Με αφορμή την επιστροφή τους στην Ελλάδα, η Ζωή Χατζή μίλησε με τους Igor και StJ των Stoned Jesus για την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, τη stoner σκηνή αλλά και την οικονομίκη κρίση.
Το rockinathens.gr σας καλωσορίζει! Είναι τιμή να μιλάμε μαζί σας για δεύτερη φορά!
Τα ίδια ισχύουν κι από τη δικιά μας πλευρά! Γεια σας.
Έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος από το τελευταίο σας live στη χώρα μας. Πώς ήταν αυτή η περίοδος για το τρίο από την Ουκρανία; Τί συνέβη όλο αυτόν τον καιρό;
Πολλά πράγματα! Καλοκαιρινά festivals, ένα φθινοπωρινό tour για τα πέμπτα μας γενέθλια, μια μίνι περιδεία στις χώρες της Βαλτικής και -βέβαια- το καινούριο, full-length album μας, το τρίτο στα 6 χρόνια ζωής της μπάντας. Αυτή τη στιγμή είμαστε εν μέσω περιδείας για την προώθησή του, 24 ημερομηνίες, 6 χώρες, τρέλα!
Το νέο σας album με τίτλο “TheHarvest” κυκλοφόρησε πρόσφατα… Έξι καινούρια κομμάτια σε εξαιρετικές εκτελέσεις. Ποια ήταν η διαδικασία που ακολουθήσατε για την ηχογράφηση του δίσκου;
Μας πήρε πολύ καιρό ώσπου να πάρει σχήμα όλο αυτό – μερικά τραγούδια έχουν ρίζες πίσω στο 2010! Αλλά, πραγματικά, αγαπάμε το αποτέλεσμα. Παραγωγός μας και recordingengineer για το “The Harvest” ήταν ο Sergey “Knob”, ο οποίος είναι κυρίως γνωστός από τις συνεργασίες του με metal και hardcore μπάντες, οπότε η όλη διαδικασία ήταν μια πρόκληση τλόσο για εκείνον, όσο και για εμάς. Αλλά άξιζε 100% – ας τολμήσω να πω πως αυτός είναι ο μόνoς δίσκος των Stoned Jesus που απολαμβάνω στο έπακρο να ακούω.
Ποιες είναι οι εντυπώσεις που σας έχει, ως τώρα, αφήσει η ανταπόκριση του κόσμου στο καινούριο σας υλικό;
Eλπίζω να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν έξω από τα καθιερωμένα, με το “no bullshit” attitude που έχει. Οι “τεμπέληδες” fans λένε “γιατί τα τραγούδια είναι γρήγορα και μικρά, δε μου αρέσει”, ενώ οι πιο περίεργοι το εκτιμούν σχεδόν αμέσως, αποκαλώντας το το καλύτερό μας μέχρι σήμερα. Ξέρω ότι πολλοί stoner-άδες θα ήταν απολύτως εντάξει με ένα “Seven Thunders Roar, part two”, αλλά θα πρέπει να θυμάστε πόσο διαφορετικό ήταν το “Seven Thunders… “ για τους fans του “First Communion”. Άντε βρες άκρη!
Το νέο σας album τελειώνει με το “BlackChurch”, ένα heavy κομμάτι, σίγουρα ενδιαφέρον και ασυνήθιστo! Πείτε μας κάτι για την ιστορία που κρύβεται πίσω από τη σύνθεσή του.
