Συναντήσαμε λοιπόν τους Argy, Wartooth και Μπούτο από τους Sonata Antartika, κάπου στο κέντρο της Αθήνας, με αφορμή την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους “#no_filter”. Το αποτέλεσμα; Άφθονο γέλιο και μια συνέντευξη επικών διαστάσεων! Άλλο να το διαβάζεις και άλλο να το βλέπεις…
Πάμε λοιπόν παιδιά, απαραίτητες συστάσεις. Ποιοί είναι οι Sonata Antartika;
Argy: Εμείς.
Μπούτος: Είναι ο Αλέξανδρος Αργύρης (Argy), που παίζει κιθάρα στους Sonata Antartika αλλά κάνει και άλλα πολλά πράγματα για την μπάντα, είμαι εγώ ο Ανδρέας Μπούτος που τραγουδάω, είναι ο Wartooth o οποίος παίζει μπάσο, αλλά σίγουρα είναι η μασκότ των Sonata, o Moas που είναι drum machine και ο Στέλιος Παναγιωτάκης που είναι ο μόνος που έχει μια σοβαρή καριέρα, δικηγόρου. Αυτοί είμαστε κύριες και κύριοι!
Wartooth: Ναι, είναι ο μόνος που έχει σοβαρή καριέρα, είναι ο μόνος δικηγόρος. Συγχαρητήρια εξαιρετική υποσημείωση!
Πότε ξεκίνησε η μπάντα;
Argy: Η φάση ξεκίνησε το 2012, με τον παλιό μας τραγουδιστή, τον Μαρίνο. Κάναμε διασκευές, κάναμε άλλες 2-3 τέτοιες μαλακίτσες με διασκευές σε Παντελίδη και τα ρέστα και μετά από αυτό γίναμε πάρα πολύ διάσημοι, ο κόσμος μας ήθελε και το κάναμε full μπάντα. Στην συνέχεια έφυγε ο Μαρίνος, πήραμε τον Μπούτο και βγάλαμε τον πρώτο δίσκο.
Μπούτος: Και εκεί ξεκίνησε η ανοδική πορεία!
Argy: Ναι, εκεί ξεκίνησε η εκτόξευση.
Κάπως έτσι λοιπόν βγήκε το “Σονάτα Σε Τρολ Μινόρε”. Πως πήγε ο δίσκος;
Argy: Χάλια!
Μπούτος: Μια χαρά πήγε ρε μαλάκα, τι λες χαλιά;
Wartooth: Πήγε ανέλπιστα καλά είναι η αλήθεια. Δηλαδή, βγάλαμε νομίζω 500 κόπιες και αυτήν τη στιγμή έχουν μείνει στο σπίτι μου… ίσως 150.
Argy: Ναι, για cd που δεν αγοράζει πλέον ο κόσμος, πήγε καλά.
Μπούτος: Μετά την κυκλοφορία του, κάναμε live με πολύ κόσμο σε Αθήνα, Πάτρα και Θεσσαλονίκη, ήρθαν και πολλά views στο Youtube. Όλα όπως πρέπει.
Argy: Βασικά στην Θεσσαλονίκη ήμασταν λίγο άτυχοι, καθώς το live ήταν Πρωτομαγιά και πέσαμε σε διάφορες απεργίες κλπ.
Μπούτος: Και πάλι όμως το live είχε 110 άτομα.
Wartooth: Και πάει μια θεά, και ποστάρει στο event στο Facebook: “Παιδιά, σήμερα δεν έχει λεωφορεία!” Και μάντεψε, είχε λεωφορεία απλά όχι πολύ αργά και κάποια συγκεκριμένα δρομολόγια. Θενξ!
Argy: Anyway, είμαστε πολύ ευχαριστημένοι με το πως πήγε ο δίσκος.
“Μeh-tal-core” και “Θρας ρε Νιαμου”. Ποιές ήταν οι αντιδράσεις από τους φίλους των δύο αυτών ιδιωμάτων;
Μπούτος: Ξύλο γάμησέ τα! Να μας την πέφτουν 5-6 “θρασόμπαντες” εδώ στο Γκάζι με μαχαίρια, εγώ ευτυχώς επειδή ξέρω krav maga δέρνω δεκαπέντε άτομα ταυτόχρονα, παίρνω το αμάξι ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ, τους βάζω όλους μέσα και φεύγω με κωλιά.
