Τη περασμένη (τσαγκαρο) Δευτέρα είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε το αποκαλυπτικό show των εκλεκτών post metallers Sumac των Aaron Turner (ISIS), Brian Cook (Russian Circles) και Nick Yacyshyn (Baptists). Από το name dropping και μόνο, η παρουσία μας στο venue της Ηπείρου ήταν ένα άχαστο ραντεβού που -όπως αποδείχθηκε- ξεπέρασε κατά πολύ τις προσδοκίες μας.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου
Πέρα από την ικανοποιητική προσέλευση του κόσμου, στα έξτρα της βραδιάς ήταν και η πολύ καλή εμφάνιση των “δικών μας” Omega Monolith, οι οποίοι μας έκαναν μια ιδανική παρουσίαση του instrumental -wall of sound- heavy ήχου τους προετοιμάζοντας το έδαφος για τους εκλεκτούς headliners του συναυλιακού event. Επαναλαμβανόμενα εκκωφαντικά riffs, loop-αριστές κιθαριστικές φράσεις, loud/quiet/loud ρυθμοί στα τύμπανα, μια συνταγή εθιστική για τους fans του είδους. Αν και πάει πολύς καιρός απ’ την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, οι Omega Monilith είναι πλέον σταθερή αξία στο χώρο, και αν δεν έχει συμβεί ήδη, θα πρέπει να επικοινωνήσουν την μουσική τους και εκτός συνόρων. Εξαιρετική η ενέργεια τους επί σκηνής, εξαιρετικό και το αποτέλεσμα.
Οι ρυθμοί των Sumac σε βγάζουν απ’ την comfort zone του “heavy να ‘ναι, και ότι να ‘ναι” και σε κυκλοφορούν σε δύσκολα (και όχι τόσο πολυσύχναστα) μελωδικά μονοπάτια. Ο πειραματισμός τους με τον σκληρό ήχο χρειάζεται σίγουρα γερό στομάχι και ένα σοβαρό ζευγάρι ωτοασπίδες. Απο τη στιγμή όμως που θα καταφέρεις να ξεπεράσεις το αρχικό (ηλεκτρικό) σοκ, το θορυβώδες όραμα του Aaron Turner σε χτυπάει απ’ ευθείας στην ψυχή και δύσκολα ξαναγυρίζεις πίσω. Με ένα απλό “Thank you for being here” ως μοναδικό πρόλογο, οι Sumac μας χάρισαν μια από τις πιο ιδιαίτερες live εμπειρίες που έχουμε μαρτυρήσει ποτέ.
Με μόλις τέσσερις ζόρικες συνθέσεις να αποτελούν το setlist τους (με βάση τους το περσινό The Healer), οι Αμερικανοί απέδειξαν πως τελικά υπάρχει ζωή μετά τους ISIS και πως το post-metal genre έχει πια επεκτείνει τις αναφορές του, ακουμπώντας ακόμη και σε jazz αυτοσχεδιαστικές τακτικές εξελίσσοντας το είδος πέρα από τα όρια του heavy αφηγήματος. Η εμφάνιση των Sumac στην πόλη μας ήταν καταιγιστική με τους Turner/Yakyshyn/Cook να βρίσκονται σε απόλυτο συντονισμό, εναλλάσοντας συνεχώς τη δεξιοτεχνία τους ανάμεσα σε (head)banger ρυθμούς και experimental δυσβάσταχτου χάους. Όπως ακριβώς μας έχει ορίσει και η εξαιρετική έως τώρα δισκογραφία τους. Οι εντάσεις τους δε, έστειλαν τα αυτιά μας σε αναρρωτική άδεια διαρκείας.
Η μουσική των Sumac δεν είναι εύκολη υπόθεση και σίγουρα δεν ακολουθεί τα μέτρα και τα σταθμά του σκληρού ήχου (σχεδόν δεν ακουμπάει ακόμη και τα νυν και πρώην group των μελών που τους αποτελούν), μα καταφέρνουν να ανοίξουν μια νέα διάσταση -και να εκφράσουν μια νέα πρόταση- για το πως θα μπορούσε να ακούγεται μια ακόμη πιο ανοιχτόμυαλη version του metal στο μέλλον.