Έχεις δίκιο, αυτό είναι το κομμάτι που οι παλιότεροι fans μας αγαπούν πιο πολύ, χαχ! Ήμουν ενθουσιασμένος με το γεγονός πως τόσο πολλοί άνθρωποι βρίσκουν καταφύγιο στη θρησκεία, το οποίο φαίνεται τόσο χαζό στο 21ο αιώνα, γι ‘αυτό μου ήρθε η ιδέα ενός καταφυγίου που θα ήταν τέλειο για τον καθένα. Είτε πρόκειται για τα ναρκωτικά, την εργασία, τη θρησκεία ή την αγάπη, αυτό είναι κάτι που γέμισε ένα κενό που υπήρχε στην καρδιά μας. Μουσικά το “Black Church” ήταν απλώς ένα αργό doom-metal κομμάτι μέχρι που μας ήρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσουμε εκκλησιαστικό όργανο. Μετά ο Sergii, ο μπασίστας μας, πρότεινε να ρίξουμε μέσα κι αυτό το τρελό drum-machine μέρος, το οποίο μου θυμίζει έντονα τους πρώιμους πειραματισμούς των My Dying Bride – θυμάστε τις εποχές που αυτά τα παιδιά αποτελούσαν πρόκληση; Είναι κρίμα που δε μπορούμε να εκτελέσουμε αυτό το κομμάτι live ακριβώς με τον τρόπο που είναι στο album…ως εκ τούτου, δεν το παίζουμε καθόλου ζωντανά… ακόμη!
Έκτος από την ίδια τη μουσική σας, το artwork των albums σας αποτελεί άλλο ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κομμάτι της δουλειάς σας, το οποίο πάντοτε προκαλεί σπουδαίες εντυπώσεις. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια σχετικά με το artwork του τελευταίου σας δίσκου;
Σε ευχαριστούμε γι’ αυτή την ερώτηση! Θα μπορούσαμε και πάλι να δουλέψουμε με τον παλιό μας φίλο, Yura, που έφτιαξε το cover του “Seven Thunders…” κι ένα σωρό αφίσες για εμάς, αλλά είχα μια αρκετά διαφορετική ιδέα για το artwork. Εντέλει και για πολλούς λόγους, αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ, οπότε αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε όχι την ιδέα, αλλά το χέρι. Με κάποιο τρόπο, ήρθαμε σε επαφή με τον David M. Cook, έναν καταπληκτικό Αμερικανό καλλιτέχνη που έχει ένα ιδιαίτερο, προσωπικό στυλ κι έχει συνεργαστεί με ονόματα όπως οι Mastodon, Phish, Young Widows, Brutus και πολλούς άλλους. Του στείλαμε κάποια demos και του δώσαμε 100% καλλιτεχνική ελευθερία -«απλά κάνε τα κουμάντα σου»- και πήραμε αυτό ακριβώς. Δε χρειάζεται καν να πούμε πόσο πολύ αγαπάμε το αποτέλεσμα, ταιριάζει απόλυτα με τη μουσική μας. Είναι, πραγματικά, ειρωνικό πως αυτό είναι το τρίτο κατά σειρά LP μας, το οποίο έχει ένα κρανίο στο εξώφυλλο, τη στιγμή που το artwork για το καθένα από τα albums έχουν επιμεληθεί διαφορετικοί άνθρωποι! Μαντεύουμε πως κι ο τέταρτος δίσκος μας θα έχει, κι αυτός, μια νεκροκεφαλή στο εξώφυλλο.
Δε θα μπορούσα να μη σας ρωτήσω για την πολιτικοοικονομική κατάσταση στην Ουκρανία, καθώς αναμφίβολα επηρεάζει τους κατοίκους της χώρας. Σε ποιο βαθμό έχει επηρεάσει αυτή η κατάσταση κι εσάς ως μπάντα; Αποτέλεσε έμπνευση για το καινούριο σας album;
Ζηλεύω τους καλλιτέχνες που μπορούν να αποστασιοποιηθούν από τον έξω κόσμο. Εμείς δε μπορούσαμε. Η κατάσταση αυτή μας άγγιξε απευθείας, από τη μέρα που οι ηχογραφήσεις μας ακυρώθηκαν εξαιτίας πυροβολισμών πολιτών από την αστυνομία, μόλις 2 τετράγωνα μακριά από το studio. Το κομμάτι “YFS” αφορά όλο αυτό, όπως εύκολα μπορείτε να καταλάβετε. Το έχω πει πολλές φορές και θα επαναληφθώ γι’ ακόμη μία φορά: εύχομαι να μην είχα ποτέ το λόγο να γράψω αυτούς τους στίχους. Εύχομαι όλα αυτά να ήταν απλά ένα όνειρο. Παίζουμε το “YFS” σε ΚΑΘΕ live show μας απ’ όταν πρωτογράφτηκε, είναι ο τρόπος μας να εξαπλώσουμε το μήνυμα και να πολεμήσουμε τα ψέματα των ΜΜΕ.
