Λίγες ημέρες απομένουν μέχρι το Brutality Over Sanity Deathfest III το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 25 και 26 Μαΐου, στο An Club στην Αθήνα και στο Eightball στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, με headliners και τις δύο ημέρες τους Γερμανούς Defeated Sanity!
Οι The Anal XXX-perience είναι ένα από τα συγκροτήματα που θα παρακολουθήσει το κοινό της Αθήνας! Ο Γεράσιμος το Κρέας (μπάσο/κιθάρα/growls) μίλησε με την Κωνσταντίνα Μακρή.
Πριν σε ρωτήσω το οτιδήποτε γι’ αυτό το έκτρωμα που θεωρείς μπάντα θέλω να μου πεις από πού βγήκε το παρατσούκλι «Κρέας» που έχεις?
(γέλια) Έκτρωμα όπως το πες! Δε μου το’ βγαλε κανένας, εγώ το διάλεξα κάπου στο 2005, όταν ξεκινούσαμε τους Project Havok τότε και ψάχναμε για ψευδώνυμα! Tα γουστάρω τα ψευδώνυμα, είναι καλτιλίκι! Λίγο που λες η κρεατοφαγία, που είναι αγαπημένο μου σπορ και λίγο το άκουσμα που μου φαίνεται αρκετά “εξωτικό” αν το σκεφτείς στα αγγλικά π.χ…τσουπ, το κόλλησα!
Ωραία..και τώρα δώσε μας ένα σύντομο βιογραφικό για την παρέα σας γι’ αυτούς τους τυχερούς που δεν σας ξέρουν ακόμη.
Τους ΑΤΧΧΧ τους είχαμε σαν ιδέα στο μυαλό μας ο Tho (ο ντράμερ μας) και γω, αρκετό καιρό πριν ξεκινήσει κανονικά η μπάντα, αλλά εκείνη την περίοδο μ@λακιζόμασταν με άλλες μπάντες και οι δύο, οπότε κανονικά και με τη βούλα, ως ΑΤΧΧΧ ξεκινήσαμε το 2008. Τότε ήταν που οι ψαροντουφεκάδες της παρέας, ο Toum-Ra και ο Vagore, μπήκαν στη μπάντα και ξεκινήσαμε να γράφουμε κομμάτια σωρηδόν. Από τότε κάνουμε μπάρμπεκιου μαζί και που και που κυκλοφορούμε demo, splits και ενίοτε κάνα άλμπουμ…για λεπτομέρειες υπάρχει και το metal archives!
Ποιος είναι ο «νονός» της μπάντας?
Μια απ’ τα ίδια, εγώ κι ο Tho το σκεφτήκαμε, ένα βράδυ στην Πάτρα που πίναμε ούζα στο Μάκη τον “κουλό”. ‘Ντάξει εγώ έπινα ούζα σίγουρα, για τον Tho δεν ορκίζομαι, μπορεί να έπινε και κρύα σοκολάτα, αλλά το αποτέλεσμα μετράει! Κάναμε brainstorming για ένα αηδιαστικό goregrind όνομα, τότε αυτό ήταν το ζητούμενο, αλλά και τώρα λόγω οικονομικού και κοινωνικού εκφυλισμού, νομίζω πάλι μέσα πέσαμε…! Επίσης το “ΑΤΧΧΧ” ήρθε μόνο του λίγο αργότερα, για λόγους συντομίας και κυρίως βαρεμάρας. Πού να κάθεσαι να γράφεις τόσες λέξεις στη σειρά κάθε φορά που θες να στείλεις ένα email ή θες να απαντήσεις σε μια συνέντευξη!
Μίλησε μας λίγο για τις εκτρωματικές κυκλοφορίες που έχετε μέχρι στιγμής?
