Την προσοχή σας παρακαλώ! Όσοι fans retro/alternative/psychedelic/occult/doom (?) μουσικής και Σουηδολάτρεις παρακαλώ καθίστε, θα υπάρξει κύρηγμα.
Οι Spiral Skies είναι μια μπάντα που προβλέπω και ελπίζω ότι ενώ ομοιάζουν με άλλες μπάντες του είδους με γυναικεία φωνητικά θα κάνουν αίσθηση με τον τρόπο τους. 70s, rock n’ roll, μαγεία, έρωτας, και νύχτες γεμάτες ασήμι, φωτιές, καπνό, αρώματα και ιδρώτα: “A Queendom to come”. Με τον απόλυτα και εν μέρει φεμινιστικό τίτλο (oh, dear…) υποθέτω ότι ο δίσκος αποτελεί το άσμα κάποιας όμορφης μάγισσας σε εκείνον που πολυορκεί τα όνειρά του. Σαν δαίμονας στους ώμους Εκείνου η τραγουδίστρια των Spiral Skies εξιστορεί μια ιστορία με έναν τρόπο που ναί μεν μελωδικά έχει ξανακουστεί αλλά αποτυπώνεται με έναν τόσο όμορφο και νοσταλγικό τρόπο που σχεδόν με έκανε να πιστεύω ότι ακούω κάποιο remastered δίσκο από την δεκαετία του 1970.
Η εμφάνισή τους θυμίζει μια μίξη των Crimson Glory και των Luciferian Light Orchestra ενώ η θεματολογία τους μας παραπέμπει – πέρα από την μαγεία, σε διάφορους μηχανισμούς του ανθρώπινου νου.
Γενικότερα οι μελωδίες τους δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ή “καινούργιο” αλλά για κάποιο λόγο τις συγκράτησα στο νου μου για αρκετές ώρες. Lucifer, Sabbath Assembly… Κάπου στην μέση… Οι Σουηδοί όμως ξέρουν τι κάνουν… Μέσα στις φλέβες τους κυλά και το αίμα χιλιάδων μάγων και μαγισσών και αυτό με τα χρόνια – όπως είναι πασιφανές, έχει συνδυαστεί εντέχνως με την τέχνη και συγκεκριμένα με την μουσική… Χωρίς να είναι κάτι κορεσμένο ή αδιάφορο λόγω της κοινής – πια – θεματολογίας του το “A Queendom to come” έχει “κάτι” που το καθιστά τρομερά ενδιαφέρον και με κάνει να περιμένω με τρομερή αγωνία για την μετέπειτα πορεία των Spiral Skies.
Αν η τραγουδίστρια έδινε περισσότερη δυναμική στα φωνητικά της αλλά και ορμή όπως είχε η Jinx Dawson – κατά την ταπεινή μου γνώμη – θα ήταν πολύ καλύτεροι. Ενώ πραγματικά έχει την δυνατότητα για κάτι τέτοιο και ταυτόχρονα η φωνή της είναι σε κάποια σημεία τόσο μελωδική όσο και της θρυλικής Beth Gibbons δεν το εκμεταλλεύεται στο μέγιστο βαθμό και κάπου χωλαίνει.
Πολλές προοπτικές, πολύ ΠΟΛΥ καλή δουλειά και πολλή αγωνία για το τι θ’ ακολουθήσει… Οψόμεθα.