Στην Ελλάδα, η stoner/heavy σκηνή εξελίσσεται κι αναβαθμίζεται διαρκώς. Πώς θα περιγράφατε την Ουκρανική heavyrock σκηνή; Πείτε μας κάποιες από τις μπάντες της χώρας σας που σας αρέσουν πιο πολύ.
Μ’ αρέσει πραγματικά ο τρόπος με τον οποίο εξελίσσεται η αντίστοιχη Ουκρανική σκηνή – μπορείτε να το διαπιστώσετε και μόνοι σας μέσα από τη συλλογή “Electric Funeral Café”, αναζητήστε τη στο google! Περιέχει, μάλιστα, και πολλές ακόμη μπάντες πέρα από αυές που εκπροσωπούν τον psych/stoner/doom χώρο. Προφανώς, υπάρχουν πολλά παλιομοδίτικα και πραγματικά κακά συγκροτήματα, όπως παντού άλλωστε, αλλά κάποιοι μουσικοί έχουν πραγματικά καινοτόμο σκέψη και χαρακτήρα και προσπαθούν να ξεχωρίσουν πρεσβεύοντας το νέα μέσα στο παλιό: για παράδειγμα οι 5R6, BOMG, Somali Yacht Club, Sasha Boole, Ethereal Riffian, PreeTone, Cold Comfort, HSoror, City O fMe…και θα μπορούσα να αναφέρω και τόσο πολλούς ακόμη!
Ποιο ήταν το τελευταίο gig που παρακολουθήσατε από την πλευρά του κοινού;
Τελειώσαμε το tour μας “V years of Preaching” με μια εκδρομή στο show των Swans στο Μόναχο. Είναι η καλύτερη μπάντα που υπήρξε ποτέ στις συναυλίες της και μια μεγάλη επιρροή για όλους μας.
Ποιες είναι οι κυριότερες μουσικές επιρροές των StonedJesus;
Μιλώντας για επιρροές, προσπαθούμε να αποφεύγουμε το να “κόβουμε” και να “δανειζόμαστε” πράγματα. Δεν υπάρχει τίποτα το ενδιαφέρον στο να ακούς το συγκρότημα Β, το οποίο ακούγεται ακριβώς σαν το συγκρότημα Α. Πέρα από αυτό έχουμε πολύ περίεργα γούστα σε σχέση με το μέσο stoner-ά. Δεν είμαι σίγουρος αν οι fans μας θα εκτιμούσαν την ύπαρξη κομματιών εμπνευσμένων από τους Genesis ή τους Daft Punk μέσα στη μουσική μας. Στο “The Harvest” ελπίζω πως αντλήσαμε από μέσα μας όλες μας τις επιρροές, χωρίς, όμως, να δημιουργήσουμε απλά ένα παράγωγο από κάτι που μας αρέσει ή να προσπαθούμε να γίνουμε κάποιοι άλλοι. Δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο ή μικρό, πόσο σύνθετο ή απλό, πόσο αργό ή γρήγορο είναι ένα κομμάτι μας, είναι απλά μουσική των Stoned Jesus, αυτό είναι.