Ωχ! θα με βάλεις να τα πω δηλαδή, ντε και καλά ε;! Από τότε λοιπόν που στίφη οπαδών άρχισαν να μας στέλνουν απειλητικά μηνύματα, αναγκαστήκαμε να πιάσουμε δουλειά και μέχρι στιγμής έχουμε κυκλοφορήσει 2 demo (“analpromo2008” & “New Trackx Bestial Promo Pack”, 2011), 2 split (“Grindcore Bullshit”, 2009 & “Repulsive Deeds of Sodomy”, 2011) και 1 full-length (“Inhuman Anal Exploration”, 2009), ενώ έχουμε πάρει μέρος και σε αρκετές συλλογές, με πιο “λε-καβλέ” τις “Greek Death/Grind Scene I & II” το ’11 και το ’12. Τέλος, πάλι το ’11, συμμετείχαμε στο “A Tribute to Japanische Kampfhörspiele” άλμπουμ, ύστερα από ελεύθερη συμμετοχή που διοργάνωσαν οι ίδιοι οι JaKa και οι οποίοι μας επέλεξαν κιόλας. Εκεί βιάσαμε κανονικά το κομμάτι τους “Effizienz”. Του βάλαμε ελληνικό στίχο δηλαδή και black metal πέρασμα στο τέλος…αυτά μέχρι ώρας, αλλά πολύ σύντομα, έχουμε σκοπό να μεγαλώσουμε τη λίστα μας!
Πες μας για την θεματολογία των στίχων σας.
Οι στίχοι μας είναι υπερβολικά ανώριμοι και γελοίοι κι αυτό γιατί σε γενικές γραμμές τους γράφουμε πάντα τελευταία στιγμή, σε φάση λίγο πριν τους ηχογραφήσουμε και πάντα αφού έχουμε βρει ένα τίτλο για το εκάστοτε κομμάτι. Εκεί φεύγει όλη η φαιά ουσία, στους τίτλους! Μπορεί π.χ. να περάσουν μήνες μέχρι να μας κάτσει ένας αρκετά “καμμένος” τίτλος για κομμάτι και μόνο 10 λεπτά για τους στίχους, όσο χρειάζεται δηλαδή ν’ ακούσουμε το κομμάτι 2-3 φορές και να ταιριάξουμε μερικές λέξεις μεταξύ τους! Προφανώς και το ζητούμενο είναι να κάνουμε πλάκα εννοείται, δε νομίζω να παίρνει κανείς στα σοβαρά τίτλους όπως “Pro-sperma Geusis Malakia” ή “Karaflos Kologliftis” έτσι κι αλλιώς. ΟΚ, μεταξύ αστείου και σοβαρού μπορεί να θίξουμε και 1-2 πράγματα που μας ενοχλούν, άλλα ως εκεί. Τώρα αν θες ντε και καλά θεματολογία, γράφουμε για βία, άγριο σεξ και σχετικές φαντασιώσεις, σωματικές εκκρίσεις κάθε μορφής, μπάρμπεκιου, ψαροντούφεκο, ακόμα και για τοπικά urban legends άμα λάχει…!
Ποιος επιμελείται το artwork της μπάντας και ποιους καλλιτέχνες θαυμάζεις?
Το artwork είναι κατά βάση δική μου υπόθεση, μιας και ασχολούμαι με το design επαγγελματικά, αλλά όσον αφορά το γενικότερο concept, όλοι τσοντάρουν ιδέες, τις οποίες εγώ αγνοώ επιδεικτικά και με μισούν όλοι θανάσιμα γι’ αυτό…και ο Tho είναι γαμάτος, αλλά ασχολείται κυρίως με photo-manipulation, ενώ εγώ δουλεύω χέρι πάντα. Τώρα για τους καλλιτέχνες που είπες: είμαι μεγάλος fan του Dada απ’ τη μία, που εν ολίγοις σημαίνει “ό,τι να ναι”, άλλα έχει να κάνει πολύ έντονα και με την έννοια της “αντι-τέχνης”, απ’ την άλλη μ’ αρέσουν και πιο “περιγραφικές” μορφές τέχνης που έχουν όμως έντονο “ακατέργαστο” και “γραφικό” χαρακτήρα, όπως το ύφος του Francis Bacon π.χ. ή τα κόμιξ, πάρε για παράδειγμα το στυλ του Juan Giménez ας πούμε, στους “Μεταβαρώνους”. Δεν πρόκειται να τους φτάσω ποτέ, αλλά μ’ αρέσει αυτό που κάνω, οπότε συνεχίζω ακάθεκτος!
Με ποιους έχετε συνεργαστεί και με ποιους θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον?
