Οι Swans επιστρέφουν, έπειτα από τρία χρόνια χωρίς ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά, με το “Leaving Meaning”.Ο Michael Gira ηγείται για μια ακόμη φορά του εγχειρήματος, παραμένοντας πιστός στην ταυτότητα και στα υψηλά standard ποιότητας, σε σύνθεση και παραγωγή, που έχει ορίσει όλα αυτά τα χρόνια.Σ’αυτόν τον διπλό δίσκο, η μπάντα δείχνει σημάδια περαιτέρω ωριμότητας, μέσω της απόλυτης προσήλωσής της στην εκτέλεση του υλικού, γνώριμο ως ήχος στα αυτιά των fans, χωρίς καμία διάθεση για πειραματικές «ακροβασίες» και εξεζητημένες ιδέες.
Το εισαγωγικό, δίλεπτο “Hums” είναι δήλωση για το πώς θα κυλήσει το album, από άποψη δυναμικών και ύφους:Αργά tempos, λιτές συνθέσεις και υποβόσκουσα, τουλάχιστον αρχικά, ψυχεδελική διάθεση.Σ’αυτές τις επιταγές υπακούει και το επόμενο “Annaline”. Στο “The Hanging Man” εμφανίζεται μια, ασυνήθιστη για Swans, groovy μπασογραμμή, η οποία καταλήγει σε κρεσέντο, συνοδευμένο από φωνητικά με ψυχεδελικό χαρακτήρα, τύπου Jim Morrison στο “The End”. Τα “Amnesia” και “Leaving Meaning” μας επαναφέρουν στο πρότερο κλίμα. Στο “Αmnesia” ξεχωρίζουν οι πολύ όμορφες ενορχηστρωτικές επιλογές στα έγχωρδα. Ο πρώτος δίσκος κλείνει με το Διονυσιακό “Sunfucker”, που μας μεταφέρει σε ένα πιο ανατριχιαστικό περιβάλλον. Το κομμάτι χωρίζεται ξεκάθαρα σε δυο μέρη με το δεύτερο να «γεμίζει» με synths, έχοντας σαν σκοπό την κορύφωση που έρχεται στο τέλος του κομματιού.Υφολογικά διακρίνονται επιρροές από Aphrodite’s Child εδώ, ενώ στιχουργικά δικαιολογείται ο παραπάνω χαρακτηρισμός «Διονυσιακό».
O δεύτερος δίσκος ξεκινά παρόμοια με τον πρώτο: Το “Cathedrals Of Heaven” είναι αργό, ήρεμο και λιτό. Το “The Nub” ακολουθεί με μια πολύ ενδιαφέρουσα μελωδική γραμμή στα φωνητικά, ενώ τα πειραματικά ντουμπλαρίσματά τους έρχονται να συμπληρώσουν το spookiness που έχει δημιουργηθεί από τη μελωδία. Το τρίτο “It’s Coming, It’s Real”, ήταν το single του album και λογικό, καθώς είναι το πιο στερεοτυπικό «τραγούδι» απ’όλα. Το “Some New Things” έχει κάποια πιο rock στοιχεία, τίποτα όμως που να απομακρύνεται πολύ από τα προηγούμενα μοτίβα. Τα “What Is This?” και “My Phantom Limb” κλείνουν το δεύτερο δίσκο, χωρίς να διαφέρουν από τα υπόλοιπα κομμάτια που χαρακτήρισαν το album. Ίσως να αξίζει να σημειωθεί η λίγο πιο χαρούμενη διάθεση του “What Is This?”, φαινόμενο μοναδικό για όλο το album.
Κακά τα ψέματα, οι Swans δεν είναι και δεν ήταν ποτέ για όλους. Κι όπως φαίνεται κι εκείνοι δεν θέλουν να είναι για όλους. Ήταν πάντα «δύσπεπτοι» για τους casual ακροατές, σκοτεινοί και με νοήματα που δεν αγγίζουν πολλούς. Αυτά τα δεδομένα τηρούνται λοιπόν, και στο “Leaving Meaning”, το οποίο θα περάσει και δεν θα ακουμπήσει το αυτί των υπόλοιπων μουσικόφιλων, αλλά θα ικανοποιήσει πλήρως τους fans της μπάντας, λόγω της διατήρησης της καθιερωμένης ταυτότητας και δημιουργικής ποιότητας.