Wartooth: Γενικά δεν το χτίζει τόσο πολύ, αλλά επειδή ξέρει πως κάτι ηχογραφούμε τώρα, τα αστεία του είναι ακόμη πιο κακά.
Argy: Κοίταξε να δεις, στο “Meh-tal-core” είχαμε τους κλασσικούς core-αδες που μας έκραξαν, αλλά γενικά οι υπόλοιποι το εκτίμησαν και μας λένε πλέον πως είναι η “ένοχη μουσική τους απόλαυση” Στο “Θρας…” τώρα, επειδή είναι, πως να το πω τώρα, πιο true; Το παίρνουν ως “χαβαλέ στο metal δεν χωράει”. Δηλαδή στο πρώτο χάρηκαν, στο δεύτερο όχι και τόσο.
Σε λίγο καιρό, κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος σας με τον τίτλο “#no_filter”. Πείτε μας δύο λόγια για το album.
Argy: Με το που τελείωσε ο πρώτος δίσκος, ξεκινησαμε να γράφουμε για τον δεύτερο σχεδόν αμέσως, δηλαδή τα κομμάτια ήταν έτοιμα πριν το καλοκαίρι.
Wartooth: Παρένθεση. Η αλήθεια είναι πως ο Argy, και δεν υπερβάλλω καθόλου, έχει 40 δίσκους “έτοιμους”
Μπούτος: Ναι, έχει περίπου 1 TB ιδέες.
Argy: Κάπως έτσι. Η αλήθεια είναι πως για αυτόν τον δίσκο, είχαμε περίπου 25 κομμάτια έτοιμα. Ξεσκαρτάραμε, και οφείλω να ομολογήσω πως κάποια πολύ δυνατά κομμάτια έμειναν έξω. Στην ουσία αφήσαμε ένα ακόμη δίσκο εκτός.
Μπούτος: Γενικά σαν δουλειά, εγώ προσωπικά πιστεύω πως είναι πιο προσεγμένη από όλες τις απόψεις. Θες μίξη, θες ηχογράφηση, παντού. Συνθετικά και στιχουργικά, “λιώσαμε” περισσότερο.
Argy: Ναι ειδικά ο στίχος, από επίπεδο Γυμνασίου πέρασε σε επίπεδο Δημοτικού.
Wartooth: Επίσης σε αυτόν τον δίσκο, δεν έχουμε κανένα ίχνος ντροπής. Δηλαδή υπήρχαν στιγμές που στον πρώτο λέγαμε “καλά μαλάκα αυτό δεν μπαίνει εδώ”. Πλέον δεν υπάρχει αυτό. Νο filter.
Argy: Ναι, κάπως έτσι έχει το πράγμα. Τώρα, την παραγωγή την έχουμε κάνει πάλι εμείς, εγώ δηλαδή και έχει βοηθήσει και παρά πολύ και ο Στέλιος στα recordings. Με την σειρά μου και εγώ, πιστεύω πως και σαν παραγωγή και σαν μουσική, γενικά ως σύνολο, είναι κατά πολύ ανώτερο από την πρώτη μας κυκλοφορία.
Ποιός έχει σχεδιάσει αυτήν την εξωφυλλάρα;
Argy: Το εξώφυλλο είναι δουλειά της Φρειδερίκης Παπασταυροπούλου, Vamon VII, και είναι όλο στο χέρι. Θα ανέβει και μια φωτογραφία που έχει φτιάξει με τις μάπες μας. Η τύπισσα έχει πάει την προσωπογραφία σε άλλο level.
Πάμε και στο κεφάλαιο στίχοι. Γράφετε όλοι στίχους;
Argy: Χοντρικά, θα στο πούμε πολύ χοντρικά, ένα 50% έχω γράψει εγώ και ένα 50% ο Wartooth. Αλλά στην πορεία τι γίνεται, πες πως έχει γράψει κάποιους στίχους ο Wartooth οκ; Όταν πηγαίναμε να γράψουμε με τον Μπούτο τις φωνές, λέγαμε “Α! Αυτό δεν είναι καλό, είναι μαλακία” και το αλλάζαμε επιτόπου μαζί. Από ‘κει και πέρα, περάσαμε μετά ένα δεύτερο φιλτράρισμα τους στίχους για να τους κάνουμε ακόμα πιο αηδία απ’ ό,τι ήταν, πάλι με τον Μπούτο.