Αν μιλάμε για labels, έχουμε κάνει κάποιες συνεργασίες στο παρελθόν, κυρίως όμως για θέματα διανομής. Για κυκλοφορίες, η πιο σοβαρή ήταν η συνεργασία με την Unundeux records και το JaKa tribute το 2011, όπου είδαμε το υλικό μας (αυτό το ένα κομμάτι έστω) να τυπώνεται και σε cd και σε βινύλιο. Από κει και πέρα δεν υπάρχει κάτι άλλο πιο αξιόλογο, σχετικά με labels. Έχουμε φάει 3-4 φορές σκατά με labels που στείλαμε υλικό και εξαφανίστηκαν χωρίς καν προειδοποίηση ή μας ζήτησαν ακόμα και λεφτά για να κυκλοφορήσουν το υλικό μας και κάπως έτσι την είδαμε ελεύθεροι κι ωραίοι. Η πιο γ@μηστερή συνεργασία με διαφορά που κάναμε τελικά, ήταν όχι με εταιρεία, αλλά με ομοϊδεάτες, όπου μαζευτήκαμε 4 μπάντες και κυκλοφορήσαμε κάτι ανεξάρτητα. Μιλάω για το 4-way που βγάλαμε το 2011 μαζί με Incineration, Kreas και Necrorgasm. Κάπως έτσι θα ήθελα να πάει η δουλειά και στο μέλλον, τουλάχιστον εγώ, αλλά και οι υπόλοιποι δε σκέφτονται πολύ διαφορετικά.
Μουσικά ποιες μπάντες/καλλιτέχνες θα έλεγες ότι σας έχουν επηρεάσει?
Η μουσική μας είναι μια death metal κουράδα, πεταμένη μέσα σ’ ένα grindcore λασπόλακκο και πατημένη από αρβύλα π@@στη μπλακμεταλά. Mayhem, Venom, Devourment, Autopsy, Unholy Grave, Cliteater, είναι όλοι εκεί, τσαλαπατημένοι και σκατωμένοι.
Πόσο έχει επηρεάσει η βιομηχανία πορνό τη μουσική σας?
Η βιομηχανία πολύ λίγο, αφού δεν είμαστε συλλέκτες και δεν αγοράζουμε original dvd (γέλια)! Το πορνό γενικότερα ντάξει μέσα, μας έχει επηρεάσει πολύ! Συγκεκριμένα ένα βιντεάκι που είχαμε πετύχει κάποτε, που έδειχνε έναν καμένο παιδέρα να μιλάει σε ένα ανήλικο και από πίσω να έχει βάλει υπόκρουση το “Sweet Child O’ Mine”, μας άλλαξε όοοολη την μέχρι τότε κοσμοθεωρία για το που μπορεί να φτάσει το heavy metal!
Φήμες λένε ότι όλοι σας έχετε παρελθόν νοσηλείας σε ψυχιατρικά ιδρύματα. Πώς ξεφύγατε?
Να πεις σε όλες τις πρωτευουσιάνες, κουτσομπόλες φίλες σου, να κόψουν τη λάσπη εναντίον μας! Παρ’ όλ’ αυτά δε θα αποφύγω την ερώτησή σου. Εγώ τους έψηνα 1 χρόνο μπριζόλες τσάμπα στην ταράτσα, ο Tho τους ζήτησε να του φέρουν ένα drum-kit στο δωμάτιο να περνάει την ώρα του και αυτοί οι μ@λάκες έκαναν το λάθος και του το ‘φεραν, ενώ ο Νικόλας και ο Βαγγέλης απλά είναι πολύ καλοί εραστές για να μένουν μέσα μαντρωμένοι. Πήγαινε στο Δαφνί και ρώτα όποια νοσοκόμα θες. Ηλικία και εμφάνιση δεν παίζουν κανένα απολύτως ρόλο!
Αυτό το καθυστερημένο που έχετε για τραγουδιστή από πού το μαζέψατε και τι τραυματικές εμπειρίες έχει βιώσει και ουρλιάζει έτσι?
Κάθε φορά που πάει για ψαροντούφεκο και παίρνει τα @ρχίδια του, είναι μια τραυματική εμπειρία γι αυτόν. Τι να πω;! Ανίατη περίπτωση! Κακό για αυτόν, καλό για τη μπάντα!
Ποιοι δαίμονες σας κυνηγούν?
