η φωνή της Νάνους έχει κάτι ιδιαίτερο που σπάνια συναντάς στις μέρες μας. Έχει ταυτότητα πέρα από την ικανότητα και την άρτια ερμηνεία. Συνεργαζόμαστε χρόνια σε αλλά project, αλλά επίσης και στους The Burning Sticks. Ήθελα πολύ να πει το “9-6”. Θα μου φαινόταν άδειος ο δίσκος χωρίς να είναι κάπου η Νάνση. Μπορεί να ακούγεται υπερβολικό, αλλά όταν ακούσεις το κομμάτι, it makes sense!
Στις 8 Δεκεμβρίου παρουσιάζετε ζωντανά το υλικό του “Death And Love” στο An και μαζί σας θα βασανίσουν τα αυτάκια μας και οι Sadhus. Πώς και τους πείσατε;
Σαν τον Babatso, με πολλά λεφτά και πολύ κάνναβη! Οι σχέσεις που έχουμε με τα παιδιά από τους Sadhus είναι αδελφικές και μετράνε χρόνια. Στην παρουσίαση, επίσης, κλείνουμε και μία δεκαετία από την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου, οπότε είναι ένα σημαντικό γεγονός για εμάς. Θέλαμε να έχουμε δίπλα μας μπάντες που αγαπάμε και που μας ξέρουν καλά όλα αυτά τα χρονιά.
Τα Oak Street Studio Productions, εκτός των δικών σας κυκλοφοριών, επιμελούνται και κυκλοφορίες άλλων καλλιτεχνών. Ποιες άλλες κυκλοφορίες να αναμένουμε δια χειρός σας;
Σχετικά πρόσφατα κυκλοφόρησε το “Gazer” από τους 45 Rats, δίσκος που έκανα με τρομερή χαρά, μιας που με τα παιδιά γνωριζόμαστε από το ’08 και επίσης γουστάρω πολύ αυτό που παίζουν. Στις διαδικασίες της μίξης υπάρχει και μία δουλειά που έκανα με τους Oakhawo. Βαρύ σαν αμόνι ανυπομονώ να βγει! Υπάρχουν και κάνα δυο που δεν μπορώ να πω ακόμα. Να έχει και σασπένς!
Ποιες άλλες κυκλοφορίες εγχώριων ή μη συγκροτημάτων έχετε ξεχωρίσει ως τώρα;
Last rizla, σίγουρα!
Τι επιθυμείτε να πετύχετε στο μέλλον ως Curf; Θα μπαίνατε ξανά στη διαδικασία να βγείτε στο εξωτερικό και να αλλάξετε τη βάση σας, όπως είχατε κάνει στο παρελθόν;
Ο στόχος είναι να βάλουμε τη μουσική μας σε όσα περισσότερα αυτάκια γίνεται. Αν αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να ξαναφύγουμε από τη χώρα, ενδεχομένως να το κάναμε, ειδικά τώρα που ξέρουμε τι πρέπει να αποφύγουμε. Αγαπάμε και πιστεύουμε πολύ σε αυτό που κάνουμε, οπότε είναι απόλυτα φυσικό να θέλουμε να το κυνηγήσουμε με ό,τι και να σημαίνει αυτό.
Κύριοι, αυτά από εμένα, το τέλος σας ανήκει!
Στις 8 Δεκεμβρίου στο An, παρέα με αγαπητούς φίλους, θα γιορτάσουμε 10 χρονιά από το “I”, αλλά και την κυκλοφορία του νέου μας δίσκου. Όποιος γουστάρει να τον γαργαλάνε συχνότητες χαμηλές (100hz και κάτω), πρέπει να κάνει τη χάρη στον εαυτό του και να έρθει. Εγγυόμαστε απόλυτο μακελειό!