Κάποτε αναρωτήθηκα τι θα πει ψυχεδέλεια, στην πορεία διαπίστωσα πως είναι ένας όρος που μπορεί να πάρει από τις πιο απλές έως και τις πιο ακραίες διαστάσεις. Μια από αυτές θα μπορούσε να είναι και η στιγμή οπού ο χρόνος γύρω σου παγώνει με το άκουσμα μιας μελωδίας, η οποία σε μεταφέρει σε εναλλακτικούς κόσμους , σύγχρονα εκλεπτυσμένους με μουσικούς συνδυασμούς που καυτηριάζουν το δέρμα. Οι Sworr. μπορούν, ικανά να δημιουργήσουν μια τέτοια στιγμή καθώς ο ίδιος τους ο συνδυασμός αποτελεί κράμα υψηλής αισθητικής, σύγχρονης προσέγγισης της trip hop αλλά και ουσιαστικών αναφορών στο παρελθόν. Ο Thanasis Q, ο Robbin και ο John με αφορμή την πολύ αναμενομένη εμφάνιση τους στο stage του Six Dogs 28/12, έδωσαν πολύ ενδιαφέρουσες απαντήσεις στα ερωτήματα της Έφης Καραμουσάλη.
Γεια σας παιδιά, σας καλώς ορίζω στο rockinathens.gr. Ας το πιάσουμε από την αρχή! Θυμάστε πότε ήταν η πρώτη σας πρόβα;
Γεια σας και από εμάς! Αρχικά ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόσκληση και την φιλοξενία στο site σας! Η πρώτη μας πρόβα, πρέπει να ήταν το 2015 στην Πάτρα, προσπαθώντας να καταλάβουμε πως θα παίξουμε Live τα 3 σχεδόν έτοιμα κομμάτια που είχαμε τότε όλοι μαζί.
Έχουν υπάρξει αλλαγές στην δομή της μπάντας? τέτοιες που να προκάλεσαν την δυσαρέσκεια σας ή ακόμη και να σας πάγωσαν κάποια χρονική περίοδο; Εάν όχι , γενικά τι είναι αυτό που μπορεί να θέσει τους Sworr. σε μια αδρανή κατάσταση;
Την περίοδο που δεν γνωρίζαμε τι ακριβώς θα κάνουμε με την μουσική μας, υπήρξε μια μικρή αλλαγή στη δομή της μπάντας. Από τότε δεν έχει αλλάξει κάτι. Γενικά προσπαθούμε να είμαστε συνεχώς δημιουργικοί και να εξελισσόμαστε. Μερικές φορές αυτό είναι δύσκολο καθώς τα day jobs μας πηγαίνουν αρκετά βήματα πίσω.
Ποιος ήταν ο δίσκος που ακούσατε όλοι μαζί ως μπάντα;
Χμμ, ακούγαμε και ακούμε ακόμα πολλά μεμονωμένα τρακς που βάζουμε ή στέλνουμε ο ένας στον άλλον συνέχεια, αλλά τότε είχαμε ακούσει σίγουρα όλοι μαζί τον δίσκο των Darkside αλλά και το Built on Glass του Chet Faker που ήταν και αρκετά μεγάλες επιρροές μας στην αρχή.
Με αφορμή την αλλαγή δεκαετίας σε μερικές ημέρες, θα ήθελα να μου αναφέρετε τα τρια καλύτερα live που πήγατε καθώς επίσης και τους τρείς πιο επιδραστικους δίσκους των τελευταίων 10 ετών.
Live:
King Krule στο 2o Plissken Fest
James Blake στο Eject Fest
Flume στο Amsterdam
Albums:
Chet faker- built on glass
FLUME-FLUME
Jamie xx-in colors
Εάν γυρίσουμε δέκα χρόνια ακριβώς, πίσω…Τι ήταν αυτό που σας γοήτευε τότε μουσικά; Έχουν αλλάξει πολύ τα ακούσματα σας?
Σίγουρα, την τελευταία δεκαετία έχουμε περάσει και οι τρεις από διάφορα είδη και ακούσματα, πράγμα λογικό, καθώς αν ψάχνεις και ακούς συνέχεια μουσική το αυτί σου δεν σταματά ποτέ να ζητάει νέους ήχους και προτάσεις να του τραβήξουν το ενδιαφέρον. 10 χρόνια πριν θα λέγαμε πως μας γοήτευε ο ευρύτερος χώρος του indie-alternative rock.