Εκτός από τις live εμφανίσεις σας, πιστεύω πως μια ιδανική στιγμή για να ακούει κανείς τη μουσική σας είναι ενώ οδηγεί ή χαλαρώνει…Θα μπορούσε ακόμη να αποτελεί το soundtrack κάποιας ταινίας…Ποιες στιγμές επιλέγουν οι ίδιοι StonedJesus να ακούν StonedJesus;
Όπως ήδη παραδέχτηκα, το “The Harvest” είναι η μοναδική κυκλοφορία μας που απολαμβάνουμε να ακούμε, αλλά συνήθως δεν το κάνουμε, καθώς μπουχτίζουμε με τη μουσική μας σε πρόβες και live. Ποιος ακούει τους δικούς του δίσκους άλλωστε; Ο Kanye West; Τα προηγούμενα albums μας είχαν πολλά πράγματα που μπορούσαν να σε αποσπάσουν ως ακροατή, πόσο μάλλον ως μουσικό: «θα μπορούσαμε να είχαμε κάνει αλλιώς τη μίξη εδώ», «ουπς, αυτή η κιθάρα εδώ είναι χάλια», «τί στο διάολο συνέβη στο tempo;» και πολλά άλλα. Εύχομαι να μπορούσαμε να ξανα-ηχογραφήσουμε κάποια κομμάτια από αυτά τα LPs, με τον τρόπο που τα παίζουμε τώρα live και αυτό το καινούριο επίπεδο σε όλες τις πτυχές με το “The Harvest”! Αν μια φορά το κάνεις καλά, δε θες να γυρίσεις ποτέ πίσω (γέλια).
Ας πάμε πίσω στο show σας στην Ελλάδα τον περασμένο χρόνο, που αποτελούσε και την πρώτη σας επίσκεψη στη χώρα μας. Ποιες είναι οι εντυπώσεις και οι αναμνήσεις που σας έχουν μείνει από εκείνη τη νύχτα; Πώς σας φάνηκε το ελληνικό κοινό;
Το να βλέπουμε υψωμένη την ουκρανική σημαία με γραμμένη τη λέξη “Ελευθερία” πάνω της, τη στιγμή που παίζαμε το “YFS” ειλικρινά μας προκάλεσε δάκρυα! Και την επόμενη στιγμή έχεις 400 ανθρώπους να τραγουδάνε μαζί σου το “I’m th eMountain” – κι όχι μόνο τους στίχους, αλλά ολόκληρο το αναθεματισμένο κομμάτι! Νιώσαμε σα να είμαστε οι γαμημένοι Iron Maiden στο στάδιο του Rio ή κάι τέτοιο! Δεν το περιμέναμε ποτέ μα ποτέ αυτό, αλλά τώρα ξέρουμε πως οι Έλληνες είστε παθιασμένοι κι αφοσιωμένοι, και με μεγάλη κατανόηση για την κατάσταση στην Ουκρανία – γιατί ξέρετε πως είναι να σε αναστατώνει κάποιος άλλος. Και τα τρία μας shows εκεί ήταν εξαιρετικά, αλλά το live στην Αθήνα δεν περιγράφεται με λέξεις – θα έλεγα πως μπαίνει στις Top-5 εμφανίσεις μας ever! Είναι και διαθέσιμο στο Youtube σε περίπτωση που το χάσατε.
Στις 18 Απρίλη σας περιμένουμε για δεύτερη φορά στην Ελλάδα, μαζί με τους Dopelord και τους GreenYeti. Τί να περιμένουμε να δούμε και ν’ ακούσουμε εκείνη τη βραδιά;
Οι Dopelord είναι απόλυτα αγαπημένοι, αν με ρωτάτε, αλλά υπάρχει και κάτι άλλο που θα ήθελα να πω. Αυτή τη στιγμή, τελειώνω το πρώτο μέρος του “The Invisible Man” diaries του Steve Hogarth, είναι ο τραγουδιστής των Marillion, ενός από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα. Θα χρησιμοποιήσω μια από τις φράσεις του: “Μερικές φορές νομίζω ότι παίζουμε για να ΤΟΥΣ δούμε” – όχι το αντίστροφο! Κάπως έτσι, αυτός είναι ο κύριος λόγος για να έρθουμε στην Ελλάδα ξανα…και ξανά, και ξανά!