Ο βλαμμένος ο Buer, που είναι τριχόμπαλα και τρέχει γρήγορα, είναι αυτός που μας ενοχλεί τελευταία. Μας έχουν κυνηγήσει κι άλλοι στο παρελθόν, ο Astaroth, o Andras! Aλλά συνήθως τους βάζουμε κι ακούν το “Satanistysis”, το θεωρούν τίγκα ρομαντικό και μας αφήνουν ήσυχους. Ελπίζω και ο Buer να το εκτιμήσει…
Ποια είναι η αποστολή της μπάντας?
Π@@ΤΣΑ ΚΑΙ ΞΥΛΟ ΚΑΙ Γ@ΜΗΜΕΝΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ!
Από ποιες πτυχές της καθημερινότητας αλλά και από ποιες ταινίες, videogames κλπ αντλείτε έμπνευση για τα έπη που δημιουργείτε?
Όπως και να το κάνεις, όταν ζεις σε καιρούς παρακμής, δε μπορεί να μην επηρεαστείς. Τα καθημερινά σκατά που τρώει ο καθένας μας είναι απόλυτα φυσικό και αναμενόμενο να “βγαίνουν” και στη μουσική μας, γι’ αυτό και δεν παίζουμε Καν-Καν και Λαμπάντα ξερω γω και παίζουμε καφρίλα! Για να κάνω και ωραία μετάβαση από σκατά και καθημερινότητα σε ταινίες: Δώστε λεφτά στον Οικονομίδη να γυρίσει κι άλλες ταινίες σαν την “Ψυχή στο Στόμα”! Μιλάμε η ταινία μας έχει σημαδέψει! Μεγαλείο! Όπως μεγαλείο είναι και το “Braindead” του Peter Jackson! Όποιος δεν το ‘χει δει είναι π@@στης! Για videogames δε μιλάω γιατί δεν τα γουστάρω σχεδόν καθόλου…
Αν είχες την δυνατότητα να επενδύσεις με τη μουσική σας κάποια ταινία ποια θα επέλεγες?
Μάλλον τα “Στρουμφάκια” για να φέρω ύπουλα νέο κόσμο στη σκηνή!
Γελοιότητα vs σοβαροφάνεια. Πάρε θέση.
Τίποτα απ’ τα δύο! Ή θα είσαι χαλαρός και θα κάνεις πλάκα ακομπλεξάριστα ή θα είσαι σοβαρός, με την έννοια του σωστού και του τίμιου. Αυτό βέβαια, έχει να κάνει και με την περίσταση κάθε φορά, πάντως σε γενικές γραμμές ούτε κλόουν θα’ πρεπε να είναι κάποιος, ούτε μονόχνοτος, κρυόκωλος. Κάπως έτσι μου κάθονται εμένα οι μεν και οι δε, γι’ αυτό το λέω έτσι. Για να πάρω θέση λοιπόν: ισορροπημένος και ακομπλεξάριστος, στο βαθμό που μπορεί ο καθένας!
Ποια η γνώμη σας για το downloading?
Το επικροτούμε και το υποστηρίζουμε! Δεν με ενδιαφέρει για το αν θα ανεβάσει κάποιος τη μουσική μας στο ίντερνετ και για το αν θα τη μοιραστεί με άλλα 50 άτομα ξέρω γω. Ίσα ίσα που ανεβάζουμε το υλικό μας πρώτοι εμείς! Εκτός αυτού, για μια μπάντα του βεληνεκούς μας, το downloading μόνο θετικά μπορεί να δουλέψει. Στο κάτω κάτω άμα θέλαμε να βγάλουμε φράγκα απ’ τη μουσική, ούτε για την πλάκα μας θα παίζαμε, ούτε θα παίζαμε καφρίλα! Αλλά και πιο γενικά να το δεις, μου τη δίνει όταν ακούω μπάντες να λένε ότι είναι εναντίον του downloading, ότι είναι παράνομο, τους κλέβουν την τέχνη τους και λοιπά! Σιγά ρε μεγάλε;! Ποιος είσαι στην τελική;! Κάνας Μότσαρτ, καμιά ιδιοφυΐα της μουσικής σύνθεσης;! Τράβα γ@μήσου μωρή κιλότα που κάνεις λες και έχασες το βραβείο Νόμπελ Καλλιτεχνικής Καινοτομίας! Όλα στο ίντερνετ ρε!
