Somali Yacht Club, Fuel Eater, Straytones @ Death Disco, 28/09/18

Παρασκευή βράδυ βρίσκομαι στο κέντρο της Αθήνας, παρά την κακοκαιρία των τελευταίων ημερών, γιατί το Death Disco είναι ο τρίτος και τελευταίος προορισμός των Ουκρανών Somali Yacht Club, στα πλαίσια της ελληνικής τους περιοδείας.

Ανταπόκριση: Βίκυ Κοσμίδου / Φωτογραφίες: Δημήτρης Δαλακλής (περισσότερες εδώ)

Η ώρα είναι 9 παρά κάτι και είμαι ήδη ικανοποιημένη από την προσέλευση του κόσμου, ο οποίος, απτόητος από τη βροχή και τον αέρα, ήρθε να παρακολουθήσει από νωρίς την εμφάνιση των, επίσης Ουκρανών, Straytones. Τι είδαμε: Ένα δυναμικό κι αξιοπρόσεκτο τρίο με ενδιαφέρουσες στυλιστικές ιδιαιτερότητες. Τι ακούσαμε: Γνήσιο ψυχεδελικό stoner, με μπόλικα garage στοιχεία και όμορφες ιδέες. Μία εξαιρετικά καλοδουλεμένη μπάντα, η οποία, με την παρουσίαση του έως τώρα υλικού της, «ζέστανε» επιτυχώς το κοινό κι άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων. Συνιστάται ανεπιφύλακτα στους φίλους του είδους.

 

Προχωράμε σε κάτι πιο βαρύ και πιο γρήγορο με τους Fuel Eater, οι οποίοι θεωρώ πως, έπειτα κι από τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά, “Soberian Kinship”, έχουν θέσει γερά θεμέλια στην εκπροσώπηση της ελληνικής heavy rock σκηνής. Ή τουλάχιστον αυτό αποκομίζει κανείς από τις ζωντανές τους εμφανίσεις: κάθε φορά και πιο άνετοι, κάθε φορά και πιο επικοινωνιακοί, κάθε φορά και πιο διασκεδαστικοί.

Οι Fuel Eater, που παρέα με τους Straytones, ακολούθησαν τους Somali σε Θεσσαλονίκη, Πάτρα και Αθήνα, αποδεικνύουν με την τελευταία εμφάνισή τους, ότι έχουν αρχίσει να αποκτούν «πιστούς ακόλουθους» και πάνω από τ’ αυλάκι. Με ένα περίπου 40λεπτο, ποικιλόμορφο setlist (από το μελωδικό “Who Am I?”, στο ανεβαστικό και πιασάρικο “Refuge Denied”, αλλά και στο συναισθηματικό “Rainfall Redemption”) οι Πατρινοί προετοιμάζουν το έδαφος για τους «headliners» με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

 

Αδυνατώ να πιστέψω πως, αν ασχολείσαι με τη heavy rock μουσική και ζεις στην Ελλάδα, δεν έχεις ακούσει το όνομα Somali Yacht Club, έστω και μία φορά. Ίσως από τις πιο hyped μπάντες στη χώρα μας το τελευταίο διάστημα και κάπως έτσι επηρεάστηκα κι εγώ. Το αν αξίζουν αυτό το hype, δε θα το κρίνω εγώ. Η εντυπωσιακή προσέλευση στο χώρο τα λέει όλα. Άλλωστε, έχουμε να κάνουμε με ένα μουσικό τρίο που έχει καταφέρει με μεγάλη επιτυχία να ταιριάζει σε όλα τα γούστα, καθώς συνδυάζει μία πληθώρα ακουσμάτων, όπως είναι η post, η garage και η shoegaze, ξεφεύγοντας από τον generic stoner ήχο. Και αυτό ακριβώς είναι που έκανε τη live εμφάνισή τους ενδιαφέρουσα.

Με απίστευτη απλότητα, κάτι που εκτιμώ ιδιαίτερα, αλλά και αμείωτο δυναμισμό (αναφερόμενη κυρίως στο drummer, που πρέπει να ταλαιπώρησε αρκετά το kit με τα χτυπήματά του), οι Somali Yacht Club έκαναν ένα μικρό πέρασμα από όλη τη δισκογραφία τους, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στον τελευταίο δίσκο τους “The Sea”. Στα highlights βάζω το ξεκίνημα του set με το φοβερό “Crows” και φυσικά το «hit-άκι», “Loom”, που ακούστηκε κάπου στη μέση. Ίσως αχρείαστο, τελικά, το encore με το “Blood Leaves a Trail”, αποτέλεσμα της επίμονης ζήτησης του κοινού, αφού τα τεχνικά προβλήματα με το μπάσο έκαναν το κλίμα κάπως άβολο και κουραστικό. Αυτό, σε συνδυασμό με μερικά –όχι και τόσο σοβαρά- λάθη, αποκάλυψαν την έλλειψη συναυλιακής εμπειρίας, η οποία, φυσικά, αποκτάται με τον καιρό. Πάνω από όλα, όμως, σημασία έχει η τεράστια προσπάθεια από μέρους της μπάντας να ευχαριστήσει όλους όσους βρέθηκαν από κάτω, κάτι που κατάφερε και με το παραπάνω. Εις το επανιδείν, λοιπόν, γιατί είμαι σίγουρη πως θα υπάρξει.