Συνέχεια του αφιερώματος στα concept albums! Σήμερα, ο Κώστας Τούσας μας μιλάει για τα τρία δικά του αγαπημένα concept albums. Ποια είναι αυτά; Για δείτε…
[box_light]
Voivod – Dimension Hatröss (1988)
Το “Dimension Hatröss”, δίσκος σταθμός στην ιστορία του Metal, είναι η τέταρτη κατά σειρά κυκλοφορία των θρυλικών Καναδών Voivod. Ο Michel Langevin (Away), ντράμερ και βασικός σύνθετης της μπάντας, είναι ο άνθρωπος κλειδί πίσω από το όνομα και την φιλοσοφία της. Μέγας λάτρης του sci-fi και του παράξενου, δίνει ζωή με την πένα του σε εξωδιαστατικά όντα (σαν τον “Voivod”) που κατοικούν σε φανταστικούς εξωγαλαξιακούς κόσμους, αποτυπώνοντάς τα ταυτόχρονα και στο καμβά για να πάρουν την θέση τους ως artwork στους δίσκους τους. Σχεδόν κάθε άλμπουμ των Voivod εξιστορεί σενάρια βγαλμένα μέσα από το μυαλό του Away. Μια τέτοια παράξενη, sci-fi και μετά-αποκαλυπτική ιστορία διαπραγματεύεται και το “Dimension Hatröss”. Την ιστορία μιας εμβιομηχανικής οντότητας, του Voivod, που τόλμησε να εξερευνήσει τον υποατομικό κόσμο!
Με την βοήθεια ενός «cyclotron» o Voivod συρρικνώνεται σε υποατομική κλίμακα και εισχωρεί στον υποατομικό κόσμο για να τον εξερευνήσει και να παρατηρήσει τους διάφορους πολιτισμούς που υπάρχουν εκεί. Έτσι λοιπόν έρχεται σε επαφή με τους ντόπιους και αυτή η επαφή μαζί τους θα περάσει από διάφορες κοινωνικοπολιτικές και θρησκευτικές φάσεις. Ενώνεται με ντόπιες «τρομοκρατικές» οργανώσεις (“Chaosmongers”) και εναντιώνεται μαζί με αυτές κατά του ντόπιου αυταρχικού καθεστώτος. Θα επακολουθήσει ένας σκληρός και μακροχρόνιος πόλεμος, χωρισμένος σε δύο στάδια. Σε αυτό του υλικού κόσμου και σε αυτό του νοητού/εγκεφαλικού. Ο στόχος του καθεστώτος είναι να επιβάλλει μια δικτατορία που θα ελέγχει πλήρως όλους τους πολίτες, εγκεφαλικά και σωματικά. Ο πόλεμος μεταξύ καθεστωτικών και ανταρτών κλιμακώνεται, και όταν ο Voivod επιστρέφει πίσω στον κόσμο του διαπιστώνει ότι και στον μακρόκοσμο δεν υπάρχουν πολλές διαφορές και ότι τα πράγματα είναι πάνω-κάτω τα ίδια.
Εδώ ο Away παρουσιάζει μια sci-fi ιστορία με πολλές κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις που δεν απέχουν και πολύ από την πραγματικότητα. Συνδυάζει εύστοχα τον κοινωνικό φουτουριστικό τρόμο του «1984», του George Orwell, με την αρχαιοελληνική τραγωδία(!) Όσο για το μουσικό μέρος τι να πει κανείς! Απλά αριστουργηματικό! Με αυτό το άλμπουμ γεννήθηκε ένας νέος μουσικός όρος, το «techno-thrash» (αν και δεν πολυχρησιμοποιείται πλέον στις μέρες μας), μιας και ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του που δύσκολα εύρισκες κάποια ταμπέλα να του κολλήσεις απ’αυτές που ήδη κυκλοφορούσαν. Ένας reviewer κάποτε το περιέγραψε εύστοχα ως ένα συνδυασμό King Crimson, Slayer και Sonic Youth. Μια μίξη progressive, thrash και post-punk. Το prog στοιχείο είναι αυτό που ευθύνεται για την φουτουριστική ατμόσφαιρα του άλμπουμ, καθώς και η κιθάρα του αδικοχαμένου Denis D’Amour (Piggy) που σε ταξιδεύει στους κόσμους που διηγείται η ιστορία. Τα διαστημικά chords του Piggy (R.I.P.), μαζί με τις δυνατές μπασογραμμές του Jean-Yves Thériault (Blacky), τα έντεχνα σφυροκοπήματα του Away και την βαθιά, cyber-punk φωνή του Denis Bélanger (Snake), είναι τα δομικά υλικά αυτής της μοναδικής μουσικής διάστασης (Dimension), που ακούει στο όνομα Hatröss!
[/box_light]
[box_light]
Mastodon – Leviathan (2004)
Το πρώτο concept άλμπουμ των Mastodon είναι το “Leviathan” και πρόκειται για την ιστορία της πασίγνωστης λευκής φάλαινας Moby Dick. Σε μια πιο ελεύθερη μεταφορά του ομώνυμου βιβλίου του Herman Melville (1851), ξετυλίγουν την ιστορία του καπετάνιου Ahab και της εμμονής του να πιάσει τον Moby Dick, συνοδεύοντάς την με τη κατάλληλη μουσική υπόκρουση. Μουσική συναρπαστική και εύστοχη, μιας και αποτυπώνει το υγρό στοιχείο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μελωδίες που μεταφράζονται σε παφλασμό κυμάτων. Riffs και περάσματα που σε μεταφέρουν πάνω στο φαλαινοθηρικό του Ahab. Είναι εκπληκτικό το πως καταφέρνουν και συνδυάζουν την αφήγηση της ιστορίας με το μουσικό κομμάτι. Δύσκολα περιγράφεται με λόγια το συναίσθημα που σου δημιουργούν οι μελωδίες του “Leviathan”. Είναι σαν να βρίσκεσαι σε μια απέραντη ταραγμένη θάλασσα, άλλοτε πάνω στο σκαρί του Pequod και άλλοτε πάνω στην ράχη του θαλάσσιου θηρίου. Οι ίδιοι οι Mastodon δηλώνουν ότι η ιστορία της μπάντας, από την αφάνεια μέχρι την επιτυχία, συμβαδίζει με αυτήν του Ahab.
