Μπορεί εδώ να μην έχουμε σταθεί ακόμα τυχεροί ώστε να απολαύσουμε ένα live των εκπληκτικών Black Keys…αλλά η Χριστιάνα Παπάζογλου βρέθηκε στο show τους στο SECC της Γλασκώβης και μας μεταφέρει τις εντυπώσεις της…
Ανταπόκριση: Χριστιάνα Παπάζογλου / Φωτογραφίες: Scottish Exhibition & Conference Centre (SECC)
The Maccabees
Στις 8 Δεκεμβρίου φτάσαμε στην Γλασκώβη για την sold out συναυλία των Black Keys. Πρώτοι στη σκηνή ανέβηκαν οι Maccabees, ένα indie rock συγκρότημα από το Λονδίνο που έχει βγάλει 4 albums. Έπαιξαν 10 τραγούδια, ενθουσίασαν το κοινό και αποχώρησαν. Αν και ο ήχος τους είναι αρκετά light σε σχέση με τους Black Keys, κατάφεραν να προετοιμάσουν κατάλληλα το έδαφος για τους headliners.
The Black Keys
Μετά από περίπου 30 λεπτά ακούστηκαν οι γνώριμες νότες του ‘Howlin’ for you’ και έγινε πανικός στο κοινό. Το στήσιμο του stage άλλαξε, με πολλά φώτα πάνω στη σκηνή, έναν προβολέα μονίμως πάνω στον Dan Auerbach και οθόνες με video projections και πλάνα του συγκροτήματος. Ο τραγουδιστής είχε επικοινωνία με το κοινό και το κοινό με τη σειρά του ανταποκρίνονταν στα καλέσματα του τραγουδιστή.
Μιας και είναι ντουέτο, έχουν μαζί τους για τις live εμφανίσεις τους έναν μπασίστα κ έναν πληκτρά, είναι ξεκάθαρο όμως ότι η μπάντα είναι ο drummer, Patrick Carney, με το πολύ δυνατό του παίξιμο και τα εφευρετικά του drumbeats και ο κιθαρίστας/τραγουδιστής, Dan Auerbach, με την εξαιρετική χροιά του και τα πιασάρικα blues rock riffs του. Πολύ ενεργητικοί, με πολύ καλό ήχο αν και λόγω του μεγάλου χώρου είχες την αίσθηση ότι δεν ακουγόταν όσο δυνατά έπρεπε.
Με τον πότε blues rock, πότε garage rock ήχο τους ο οποίος είναι αρκετά πιο καθαρός στο νέο τους album ‘El Camino’ ξεσήκωσαν το κοινό. Κομμάτια όπως τα ‘Dead and Gone, ‘Thickfreakness’, ‘Your Touch’, ‘Nova Baby’, ‘Tighten Up’, ‘Ten Cent Pistol’ ξεχώρισαν, και φυσικά το ‘Lonely Boy’ που άφησαν για το τέλος και έγινε χαμός. Βγήκαν για ένα encore με το ‘Everlasting Love’ όπου ένα τεράστιo mirrorball έφτιαξε καταπληκτική ατμόσφαιρα για ένα ιδανικό κλείσιμο. Καληνύχτισαν με το ‘Ι got mine’. Μεγάλη απώλεια η έλλειψη του ‘Too afraid to love you’.
