Δεν χρειάζεται καν να κάνω εισαγωγή με ιδιαίτερους πλατειασμούς για τους Spectral Lore. Όσοι αγαπούν την καλή μουσική θα έπρεπε ήδη να τους ξέρουν.
Χωρίς να με έχουν απογοητεύσει ούτε μια φορά, ούτε για ένα λεπτό σε καμία από τις κυκλοφορίες τους ήδη πολύ σύντομα σε σχέση με την τελευταία κυκλοφορία τους κυκλοφόρησαν το “Gnosis”, ένα μουσικό αριστούργημα, ένα λυρικό έπος που ξετυλίγεται μέσα σε μόλις μερικά λεπτά του χρόνου. Μέσα από μια δίνη ανατολίτικων επιρροών ίσως και δυτικού χαρακτήρα, δυναμικής, σκληρής μουσικής και αρμονιών οι Spectral Lore ίσως μου επιβεβαιώνουν πολύ πιο εύκολα απ’ ότι περίμενα ότι είναι στο top 3 των αγαπημένων μου μπαντών στην Ελλάδα γενικότερα.
Με περίσσειο σεβασμό και θαυμασμό απόλαυσα όλο το album xωρίς να ξεχωρίσω τίποτα απολύτως καθώς όλο αποτελεί έναν μουσικό χείμμαρρο με μια απόλυτη και σταθερή ροή. Τα black metal και progressive στοιχεία που διαφαίνονται στο album κάνουν δυναμικά την εμφάνιση τους αλλά δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τον δίσκο κάτι συγκεκριμένο καθώς οι Spectral Lore αποτελούν ένα μοναδικό σημείο από μόνοι τους. Γενικότερα υπάρχουν πολλά τεχνικά σημεία τα οποία δρασκελίζουν με τέχνη πάνω σε πολλές μουσικές κλίμακες και επίπεδα αλλά και τόσο απλά κομμάτια τα οποία συναρπάζουν τον ακροατή τους με ευκολία όπως το αγαπημένο μου “For Aleppo”.
Η παραγωγή είναι πάρα πολύ καλή αλλά ως ψυχαναγκαστική με το βάθος στη μουσική θα ήθελα ν’ακούσω παραπάνω μπάσο και βάθος σε μια από τις δύο κιθάρες. Το album όπως προαναφέρθηκε κινείται σε ανατολίτικα μονοπάτια και το μόνο που έχω επίσης να προσθέσω σύμφωνα με αυτά τα δεδομένα είναι ότι θα ήθελα λίγο πιο έντονα κρουστά και clean κομμάτια στην κιθάρα διότι υπάρχει η δυνατότητα για επική δουλειά και αρπισμούς.
Συλλήβδην: ίσως η πιο ολοκληρωμένη και αψεγάδιαστη δουλειά στην αντίστοιχη ελληνική σκηνή που έχω ακούσει τα τελευταία δύο χρόνια. Όπως έχω ξαναπεί και για άλλες εξαίρετες δουλειές… Όσοι πιστοί…