Εάν σας έβρισκα σε μια φάση ευρωπαϊκού τουρ με βαν, ποιους δίσκους θα επιλέγατε να σας συντροφεύσουν κατά την διάρκεια;
Ευρωπαϊκό τουρ με βαν δυστυχώς δεν έχουμε κάνει ακόμη αλλά στις μικρές εγχώριες αποστάσεις που έχουμε διανύσει, πάντα παίζει το ego death των The Internet, το Malibu του Anderson Paak και το swimming του Mac Miller!
Υπάρχουν στιγμές που έχετε ζήσει έντονα, οι οποίες κάποτε φάνταζαν κάτι σαν όραμα ή το ακατόρθωτο για εσάς;
Το συναίσθημα όταν ακούμε στα live τον κόσμο να τραγουδά τα lyrics μαζί μας. Τα videos που μας έχουν έρθει ανά καιρούς από ανθρώπους από διάφορα μέρη του κόσμου να χρησιμοποιούν την μουσική μας ως έμπνευση για να εκφραστούν μέσω της δίκης τους τέχνης. Τα ταξίδια που έχουμε κάνει στο εξωτερικό μέσω αυτού που δημιουργήσαμε εμείς και αγάπησε ο κόσμος τοσο ώστε να μας καλέσουν να παίξουμε έξω από τα όρια της Ελλάδας ! Still Goosebumps all over.
Είχαμε την χαρά να σας παρακολουθήσουμε (δυο καλοκαίρια πίσω) στη σκηνή του Release Festival, την στιγμή όπου ο ήλιος έκαιγε, εσείς θα έλεγα πώς αποτελέσατε μία πνοή δροσερού αέρα με μια νοσταλγική αύρα που με έκανε να σταθώ και να ρωτήσω “ποιοι είναι αυτοί που παίζουν έτσι;”. Πραγματικά δεν μπορούσα να αφιερώσω την προσοχή μου κάπου αλλού εκείνη τη στιγμή, παρά μόνο σε εσάς! Θα ήθελα λοιπόν να μου περιγράψετε αυτη σας την εμπειρία, με ποιους τρόπους το βιώσατε; Ήσασταν και backstage όσο cool δείχνατε και on stage;
Πρώτα από όλα ευχαριστούμε πάρα πολύ για τα όμορφα λόγια! Ήταν από τα πρώτα μεγάλα stages που ανεβήκαμε και αυτό από μόνο του συνήθως δημιουργεί μια ανασφάλεια. Παραδόξως, εμείς ήμασταν εντελώς χαλαροί και θέλαμε να το ζήσουμε όσο πιο έντονα γίνεται! Χαιρόμαστε λοιπόν που οντως δείχναμε cool όπως λες, συνήθως είμαστε εντελώς awkward.
Από τις καλύτερες εμφανίσεις σας, που εγώ προσωπικά εχω δει θα έλεγα πως ήταν αυτή στην Αγγλικανική εκκλησία. Η επιβλητική αρχιτεκτονική του ναού αλλά και η ιστορία πού μπορεί να κουβαλά ένας γοτθικός καθεδρικός χώρος, σας αγχώσει; Ποιες ήταν οι πρώτες σας σκέψεις μόλις μάθατε πως θα παίξετε εκεί;
Ήταν ένας χώρος που θέλαμε να παίξουμε live απο την πρώτη στιγμή που μάθαμε ότι υπάρχει κάτι τέτοιο στην Αθήνα, να κάνουμε κάτι διαφορετικό μέσα σε αυτόν με κάθε σεβασμό βέβαια. Σίγουρα υπήρχε άγχος αλλά το πιο δύσκολο κομμάτι σε ένα τόσο ιδιαίτερο μέρος, ήταν το γεγονός ότι το κοινό ήταν καθιστό και σε συνδυασμό με την απόλυτη ησυχία, μας έκανε να μην μπορούμε να νιώσουμε την ζεστασιά του κόσμου όπως είχαμε συνηθίσει στα προηγούμενα live μας. Παρ’ όλα αυτά ήταν σίγουρα ένα απ΄τα πιο ιδιαίτερα shows που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα!
Με ποιον τρόπο πιστεύετε πώς κάποιος θα ενταχθεί στο μουσικό σας μοτίβο; Βλέποντάς σας live ή ακούγοντας το υλικό σας μόνος του στο σπίτι;
Νομίζουμε είναι ο συνδυασμός, γι αυτό και πάντα live προσπαθούμε να δημιουργήσουμε μια συνθήκη που πιστεύουμε ότι μπορεί να δέσει καλύτερα με τον ήχο μας φέρνοντας έτσι το κοινό στο mood και το feel των κομματιών μας.
