Το 2005 ήταν μια χρονιά που αναμφισβήτητα άνηκε στους System of a Down, μιας και κυκλοφόρησαν την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, η οποία μάλιστα ήταν και διπλή. Προηγήθηκε στις 17 Μαΐου το “Mezmerize” (διαβάστε αφιέρωμα εδώ) και έξι μήνες αργότερα, στις 22 Νοεμβρίου, ολοκλήρωσαν το έργο τους και μας αποχαιρέτησαν, αφήνοντας πίσω τους μία μεγάλη παρακαταθήκη.
Το “Hypnotize”, όπως και το αδερφάκι του, βγήκε κυρίως επειδή το πήρε πάνω του ο Daron Malakian, μιας και το άλλο του μισό, ο Serj Tankian, δεν ήταν πλέον στο ίδιο μήκος κύματος. Πέρα από την μουσική, που έτσι και αλλιώς από ανέκαθεν ήταν δική του υπόθεση, ανέλαβε να γράψει πολλούς από τους στίχους και φυσικά να κάνει τα φωνητικά, είτε ως πρώτα είτε ως δεύτερα. Ακόμα και στην παραγωγή έβαλε το χεράκι του, έχοντας βέβαια δίπλα του τον αρχιμάστορα Rick Rubin.
Και στα δώδεκα κομμάτια που απαρτίζουν το album συναντάς την γνωστή μουσική ποικιλία που χαρακτηρίζει τους S.O.A.D. και τις αλλόκοτες εναλλαγές στο tempo εκεί που δεν το περιμένεις. Μια ηχητική παράνοια που εξηγείται από τις τότε επιρροές του κύριου συνθέτη, Daron Malakian. Σύμφωνα με δηλώσεις που έκανε σχετικά με την διαδικασία δημιουργίας του δίσκου είχε πει πως άκουγε αρκετά διαφορετικά πράγματα εκείνη την εποχή. Από Νορβηγικό black metal (κυρίως Darkthrone) μέχρι pop προηγούμενων δεκαετιών.
Μέσα σε αυτά τα “αταίριαστα” ακούσματα του παλαβιάρη Malakian και σε ένα περίεργο κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο μεταξύ των μελών, οι System of a Down, χωρίς να το κουράσουν και πολύ, έγραψαν για ακόμα μία φορά ιστορία. Έριξαν αυλαία όπως τους άξιζε, αποφεύγοντας επιδεκτικά την παγίδα που κρύβει ένα διπλό album. Μία παγίδα που πέφτουν μέσα πολλές μπάντες. Το “Hypnotize”, όμως, τα κατάφερε εξαιρετικά και απέδειξε πως οι S.O.A.D αδυνατούν να γράψουν κακό album, ακόμα και όταν τα δύο μεγάλα μυαλά τους δεν επικοινωνούν όπως παλαιότερα.
Track-by-track
- Attack – Το “Hypnotize” σε αρπάζει από τον γιακά με το καλημέρα, σε αντίθεση με το νηφάλιο intro του “Mezmerize”. Το “Attack” πρόκειται για ένα από τα πιο δυναμικά κομμάτια των System, που καταπιάνεται με τον πόλεμο. Πιο συγκεκριμένα αναφέρει πώς η αμερικάνικη κυβέρνηση διαχειρίζεται μια δύσκολη κατάσταση, ονειρεύοντας πόλεμο με την πρώτη ευκαιρία. “Dreaming of the day we attack”.
2. Dreaming – Η μεγάλη αδυναμία του γράφοντα. “Someone kick me out of my mind, I hate these thoughts I can’t deny” λέει ο Malakian και η τρίχα δεν πέφτει με τίποτα. Το “Dreaming” βασίζεται σε ένα ποίημα του Serj Tankian (Bottled Water), το οποίο βρίσκεται στο βιβλίο του “Glaring Through Oblivion” και αναφέρεται σε δύο διαφορετικές καταστάσεις. Στην αδιαφορία των πολιτών για το τι συμβαίνει δίπλα του και στην άσχημη επίπτωση που έχουν στην ψυχολογία σου τα κακά όνειρα.
3. Kill Rock ‘N Roll – Ίσως το πιο pop/χαριτωμένο κομμάτι του album και ένα από τα πρώτα που παίχτηκαν live πριν την επίσημη κυκλοφορία του. Η ιστορία που κρύβει είναι μία από τις πιο περίεργες που έχει γράψει ο Malakian, που όμως βασίζεται σε πραγματικό γεγονός. Σύμφωνα με τον κιθαρίστα των S.O.A.D εμπνεύστηκε τους στίχους όταν ένα βράδυ πάτησε κατά λάθος με το αυτοκίνητό του έναν λαγό που προσπαθούσε να περάσει τον δρόμο. Rock ‘N Roll ουσιαστικά ήταν το όνομα που έδωσε ο Daron στο κακόμοιρο το ζώο.