Μπούτος: Να, ας πούμε το “Πλαστικοπάπαρο του Μπουκόφσκι” το γράψαμε και οι τρείς μαζί. Που η λέξη “Πλαστικοπάπαρο” εν τω μεταξύ, βγήκε εντελώς στην τύχη και κλάψαμε από τα γέλια. Γενικά γελάμε παρά πολύ. Βασικά πιστεύω πως το κάνουμε για εμάς όλο αυτό, όχι για τον κόσμο. Το κάνουμε για να γελάμε και να περνάμε καλά εμείς.
Wartooth: Άκου τι λέει ρε! Άκου τι λέει…
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν οι στίχοι στην μπάντα;
Argy: Καθόλου. Μόνο η μουσική μετράει! Ποιός τους γαμάει τους στίχους…
Wartooth: Μας ρωτούν αρκετά συχνά, ακόμα και φίλοι αλλά πλέον έχουν σταματήσει γιατί μας πήραν χαμπάρι, γιατί οι Sonata δεν φτιάχνουν μουσική με σοβαρούς στίχους.
Argy: Εδώ η μάνα μου με κράζει γιατί λέει πως καταστρέφω τα κομμάτια με τους στίχους…
Μπούτος: Και πρόσεξε τώρα ατάκα του πατέρα μου “Εεε, έχετε πολύ ωραία μουσική, αλλά σας πάει πολύ πίσω το γεγονός ότι βρίζετε”.
Wartooth: Ότι βρίζουμε. Που στον πρώτο δίσκο λέμε “γαμώτο”.
Argy: Σοβαρά τώρα, πολλοί μας λένε να γράψουμε σοβαρούς στίχους και ατάκες τύπου “Θα κάνατε καριέρα έξω” κλπ. Anyway, πες ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε καριέρα έξω, αν και δεν φτάνει μόνο η καλή μουσική, πρώτον το εξωτερικό θέλει τρομερό τρέξιμο, και δεύτερον επειδή κάνουμε “comedy metal” δεν πάει να πει πως πρέπει να έχουμε σκατά μουσική. Τι σκατά λογική είναι αυτή; Γιατί να μην έχεις και ένα καλό riff μετά την καφρίλα;
Wartooth: Και επίσης έπρεπε κάπως να δικαιολογήσουμε και τον ρόλο μου στην μπάντα. Δεν γίνεται να έχεις σοβαρή μπάντα και να έχεις μπασίστα εμένα.
Κιθαρίστας;
Wartooth: Ήμουν κιθαρίστας.
Argy: Τώρα είναι υβρίδιο.
Wartooth: Είχα φτάσει το δεξί μου χέρι σε πολύ καλό επίπεδο! Και ξαφνικά μπήκα Sonata, να παίξω μπάσο. Μπήκα χαριστικά στην αρχή.
Argy: Να το πούμε αυτό. Στην αρχή είχαμε μια μπάντα με τον Wartooth, που παίζαμε Iced Earth. Αυτός έπαιζε κιθάρα και εγώ φωνητικά. Μετά από αυτό όταν σπάσαμε την μπάντα και έφτιαξα τους Sonata o Wartooth έκλαιγε, τον λυπήθηκα και τον έβαλα στην μπάντα. Στην συνέχεια όμως γνώρισα τον Παναγιωτάκη, και αφού έχουμε καλή επικοινωνία στη μουσική θεώρησα καλό να γίνει δεύτερος κιθαρίστας μας. Ε, και για να μην απογοητεύσω τελείως τον Wartooth, του λέω “Ψήνεσαι για μπάσο;” και έτσι άνοιξε η καριέρα του ως μπασίστας.