DIY ή αναζήτηση συμβολαίου με κάποια εταιρεία? Ποια θεωρείς ότι είναι τα υπέρ και τα κατά των δυο αυτών επιλογών και πoιο επιλέγετε ως μπάντα?
Απ’ τη στιγμή που σήμερα “συμβόλαιο με εταιρεία” συνήθως σημαίνει “φέρε έτοιμο το υλικό σου να στο κόψω εγώ, σε όσες κόπιες γουστάρω και απ’ αυτές εσύ θα πάρεις ένα 10% και τίποτ’ άλλο”, δε μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει η ιδέα. Άσε που ακόμα και στο underground υπάρχει έντονο το φαινόμενο του “έτσι πρέπει να παίζεις”…DIY με τα μπούνια λοιπόν και μάλιστα με τον ιδρώτα σου! Αφού θα κάνεις τη μισή δουλειά μόνος σου έτσι κι αλλιώς, γιατί να μην την φτάσεις ως το τέλος;! Ίσα ίσα, αυτό είναι το μεγαλύτερο ατού του DIY, ο 100% έλεγχος του τι κάνεις και πως το κάνεις…
Σας έχω δει δύο φορές live και ομολογώ ότι κάθε φορά απολαμβάνω αυτό το vibe χαλαρότητας και στ’ @ρχιδισμού που βγαίνει από εσάς και φαίνεστε λες και είστε σε πρόβα κι όχι σε live. Τι φαρμακευτική αγωγή ακολουθείτε για το stage fright?
Αυτό συμβαίνει μάλλον επειδή ποτέ δεν κάνουμε όσες πρόβες χρειάζεται, οπότε οι μ@λακίες είναι αναμενόμενες! Το αλκοόλ βοηθάει επίσης, μη σου πω και το μπόλικο τζατζίκι, που ρίχνει την πίεση και σε καλμάρει! Για να μιλήσω και λίγο σοβαρά όμως, ντάξει είμαστε σε μια φάση που γνωρίζουμε αρκετό κόσμο που ή παρακολουθεί ή συμμετέχει στη σκηνή, οπότε πάντα η ατμόσφαιρα στα live έχει “οικογενειακό” άρωμα, άρα άγχος μηδέν!
Πέρυσι είχατε συμμετάσχει στο Greek Death/Grind Scene fest. Φέτος είστε μέρος του Brutality Over Sanity. Τι ήταν αυτό που προσφέρατε ως αντάλλαγμα για να πάρετε μέρος?
3 κιλά αλιάδα της μάνας μου και 7 ταψιά μπακαλιαρόπιτα! Ε, κλαιγόμαστε και λίγο ότι είμαστε βλαχαδερά επαρχιώτες και κάνουμε κρα να μυρίσουμε λίγο αληθινό καυσαέριο… Μας λυπούνται οι άθρωποι και μας κάνουν τη χάρη, δεν έχουμε παράπονο!
Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από το συγκεκριμένο φεστιβάλ και πόσο σημαντικό είναι που θα μοιραστείτε τη σκηνή με όλες αυτές τις μπάντες συμπεριλαμβανομένων και των Defeated Sanity?
Οι Defeated Sanity είναι μια αδυσώπητη brutal death metal κιμαδομηχανή! Και μόνο που θα τους δω ζωντανά, είναι για μένα μεγάλη ικανοποίηση, πόσο μάλλον να support-άρουμε και για πάρτη τους! Βάλε και το ότι πάλι θα ανταμώσουμε με φίλους και γνωστούς, ε, ντάξει, μιλάμε για ντελίριο υπερκ@ύλας!!!
Πως βλέπεις την Ελληνική death/grind σκηνή? Ποιες μπάντες έχεις ξεχωρίσει?