Το άλμπουμ ανακηρύχθηκε, από διάφορα επώνυμα και έγκυρα μουσικά περιοδικά (έντυπα και ηλεκτρονικά), ως άλμπουμ της χρονιάς (2004)! Μέσα από αυτό κυκλοφόρησαν τέσσερα singles (“Blood and Thunder”, “Seabeast”, “Iron Tusk”, “I Am Ahab”), πέρασαν δύο μεγαθήρια του σκληρού ήχου – Neil Fallon και Scott Kelly – με την συμμέτοχή τους στα κομμάτια “Blood and Thunder” και “Aqua Dementia” αντίστοιχα, και αναδύθηκε μια καλοσχεδιασμένη λευκή φάλαινα από το χέρι του Paul Romano.
[/box_light]
[box_light]
Mastodon – Crack the Skye (2009)
Όλες οι κυκλοφορίες των Mastodon βασίζονται στην ιδέα του concept album, με εξαίρεση το πιο πρόσφατο “The Hunter” και το ντεμπούτο τους “Remission”, που είναι εν μέρη concept και έχει σαν αόριστο θέμα την φωτιά. Ακολούθησε το “Leviathan” με το νερό και το “Blood Mountain” με την Γη. Τι έμενε λοιπόν για να συμπληρωθεί το παζλ; Μα φυσικά ο αέρας. Το “Crack the Skye” είναι αυτό που θα ασχοληθεί με τον αέρα και πιο συγκεκριμένα με τον αιθέρα και τους αιθέριους κόσμους των ψυχών.
Αστρικά ταξίδια, αστρικές προβολές, σκουληκότρυπες, εξωσωματικές εμπειρίες και άλλα τέτοια όμορφα ξεδιπλώνονται μέσα από το “Crack the Skye”. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για την ιστορία ενός παραπληγικού παιδιού που αδυνατώντας να κινηθεί, βρίσκει τον τρόπο να μεταφέρεται όπου θέλει μέσω των αστρικών προβολών. Αφήνοντας πίσω το φυσικό του σώμα, ταξιδεύει στο διάστημα προς την κατεύθυνση του Ήλιου. Μόλις ζυγώσει αρκετά (σαν ένας άλλος Ίκαρος) του καίγεται ο ομφάλιος λώρος που ενώνει την ψυχή με το νευρικό σύστημα του κορμιού του. Το ατυχές αυτό συμβάν έχει ως αποτέλεσμα το να μην μπορεί να επανέλθει στο φυσικό του σώμα. Έτσι λοιπόν μένει έρμαιο στο διάστημα μέχρι την στιγμή που θα ρουφηχτεί από μια σκουληκότρυπα. Το χώρο-χρονικό αυτό ταξίδι θα τον οδηγήσει σε ένα βασίλειο πνευμάτων και εκεί θα μάθει ότι δεν είναι πραγματικά νεκρός και ότι υπάρχουν ελπίδες να επανέρθει στο σώμα του. Για να τον βοηθήσουν τον στέλνουν στην Τσαρική Ρωσία και συγκεκριμένα μέσα στο σώμα του Ρασπούτιν. Όταν αυτός δολοφονείται, διαφεύγουν μαζί και οι δύο ψυχές μέσω «της ρωγμής του ουρανού» – Crack the Sky(e). Η ψυχή του Ρασπούτιν θα βοηθήσει την ψυχή του άτυχου παιδιού να επιστρέψει στο σώμα του εγκαίρως, καθώς οι γονείς του έχουν ήδη ανακαλύψει το σώμα και τον περνούν για νεκρό. Η πορεία όμως θα είναι δύσκολη και θα βρουν μπροστά τους διάφορα εμπόδια. Ένα από αυτά είναι και ο Διάβολος που θα προσπαθήσει να κλέψει τις ψυχές τους.
Αλλά εκεί που τελειώνει ο μύθος αρχίζει η πραγματικότητα μιας και το ψυχεδελικό αυτό παραμύθι των Mastodon σχετίζεται εμμέσως και με τον άδικο χαμό της αδελφής του Brann Dailor (ντράμερ των Mastodon), Skye Dailor (εξού και το “Skye” αντί για “Sky”). Το ομώνυμο κομμάτι είναι αποκλειστικά αφιερωμένο σε αυτήν και ο Scott Kelly θα ξαναδώσει το παρών ως guest vocalist στο πλευρό του Brann (και του Troy).
Για ακόμα μια φορά οι Mastodon καταφέρνουν να συνδυάσουν με απόλυτη δεξιοτεχνία την αφήγηση της ιστορίας με το μουσικό κομμάτι. Πιο progressive από ποτέ, δημιουργούν ένα δίσκο κόσμημα. Ένα δίσκο σταθμό για τον 21ο αιώνα. Ένα δίσκο που απέσπασε διθυραμβικές κριτικές από σύσσωμο τον μουσικό κόσμο. Το απόλυτο δημιούργημά τους και ένα από τα καλύτερα concept albums που γράφτηκαν ποτέ!
[/box_light]