Wartooth: Εδώ έρχονται και μου λένε “Γράφεις πολύ καλή μουσική!” Και δεν έχω γράψει ούτε ένα riff. Βασικά ένα έγραψα και μπήκε, επειδή θέλαμε να “κοροϊδέψουμε” το thrash.
Μουσικά; Ποιές είναι οι βασικές σας επιρροές;
Argy: Κοίτα γενικά ο καθένας έχει τις δικές του επιρροές και βάζει τα δικά του στοιχεία στην μπάντα. Ας πούμε εγώ ακούω πολύ In Flames, Opeth, Scar Symmetry. Τέτοια πράγματα. Ο Μπούτος ακούει πολύ Disturbed, SOAD, τέτοια φάση. Τώρα τον Wartooth τον κοροϊδέυουμε γιατί ακούει μόνο τρία πράγματα: Iced Earh, Ghost και Νicki Minaj. Πες ρε μαλάκα τι ακους…
Wartooth: Ghost!
Πριν λίγους μήνες, βγάλατε το έπος “Στη Χώρα των Καλύτερων Χοντρών”. Πως σας ήρθε να κάνετε hip-hop;
Argy: Κοίτα με το hip-hop έπαιξε η εξής φάση. Αρχικά υπήρχε η ιδέα να μπει στον δεύτερο δίσκο κάτι που δεν έγινε ποτέ τελικά. Πάντα είχα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου να κάνουμε κάποια στιγμή hip-hop, γιατί μόνο που σκεφτόμουν τον Moa να ραπάρει, έκλαιγα ρε απλά. Λοιπόν, ήμασταν μαζί με τον Wartooth και αράζαμε και κάπως, για κάποιο λόγο καταλήγουμε να ακούμε γνωστό ελληνικό σχήμα, γνωστό κομμάτι. Γονατίσαμε από τα γέλια και αφού πάω σπίτι, γράφω το ρεφρέν μέσα σε 5′ λεπτά. Τους έστειλα την ιδέα και τους είπα να γράψει ο καθένας το μέρος του. Έτσι ήταν η φάση με τη “Χώρα…”.
Wartooth: Ο οποίος Moas, μαλάκα, ξεκινάει επιθετικό κομμάτι diss με το “Γεια σας και καλωσήρθατε”. Πόσο δεν είσαι ράπερ!
Argy: Και το τραγικό με αυτό το κομμάτι είναι πως έρχονται και μας λένε “Είναι ό,τι καλύτερο έχετε γράψει”. Αλήθεια τώρα έχουμε γαμήθει να βγάζουμε μουσική και να παίζουμε, και μου λες πως η μαλακία που έγραψα μέσα σε 5′ είναι ό,τι καλύτερο βγάλαμε;
Wartooth: Η συγκεκριμένη περίοδος ήταν και η πιο αστεία με Sonata, με άτομα να μου στέλνουν και να με ρωτάνε αν το γυρισαμε στο hip-hop. Και μέτα βγάλαμε και το δεύτερο, και η φάση ήταν “Καλά μαλάκα αυτοί το γύρισαν”. Κράξιμο από κάτω στα σχόλια τύπου “Που πήγε το metal” και άλλα τέτοια.
Μπούτος: Δεν αποκλείουμε στο μέλλον να ξανά γίνει κάτι τέτοιο. Βασικά δεν αποκλείουμε τίποτα!
Argy: Το επόμενο θα είναι trap ρε, με τον Moa να κανει twerk!
Έχετε στα σκαριά κάποιο καινούργιο κλιπάκι;
Μπούτος: Είναι ένα κομμάτι λοιπόν που ακούει στο όνομα “ΠΑΣΟΚ”. Νομίζω πως ο τίτλος τα λέει όλα. Θα κυκλοφορήσει σύντομα!
Argy: Σκεφτόμασταν να κάνουμε και το “Click Here to Get Hot Chicks” αλλά μοιάζει στο σενάριο με το “Τιζέρι” και το αφήσαμε στην άκρη.
Ποιά θεωρείτε καλύτερη και ποιά χειρότερη στιγμή σας σε live;
Argy: Ξεκάθαρα το χειρότερο ήταν της Θεσσαλονίκης…
Μπούτος: Διαφωνώ, ήταν από τα καλύτερα μου.