Τι αποτελεί για εσάς ψυχεδέλεια, δεν αναφέρομαι ούτε στα 70’ς κιθαριστικά ή οτιδήποτε έχει να κάνει με μουσική τεχνική. Εσείς πώς την αισθάνεστε; Την βλέπετε; Την μυρίζετε;
Νομίζουμε πως μόνο να την αισθανθείς μπορείς! Για εμάς είναι η στιγμή που γράφουμε ένα κομμάτι και αρχίζει να παίρνεις μορφή μ μορφή μέσα μας και να το αισθανόμαστε όλοι, απ τη αρχή μέχρι το τέλος του.
Τα soul, dream pop, hip/hop elements αλλα και μια prog electronica version γίνονται αντιληπτά στην υφή του ήχου σας. Εσείς πως θα τον χαρακτηρίζατε; Μπορεί να προσδιοριστεί;
Είναι το πιο δύσκολο πράγμα όταν μας ρωτάνε τι μουσική παίζουμε, καθώς ούτε εμείς μπορούμε να το προσδιορίσουμε και αποφεύγουμε όσο μπορούμε τις ταμπέλες .
Ακούγοντας το August, μου γεννάται η περιέργεια να μάθω για τον ωραιότερο Αύγουστο που έχετε ζήσει.
Για εμάς ο Αύγουστος είναι η περίοδος που μετακομίσαμε όλοι στην Αθήνα και ξεκινήσαμε να γράφουμε μαζί.
Οι βαρύγδουπες φράσεις που επενδύουν τίτλους όπως “καλλιτέχνες της χρονιάς” σας συγκινούν; Πως νιώθετε κάθε φορά που διαβάζετε κάτι ανάλογο;
Αυτό που μας συγκινεί είναι το feedback του κόσμου που νιώθει ότι νιώθουμε και μπορούμε να επικοινωνούμε μέσα από τα κομμάτια μας. Βεβαίως και είναι όμορφο να είσαι για κάποιους ο καλλιτέχνης της χρονιάς τους αλλά στην χώρα μας δυστυχώς δεν μπαίνουν τέτοιοι τίτλοι στην μουσική που εκπροσωπούμε εμείς.
Με ποιους εγχώριους και μη καλλιτέχνες θα θέλατε να ανταλλάξετε μουσικές ιδέες και επιρροές, και με ποιους έχει ήδη συμβεί;
Θα θέλαμε σίγουρα με τον Γιώργο “Aprovoli” αλλά και τον Παύλο “Drips Zacheer” οι οποίοι είναι απ τα πιο φρέσκα πράγματα που κυκλοφορούν στη χώρα μας σήμερα, καθώς επίσης και με τον Cayetano που με τον οποίο έχουμε κάνει ήδη.
Τι θα μας παρουσιάσετε στο stage του six d.o.g.s; Για ποια στιγμή περιμένετε με ανυπομονησία; Επίσης θα έχουμε την χαρά μαζί σας να δούμε τον Γιώργο “Aprovoli”. Ποιο είναι το πιο ιδιαίτερο στοιχείο στον ήχο του;
Θα παρουσιάσουμε ένα διαφορετικό light show, όπως προσπαθούμε να κάνουμε κάθε φορά και ίσως κάποια νέα κομμάτια του δίσκου που ετοιμάζουμε. Καλύτερα όμως να μην πούμε παραπάνω γιατί θα έχει διάφορες εκπλήξεις το set up! Επίσης, ο “aprovoli” και ο “Drips Zacheer” είναι δυο παιδιά που από την αρχή μας τράβηξαν την προσοχή με τον ηχο τους και γι αυτό τον λόγο, εκτός από ιδέες και επιρροές είναι μεγάλη μας χαρά να μοιραστούμε και το stage μαζί τους.
Θα ήθελα να μου πείτε ποιο είναι το πρώτο bullet στην “to do list” σας για το 2020.
Σίγουρα το να ξεκινήσουμε να γράφουμε για τον καινούργιο μας δίσκο
Κλείνοντας, θα ήθελα να αναφέρετε μια φράση που να περιγράφει το 2019 σας.
It Kinda Goes With Anger, But It’s Not Anger, It’s Kind Of Like, It’s Tough Love.