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για το χρόνο σας! Θα σας δούμε σύντομα στο live! Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους fans των StonedJesus;
Χαρά μας, πολλά ευχαριστώ κι από εμάς! Κρατήστε το μυαλό σας ανοιχτό και το στόμα σας κλειστό – αυτό είναι το κλειδί για την εσωτερική αρμονία. Πολλή αγάπη, Igor και StJ.
***ENGLISH VERSION:***
Rockinathens.gr welcomes you! It’s an honor to talk with you for a second time!
It’s likewise on the receiving end as well! Hello there.
It’s been almost a year since your last gig in our country. How has that period been for the Ukrainian trio? What has happened all this time?
A lot of stuff! Summer festivals, Autumn 5th anniversary tour, Baltic States mini-tour and of course our new full-length, third in 6 years of the band’s lifespan! We’re currently on tour in support of it as I type this, 24 dates, 6 countries, crazy!
Your new album, “The Harvest”, has been recently released… Six new tracks, performed in a very good quality. What was the process followed for the recording of the album?
It took a long time to come to shape – some songs date back to 2010! – but we totally love the result. The sound producer/recording engineer for “The Harvest” was Sergey “Knob”, mostly known for working with metal and hardcore bands, so the whole process was challenging both for us and him. But it was 100% worthy – dare I say this is the only record from StJ I fully enjoy listening to!
What is the impression you have, ‘til now, of the response of the world in your new material?
I hope it makes people think outside the box with its “no bullshit”-attitude. The lazy ones be like “why the songs are fast and short, I don’t like it”, while the curious ones appreciate it almost instantly, calling it our best to date. I know many stonerheads would be perfectly fine with “Seven Thunders Roar, part two”-thing, but you must remember how different “Seven Thunders… “ was for “First Communion” fans. Go figure!
Your new album ends with “Black Church”, a heavy track, definitely interesting and unusual! Tell us something about the story hidden behind its composition.
You got it right, this is the one old fans like the most, hah! I was amused by the fact that so many people find sanctuary in religion, which seems to be so stupid in 21th century, so I came up with the idea of a refuge that would be perfect for anyone. Whether it’s drugs, work, religion or love, this is something we stuck the hole in our hearts with. Musically “Black Church” was just a slow doom-metal song until the idea or Hammond-only coda emerged. Then Sergii, our bass-player, proposed throwing this insane drum-machine part in, which reminds me of early My Dying Bride experimentations a lot – remember when those guys where challenging? Shame we’re not able to perform the whole thing live the way it sounds on the album…hence we’re not playing it live at all…yet!
Apart from your music itself, your albums’ artwork is a very interesting part of your work, that always causes great impressions. What are the details related to your last album’s artwork?
Thanks for asking! Again, we could work with our old friend Yura, who did the “Seven Thunders…” cover and a bunch of posters for us, but I had another idea for the artwork. It never came to life though for various reasons, so we just decided to follow not the idea, but the hand. Somehow we got in touch with David M Cook, amazing US artist with his own distinctive style, who’s been working with Mastodon, Phish, Young Widows, Brutus and many others. We sent him some demos and granted with 100% artistic freedom – “just do your thing” – and this is what we’ve got. Needless to say we love it, it fits the music perfectly. Ironically, this is our third LP in a row which features a skull on the cover – all artworks done by different people! Guess our 4th album will have one on it, too.
We couldn’t but ask you about the political/economic situation in Ukraine, as it undoubtedly affects the people of the country. To what extent has this situation affected you as a band? Has it been an inspiration for your new album?
