Δεύτερη επίσκεψη των Swans στη χώρα μας 2 χρόνια μετα τη συναυλία τους στο Gagarin 205. Μ΄έναν νέο καταπληκτικό δίσκο στις αποσκευές τους (το περσινό “The Seer”), ο Michael Gira και η παρέα του επέστρεψαν για να υπενθυμίσουν γιατί η επανασύνδεση τους είναι ένα θείο δώρο στην εποχή της μετριότητας. Ιδού οι εντυπώσεις…
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Χρήστος Ζαρκαδάκης
Moa Bones
Το opening act έκανε την εμφάνιση του στη σκηνή λίγο πριν τις 22:00. Πρόκειται ουσιαστικά για το σόλο project του Δημήτρη Αρώνη και που κινείται σε ακουστικό folk ύφος.Μέσα σε 50 λεπτά που κράτησε η εμφάνιση του παρουσίασε τα δικά του τραγούδια μαζί με διασκευές στα “Ava Adore” (Smashing Pumpkins) και “Help” (Beatles).Η εμφάνιση του ήταν μεν καλή αλλά δεν έδειχνε να τραβάει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον του κοινού (αν κρίνω απο την αδράνειά του) ενώ σαν επιλογή για τη συγκεκριμένη συναυλία δεν ήταν και η πιο κατάλληλη. Πάντως καλή η προσπάθεια του.
Swans
Η drone ατμόσφαιρα στην αρχή ήταν μόνο η γαλήνη πριν την καταιγίδα, όπου ξεχύθηκαν απο τους ενισχυτές τόνοι απο decibel που σίγουρα πόνεσαν αρκετά αυτιά, ακόμη και των πιο προετοιμασμένων. Από την αρχή κιόλας ο μαυροντυμένος Michael Gira και η παρέα του έδειξαν τις άγριες και βασανιστικές τους διαθέσεις. Στο setlist δεν υπήρχαν εκπλήξεις σε σχέση με τα αντίστοιχα των προηγούμενων συναυλιών της περιοδείας, η εμφάνιση τους όμως ήταν μια έκπληξη απο μόνη της, με 2 μόλις κομμάτια απο το πρόσφατο “The Seer” (που live ακούγονται πολύ καλύτερα και πιο μεγάλα σε διάρκεια) και μια γεύση από το παρελθόν με το Coward (απο το “Holy Money” του 1986) και τον Gira να ουρλιάζει “I’m Worthless,Put Your Knife In Me,Walk Away.I’m Worthless” πάνω σ’εναν βασανιστικά αργό και επώδυνο ρυθμό.
Το υπόλοιπο σετ περιελάμβανε αυτοσχεδιασμούς με τον Gira να κινείται σαν μαριονέτα και 5 απίστευτους μουσικούς που σ’έκαναν να μην ξέρεις που να εστιάσεις, με αποκορύφωμα τον έναν από τους 2 drummers ο οποίος εναλάσσοταν ανάμεσα σε γκονγκ, πλήκτρα, πνευστά κι άλλα όργανα (άνθρωπος-ορχήστρα μ’άλλα λόγια) και είχε ως αποκορύφωμα το λυτρωτικό τέλος.
Οι Swans μετά απο ένα δίωρο σετ χωρίς encore (κάτι τέτοιο θα ήταν αχρείαστο), αποχαιρέτησαν το κοινό που τους επευφημούσε όταν άρχισε σιγά-σιγά να παίρνει χαμπάρι αυτό που είδε. Μια απίστευτη εμφάνιση μετά το τέλος της οποίας ο Gira κατέβηκε στο merchandise κρατώντας μια μπύρα και φορώντας το άσπρο καουμπόικο καπέλο του (αιώνιο σήμα κατατεθέν) για υπογραφές. Αρκετοί ήταν αυτοί που είχαν παρευρεθεί και στη προπέρσινη συναυλία στο Gagarin 205 οπότε οι συγκρίσεις ήταν αναπόφευκτες αλλά τι σημασία έχει; κάθε εμφάνιση τους έχει κάτι το ξεχωριστό μέσα της κι αυτο δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς.
Υ.Γ.Πραγματικά δε θα ήθελα να ξέρω πώς θα ήταν τα πράγματα αν βρισκόταν μαζί τους η Jarboe (γίνομαι λίγο φαντασιόπληκτος αλλα τέλος πάντων).
Σημείωση: Σεβόμενοι την επιθυμία των Swans να μην υπάρχουν φωτογράφοι ενώπιον της σκηνής, οι λήψεις έγιναν από τον εξώστη του Fuzz Live Music Club