4. Hypnotize – Το πρώτο single του album και ένα από τα μεγαλύτερα hits της μπάντας που σκαρφάλωσε στην κορυφή του Billboard. Το κομμάτι αυτό γράφτηκε μετά από τις διαμαρτυρίες στο Tiananmen Square (“Why don’t you ask the kids at Tiananmen Square?”) και αναφέρεται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση, σε συνεργασία με την προπαγάνδα της τηλεόρασης, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει τον κόσμο ώστε να του επιβληθεί.
5. Stealing Society – Από τα πιο underrated τραγούδια των S.O.A.D, που δυστυχώς δεν έχουν παίξει ποτέ live. Οι στίχοι του αναφέρονται στο ότι η κατάχρηση των ναρκωτικών και η εγκληματικότητα από διάφορες συμμορίες είναι από τις κύριες αιτίες που η κοινωνία πάει κατά διαόλου.
6. Tentative – Ο Serj Tankian και ο John Dolmayan έχουν ζήσει την φρίκη του βομβαρδισμού όταν ήταν παιδιά και έμεναν στο Λίβανο. Οι στίχοι μιλάνε για αυτά τα συναισθήματα. Ένα από τα πιο ανατριχιαστικά κομμάτια που έχουν γράψει ποτέ οι System, με τον σοκαριστικό στίχο “Where do you expect us to go when the bombs fall?” να τρυπάει απευθείας την καρδιά του ακροατή.
7. U-Fig – Ή με πιο πολλά λόγια “Flag-Waving Ignorant Geeks”. Εδώ οι System of a Down εναντιώνονται στην λογική των μεγάλων κεφαλιών του στρατού και της κυβέρνησης που λένε “σκότωσε για εμάς, χωρίς να σε νοιάζουν οι συνέπειες”. Άλλη μία κομματάρα που πιστεύω ποτέ δεν πήρε την προσοχή που του άξιζε.
8. Holy Mountains – Άλλο ένα αριστούργημα της μπάντας που, μαζί με το “Tentative”, αποτελεί την πιο ανατριχιαστική στιγμή του “Hypnotize”. Τα Ιερά Βουνά του τίτλου συμβολίζουν τα Αραρατ στα οποίο ξεκουράζονται οι ψυχές που χάθηκαν στην γενοκτονία των Αρμενίων. “They have all returned resting on the mountain side”.
9. Vicinity of Obscenity – Με στίχους όπως “banana banana banana terracotta” και “terracotta pie, hey” δε νομίζω κάποιος να περίμενε κάποιο βαθύ νόημα. Κι όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Σύμφωνα με τον δημιουργό του, Serj Tankian, το κομμάτι είναι επηρεασμένο από το καλλιτεχνικό κίνημα του Ντανταϊσμού. Οι αστείοι στίχοι ήταν κάτι που τράβηξε από την αρχή τα υπόλοιπα μέλη, θεωρώντας τους αρκετά διασκεδαστικούς και έτσι αποφάσισαν να τους κράτησαν.
10. She’s Like Heroin – Ναρκωτικά – πορνεία σημειώσατε X σε ένα τραγούδι που ποτέ δεν έχουν πει live. Οι S.O.A.D εδώ αναφέρονται στην μάστιγα των ναρκωτικών και πως κάποιος μπορεί να στραφεί στην πορνεία για να βρει την δόση του.
11. Lonely Day – Το “σκηνοθετημένο λάθος” στον στίχο “the most loneliest day of my life” δείχνει ακριβώς το feeling που θέλει να δημιουργήσει ο Malakian στον ακροατή. Αποτελεί ένα από τα πιο εμπορικά τραγούδια των System και ήταν το δεύτερο single μέσα από το “Hypnotize”. Επίσης, υπάρχει μία έντονη φημολογία ότι το κομμάτι γράφτηκε για τον αδερφό του Malakian που πέθανε σε κάποια πυρκαγιά, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει αφού ο Daron είναι μοναχοπαίδι. Στην πραγματικότητα το έγραψε για πάρτυ του και δεν προορίζονταν να μπει στο album. Οι υπόλοιποι όμως τον έπεισαν να αλλάξει γνώμη και πολύ καλά έκαναν αφού μιλάμε για κομμάτι που ήταν υποψήφιο για Grammy.
12. Soldier Side – Το “Mezmerize” ξεκινάει με το intro του “Soldier Side”, το οποίο κομμάτι ολοκληρώνεται στο “Hypnotize”, 23 τραγούδια μετά. Ένα από τα πιο συναισθηματικά φορτισμένα κομμάτια που μιλάει από την πλευρά του στρατιωτικού. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται στην κακή ψυχολογική του κατάσταση λίγο πριν αναχωρήσει για τον πόλεμο, καθώς και στο κλάμα των γονιών του. “They were crying when their sons left, God is wearing black”.