I’m envious of the artists who can distance themselves from the outer world; we couldn’t. The situation affected us directly, from the day when our recording sessions got cancelled due to the fact that dozens were shot down by the police troops two blocks away from the studio. “YFS” is all about this, as you might guess. I’d said this numerous times, and I repeat myself again: I wish I haven’t had the reason to write those lyrics. I wish it all was fiction. Now we’re performing “YFS” on EVERY show since its premiere, this is our own way to spread the message and fight the lies of the media.
In Greece, the stoner/heavy rock scene evolves and upgrades continuously. How would you describe the heavy rock scene in Ukraine? Tell us some of the bands of your country that you like the most.
I really like the way Ukrainian scene progresses – you can check it yourself through “Electric Funeral Cafe” compilation, just google it! Not only psych/stoner/doom bands are presented there, but also many others. Of course there are loads of dated and plain bad stuff (as anywhere), but some musicians are truly forward-thinking characters trying to make new out of old: 5R6, BOMG, Somali Yacht Club, Sasha Boole, Ethereal Riffian, Pree Tone, Cold Comfort, H Soror, City Of Me…I could go on!
Which was the last gig you watched as a fan?
We’ve finished our “V years of Preaching” tour with a trip to Swans show in Munich. The best band ever live and a huge influence for all of us.
Which are the most important “Stoned Jesus” music influences?
Speaking of influences, we’re trying to avoid quotations and borrowings at best. There’s nothing interesting in listening to the band B which sounds exactly like the band A. Besides we got really weird music preferences for a common stoner fan; not sure if he’d appreciate us throwing some Genesis- or Daft Punk-inspired stuff into our own music. With “The Harvest” I hope we took the influences from ourselves, without being derivative or trying to be someone else. No matter how long/short or complex/simple or slow/fast our songs are, it’s just Stoned Jesus music, this is it.
Except for your live appearances, I think that an ideal moment to listen to your songs would be while driving or relaxing… They could also be the soundtrack of a film…. When “Stoned Jesus” themselves would choose to listen to “Stoned Jesus”?
As I just had to admit, “The Harvest” is the only release we’re able to listen to, but we usually don’t, since we got enough of our stuff on rehearsals and concerts. Who’s listening to his own records anyway, Kanye West? The previous albums have too many things to them that distract you as a listener, instead turning a musician inside: “we could’ve mixed this one differently”, “this guitar lick sucks big time!”, “what the hell happened to the tempo?”, etc, etc. I wish we could re-record some songs from those LPs the way we play them live now – and with that new level of everything we discovered with “The Harvest”! Once you’ve gone good, you don’t want to come back, haha.
Let’s go back to your last year’s show in Greece, which was the first visit of your band to our country. What are the impressions and memories you have from that night? How was the Greek audience?
Seeing Ukrainian flag raised with the word “Freedom” on it during “YFS” literally brought tears to our eyes! And then you have four hundred people singing along to “I’m the Mountain” – like, not just the lyrics, but the whole freaking track! Felt like we’re bloody Iron Maiden on a Rio stadium or something! We didn’t expect that at all, but now we know that Greeks are really passionate and devoted, deeply feeling for Ukraine too – ‘coz you know how it is to be fucked up by someone else. All three shows were extremely cool, but the Athens set denies descriptions – I’d say this is our Top-5 performance ever! It’s available on YouTube, in case you missed it.
In 18th April we expect you in Greece for the second time, along with Dopelord and Green Yeti. What could we expect to see and listen that evening?
Dopelord are absolute sweethearts if you’re asking, but there’s another thing I would like to put my finger on. I’m finishing the first part of Steve Hogarth’s “The Invisible Man” diaries at the moment; he’s a singer with Marillion, one of my favourite bands. I’ll throw his phrase in: “Sometimes I think we play to see THEM” – not otherwise! So this is the main reason to come back to Greece again…and again, and again!
Thank you very much for your time! See you soon at the live! A “Stoned Jesus” message for the fans maybe?
Our pleasure, thanks for having us! Keep your mind open and mouth shut – this is the key to the harmony within! Love, Igor and StJ.