Δύο χρόνια πέρασαν από το τελευταίο πολύ καλό δισκογραφικό χτύπημα των The Atomic Bitchwax και ο διάδοχος του, ονόματι “Force Field”, προσγειώθηκε στο στερεοφωνικό μου. Η αλήθεια είναι ότι η πρώτη ακρόαση με βρήκε παγερά αδιάφορο και έτσι το άφησα στην άκρη για κάποιες μέρες μέχρι να του δώσω την ευκαιρία να μου αποκαλύψει τα μυστικά του. Ω διάολε, όταν πήρε την ευκαιρία του, όμως, με ισοπέδωσε!
Το “Force Field” ξεκινάει εκεί που σταμάτησε το προηγούμενο, το “Gravitron”, και το εξελίσσει σε ταχύτητα και λύσσα! Το εναρκτήριο “Hippie Speedball” δίνει τα πρώτα σημάδια στον ακροατή ότι το συγκρότημα παίζει ‘μπάλα’ σε υψηλό επίπεδο και ότι ο δίσκος είναι δίσκαρος. Νομίζω πως πλέον στο χώρο του heavy rock δύσκολα θα βρεις να ακούσεις τόσο εμπνευσμένο δίσκο όσο το “Force Field”, καθώς τα κομμάτια του είναι ένα προς ένα διαλεκτά και τα υλικά κατασκευής τους τέτοια που αντέχουν και θα αντέξουν στο χρόνο. Μάγκα, δύσκολα θα ακούσεις αλλού τραγούδια όπως τα “Earth Shaker”, “Which Doobie U Be”, “Alaskan Thunder Fuck”, “Shocker”, “Crazy”, το λυσσασμένο instamental “Fried, Dyed And Layin To The Side” που σου παίρνει τα μυαλά, το προσωπικά αγαπημένο “Shell Of A Man” με τα υπέροχα solos του και τη thrash-άδικη εισαγωγή του. Το “Houndstooth” είναι το πιο μέτριο τραγούδι του δίσκου, αλλά προσοχή, όχι κακό, απλά μέτριο. Τα “Tits And Bones”, “Hamble Brag”, “Super Highway”, “Liv A Little”, συμπληρώνουν καίριο το κάδρο του δίσκου κρατώντας τα standard του ψηλά!
Το να σχολιάσω την εκτελεστική απόδοση των Atomic Bitchwax θα ήταν αφελές, καθώς αυτή η τριάδα αποτελείται από μουσικάρες που δένουν κόμπο τα όργανα τους. Η παραγωγή καθαρή και κρυσταλλένια είναι ταμάμ και αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο τα τραγούδια. Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και ακούστε αυτή τη δισκάρα και πιείτε άπειρες μπύρες στη συνθετική ικμάδα των The Atomic Bitchwax!