Σε λιγότερο από πέντε μήνες από το “Third World Pyramid”, οι The Brian Jonestown Massacre επέστρεψαν με νέο δίσκο και μάλιστα αρκετά ψαρωτικό. Χαοτική ψυχεδέλεια και ένα είδος acid rock οδύσσειας πλανιέται σε ολόκληρο το album. Το χάσιμο το εντοπίζω στο έντονο μπάσο και τις έξυπνες νότες από την κιθάρα.
Με τη σειρά όμως. “Open Minds Now Close” σημαίνει ψυχεδέλεια και μονοτονία. Τόσο όσο να αντέχει να χρησιμοποιεί τα synths ως σταθερές. Ώστε να φωτίσει με το ρυθμό του ένα stare session soundtrack. Το beat εξαπλώνεται και η “Melodys Actual Echo Chamber” μελωδία μπορεί να παίζει με το dub. “Resist Much Obey Little” η συμβουλή τους ροκάρει και η φάση επανέρχεται να βαδίσει στα μονοπάτια που μας έχουν συνηθίσει. Όχι για πολύ αφού το πειραματικό “Charmed I’m Sure” ηλεκτρονικά μας σφυρίζει κάποια αλλαγή στάσης. “Groove Is In The Heart” , διπλό στα φωνητικά και τα μυαλά μας παίρνουν αέρα. Με ντέφι. “One Slow Breath” επίμονο να ακουστεί σαν το πιανάκι του. Αν και μονότονα, ξεσηκωματικά. Χαμένοι εφιάλτες και αναρωτήσεις πνευματικού και φιλοσοφικού περιεχομένου αντιμέτωποι με το “Throbbing Gristle” εργοστασιακού – βιομηχανικού καλουπιού. Από εκεί που δεν το περιμένεις σκάει η κουλτούρα. “Fact 67” λατρεία. Με θύμηση από τη μοντέρνα άγρια Δύση. “Dropping Bombs On The Sun” ηλιόλουστο, γλυκό και ερωτικό, γεμάτο αντιπαραθέσεις. “UFO Paycheck” για τον λογαριασμό. Και χωρίς λόγια. “Geldenes Herz Menz” κι όποιος κατάλαβε κάτι από το jazz της υπόθεσης, ας το πει. Ή ας αφήσει την τρομπέτα να το εξηγήσει. Το σίγουρο είναι πως η επαφή τους με τα άλλα μουσικά είδη όντως είναι εμφανή. Χορευτικό σε dance floor το “Acid 2 Me Is No Worse Than War” μας μπερδεύει.”Nothing New To Trash Like You” θα μας επαναφέρει στα ψυχεδελικά κατατόπια που τόσο καλά γνωρίζουν. “Ich Bin Klang” χαρισματική η χαιρετούρα.
Με λίγα λόγια εκτός από πολύπλευρους και πολύ μπροστά τους βρίσκω!