Argy: Κοίτα στην Θεσσαλονίκη φάγαμε το “πακέτο” που είπαμε πριν, παρ’ολα αυτά ήμασταν παικτικά πολύ καλοί, εκτός από το “Dragonball” που χαθήκαμε και παίζαμε ό,τι να ‘ναι… Αλλά πέραν αυτού δεν είχαμε κόσμο, είχαμε δηλαδή 110 άτομα που στο 8Ball είναι “ανοιχτά” ρε παιδί μου.
Wartooth: 110 άτομα με τη μαμά και το μπαμπά του Μπούτου μέσα εε… Λοιπόν, για εμένα το καλύτερο live ήταν στο Schoolwave. Πρώτον είχα ασύρματο και μπορούσα να κάνω μαλακίες, δεύτερον ο Argy και ο Μπούτος ήταν χεσμένοι από ποτά και ανέβηκαν στην σκηνή κομμάτια, και τρίτον ο κόσμος. Μαλάκα, ήταν τόσος κόσμος από κάτω, και όταν παίζαμε το “Meh-tal-core” γινόταν της καργιόλας Τραγουδούσαν τους στίχους ρε το νιώθεις; Και ήμουν στην φάση γιατί; Γιατί το ξέρουν όλο; Γιατί μου κάνουν καρδούλες άτομα που είναι πάνω από 12, κάτω από 18;
Argy: Για εμένα το καλύτερο live, ήταν στο After The Wave στο An, με τίγκα κόσμο από κάτω, και παίζουμε πρώτη φορά το “Meh-tal-core”. Δεν μπορείς να φανταστείς. Ανεβαίνει στην σκηνή κόσμος, stage diving, της πουτάνας! Δεν μας είχε συμβεί ξανά κάτι τέτοιο και ήταν και γαμώ!
Μπούτος: Εμένα η καλύτερή μου εμπειρία, ήταν στο πρώτο live που παίξαμε το ” Στην Χώρα…”. Με το που παίρνουμε 5 μικρόφωνα και ξεκινάει ο Moas να ραπαρει, όλο το An ουρλιάζει, σε σημείο να ξεπερνούν την φωνή του, τη μουσική τα πάντα!
Wartooth: Ήταν λες και βγήκε ο Bieber, αλλά είχε βγεί ο Moas.
Argy: 3 διαφορετικές απόψεις λοιπόν!
Πως βλέπετε την ελληνική μουσική σκηνή;
Argy: Θα κάνω μια περίληψη των σκέψεων όλων μας. Υπάρχει “πράγμα” στην ελληνική σκηνή αλλά υπάρχουν και μπάντες που δεν “προμοτάρονται” και ίσως αξίζουν περισσότερο από κάποιες άλλες που έχουν το σωστό promo. Σίγουρα υπάρχει και μετριότητα. Και σίγουρα δεν σε τρώει μόνο το ότι είσαι στην Ελλάδα. Κάτσε δούλεψε, γράψε καλή μουσική και θα πας καλά.
Τι να περιμένουμε από εσάς στην παρουσίαση του δίσκου σας στις 21 του μήνα στο six d.o.g.s;
Αrgy: Να μην μπούμε φυλακή!
Μπούτος: Θα είναι ένα πολύ δυνατό live. Θα έχουμε μαζί μας τα Ορκ της Ραφήνας που είναι πολύ καλά τα παιδία και έχουν περισσότερο γέλιο από εμάς. Επίσης θα παίξουν και οι Allen’s Hand που γαμάνε! Μετά θα βγούμε εμείς!
Ευχαριστώ παρά πολύ για τον χρόνο σας, το κλείσιμο δικό σας!
Μπούτος: Ωραία!
Wartooth: Μπορούμε να πούμε τις ημερομηνίες του tour, οι οποίες δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμα αλλά θα βγούν τις επόμενες μέρες. Λοιπόν, είπαμε 21/11 εδώ Αθήνα, 12/12 στην Πάτρα και 18/12 Θεσσαλονίκη! Πάντα βέβαια υπάρχει και το ενδεχόμενο να πάμε και κάπου άλλου, από Ιανουάριο και μετά. Ευχαριστούμε!