“I’m so crazy… you are alright…” Με αυτά τα λόγια σε βάζουν στο κλίμα του νέου τους album, “Promised Land”, οι Ιταλοί southern rockers Smokey Fingers. Sunny days, άφθονο booze οδηγώντας στα στενά του Lodi και στις τεράστιες ευθείες της Northern Cali, είναι μερικές από τις εικόνες που βγαίνουν από αυτό το δίσκο, ξεκινώντας με το classic rock riff του “Black Madame”. Με φανερές επιρροές από country, συνεχίζει με “Rattlesnake Trail” και “The Road Is My Home”, κρατώντας το στοιχείο του on the road soundtrack.
Kάνοντας μια στροφή προς τον ήχο και το feel των AC/DC, το album συνεχίζει με “Damage Is Done” και επαναφέρει το τιμόνι προς το νότο με τα slides και “Ι was drinking whiskey” με το “The Basement”. Εδώ αξίζει να σημειωθεί η μεγάλη προσοχή στην παραγωγή με τα πολυ open, φυσικά τύμπανα και τις “τεράστιες” κιθάρες να ξεχωρίζουν. Μια classic country ballad με το “Last Train” και συνέχεια με aggressive ρυθμούς στα “Floorwashing Machine Man”, “Stage” και “Turn It Up”. H ταχύτητα ανεβαίνει επικίνδυνα στο Thunderstorm με τον Diego “Blef” Dragoni να συνεχίζει να σολάρει σε blues και country μονοπάτια. ”Proud & Rebel” προτελευταίο, με μια ωδή στην ελευθερία “I’m proud and rebel and I was born to be free”. Κλείσιμο με το προσωπικά αγαπημένο “No More”, με pedal steel, country βιολια, πολλα φωνητικά και ένα slide guitar solo να κλέβουν την παράσταση.
Το “Promised Land” έιναι ένα πολύ γεμάτο και προσεγμένο album χωρίς φρου φρου και μπουρμπουλήθρες. Κιθάρες σε πρωταγωνιστικό ρόλο με straight-up rock riffs, φωνητικά με πολλά southern blues και country στοιχεία, αν και προέρχονται από την Ιταλία κι ένα κλίμα αμερικανικού rock που δεν είναι καθόλου εύκολο να επιτευχθεί. Όπως έχουν πει και οι ίδιοι, ήθελαν να εκφράσουν τις εμπειρίες τους φεύγοντας από την Ιταλία ταξιδέυοντας στην Αμερική προσπαθώντας να ζήσουν την αμερικανική πραγματικότητα. Και το πετυχαίνουν πάρα πολυ καλά.
Ένα πολύ ωραίο soundtrack για όσους κολλάνε καθημερινά στην κίνηση της Αθήνας.