Η ελληνική death/grind σκηνή μπορεί κάλλιστα να περηφανεύεται ότι τσακίζει κόκαλα. Και κόσμος που στηρίζει τις μπάντες υπάρχει και αλληλοϋποστήριξη μεταξύ των ίδιων των συγκροτημάτων υπάρχει και νέες μπάντες που ξεφυτρώνουν μέρα με τη μέρα υπάρχουν και συναυλίες γίνονται κι απ’ όλα. Τηρουμένων των αναλογιών, μιας και η καφρίλα δεν είναι για πολλούς ένα ευχάριστο άκουσμα, νομίζω πάμε καλά. Αν έμενα μόνιμα Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, ίσως να έβλεπα και πράγματα ή συμπεριφορές που μπορεί να με χαλάγανε, τη βλέπω όμως πιο απομακρυσμένα την όλη φάση και μέχρι ώρας έχω μόνο θετικά να πω. Από μπάντες τώρα τί να σου πω;! Σχεδόν ό,τι βγαίνει από ελληνική καφρομπάντα, το έχω στο σπίτι ή το λιώνω στο αμάξι! Τώρα ας πούμε έχω κολλήσει άσχημα με το “Maza” των Delete the Mass! Πολύ ξύλο!
Ποια θεωρείς ότι είναι τα απαραίτητα συστατικά έτσι ώστε μια μπάντα να κερδίσει τον σεβασμό του κοινού?
Αν και δεν είμαι κανένας γκουρού που υπνωτίζει τις μάζες, νομίζω πως πάνω απ’ όλα θέλει υπομονή και τιμιότητα. Τίποτα δε γίνεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη και τίποτα δεν πείθει, αν πλασάρεται ως κάτι που δεν είναι… Τόσο απλά!
Φαινόμενο «έχω καβαλήσει το καλάμι». Ένα φαινόμενο το οποίο αποτελεί ένα μεγάλο καρκίνωμα σε όλες τις underground σκηνές. Πόσο πιστεύεις ότι αυτό επηρεάζει την σκηνή και πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για μια μπάντα να πέσει στην παγίδα?
Το πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να πέσει κάποιος στην παγίδα, εξαρτάται καθαρά από το πόσο μ@λάκας, βλήμα ή τούβλο είναι! Ως ένα βαθμό δεν είναι παράλογο που συμβαίνει αυτό. Όταν μια σκηνή αναπτύσσεται και μεγαλώνει, είναι στατιστικά αδύνατο να είναι όλοι θεοί και γ@μάτοι! Δεν με αγχώνει όμως αυτό καθόλου, αφενός γιατί θεωρώ ότι η δική μας σκηνή ακόμα δεν έχει φτάσει σε τέτοια επίπεδα, αφετέρου και να φτάσει, πάντα έρχεται η ώρα που τα βρακιά σκίζονται και όλοι βλέπουν ποιοι έχουν ξυρισμένο κωλαράκι και ποιοι όχι!
Ποια είναι τα σχέδια σας μετά από τη συμμετοχή σας στο Brutality Over Sanity?
Μπάνια και ψητούρα και τρελές ηχογραφήσεις! Παίζει μπόλικο νέο υλικό με τύμπανα και κιθάρα ήδη γραμμένα! Αμέσως μετά το φεστιβάλ, συμπληρώνουμε μπάσο και φωνές και πάμε κατευθείαν για νέο δίσκο. Αν δε βαρεθούμε πολύ, παίζει να προλαβαίνουμε να βγάλουμε ένα demo με 3-4 νέα κομμάτια και να το μοιράσουμε στο B.O.S. Από κει και πέρα, όσο πιο γρήγορα μαζευτούν τα λεφτά για να κόψουμε τις κόπιες, τόσο πιο γρήγορα θα κυκλοφορήσει, αλλά πάντα μιλάμε για μέσα στο 2013!
Σ’ ευχαριστώ για τον χρόνο σου. Κλείσε την συνέντευξη όπως θες εσύ.
Εγώ ευχαριστώ Κωνσταντίνα! Η συνέντευξη ήταν απολαυστικότατη! Thanks για την υποστήριξη και το γνήσιο ενδιαφέρον! May the cock be with you! Finger the scum and have fun! Remember remember, my big ugly pecker και λοιπά σατανιστικά! Μπείτε όλοι στο γ@μημένο μπλογκ μας και κατεβάστε όλο το θλιβερά άχρηστο υλικό μας, γιατί στο B.O.S. θα σας βάλουμε να τραγουδήσετε όλα τα ρεφραίν και θα γίνετε ρόμπα αν δεν τα ξέρετε όλα απ’ έξω κι ανακατωτά! KEEP UP THE GASTRIC VOMIT! ΤΑ ΛΕΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΚΩΛΟ$$^&%$&#!