Οι doom n’ rollers Skandal στο πλαίσιο της εγχώριας περιοδείας τους “Tour of the Cicada”, οργάνωσαν την Κυριακή το βράδυ ένα live στο six d.o.g.s με σκοπό την προώθηση του καινούριου τους album ονομαζόμενο αντίστοιχα “Year of the Cicada”.
Ανταπόκριση: Γιώργος Ρούβαλης / Φωτογραφίες: Lina Koshka (περισσότερες εδώ)
Τη βραδιά άνοιξαν στις 21:40 οι Flowerchild, μία νέα μπάντα από τον Πειραιά που αποτελείται από 3 άτομα (ντραμς, μπάσο, κιθάρα). Τα δικά τους τραγούδια κινούνταν σε κλασσικό rock-blues μονοπάτι, ενώ απ’ ό,τι κατάλαβα έπαιξαν και δύο διασκευές, με τη μία να είναι ένα οικείο blues κομμάτι και την άλλη να είναι ένα των Queens of the Stone Age. Μόνα προβλήματα (δικαιολογημένα, βέβαια, λόγω του χρόνου ζωής της μπάντας), η ελλειπής επικοινωνία με το κοινό συνολικά στην εμφάνισή τους και τα φωνητικά που θα μπορούσαν να μην είναι συνεχώς μονότονα.
Τη σκηνή κατέλαβαν κατά τις 22:20 περίπου το heavy rock τρίο από τη Βάρη, Bombing The Avenue. Αρχίζοντας τζαμάροντας με ψυχεδελικές διαθέσεις, προχώρησαν στο “Cruella” με τον ήχο τους να είναι πλήρως ισορροπημένος. Σειρά είχε το “Sixx” με το κοινό να έχει ψηθεί και να κουνιέται στους ρυθμούς του τραγουδιού αλλά και του Πάνου (κιθάρα-φωνητικά) ο οποίος δε ξεχνά να χορεύει όλα τα κομμάτια που παίζει κουβαλώντας μεγάλη τρέλα. Τη βραδιά τη συνέχισαν με άλλα 4-5 καινούρια δημιουργήματά τους πολύ δυναμικά και προσεκτικά δομημένα. Είναι πολύ σημαντικό να αναφερθεί η πρόοδος της μπάντας, με τα τρία αδέλφια να έχουν εμφανή χημεία, τον Πάνο να πειραματίζεται σε νέους ήχους, το Δημήτρη να συμβάλει στα φωνητικά και το μικρό Ιάσονα να θεμελιώνει τις δυναμικές του σχήματος.
Η ώρα πήγε 23:20, με τους Skandal να είνα έτοιμοι να αρχίσουν.Ο περισσότερος κόσμος, βέβαια, είχε αποχωρήσει για κάποιο ανεξήγητο λόγο (ίσως για να δει μόνο τις προηγούμενες μπάντες; για να προλάβει τα Μ.Μ.Μ.; Who knows…). Εισαγωγή πριν να ανέβουν στη σκηνή, αποτέλεσε ένα ήρεμο και μυστηριώδες playback instrumental κομμάτι που πληροφορήθηκα πως είναι δικό τους. Όταν τελείωσε αυτό, το συγκρότημα ξεκίνησε με το “Year of the Cicada” από το ομώνυμο EP. Αρκετός όγκος και groove, αλλά όπως και στο σύνολο του παιξίματός τους, τα φωνητικά κάπου χάνονταν με την έννοια ότι ήταν πολύ χαμηλά τα επίπεδα της έντασής τους. Με την ίδια συνταγή παίξαν άλλα δύο ή τρία τραγούδια απ’το EP τους, ενώ διασκεύασαν με επιτυχία το “Funeralopolis” από τους πατέρες του doom, Electric Wizard. Πριν τα τελευταία κομμάτια, ο Γιώργος (μπάσο-φωνητικά) αποδέσμευσε τους συμπαίκτες του για να επιχειρήσει ως solo warrior το κομμάτι “Anesthesia (Pulling Teeth)” των Metallica, και λίγο πριν τα μεσάνυχτα, έκλεισαν τη βραδιά όλοι μαζί καληνυχτίζοντας το κοινό που έμεινε για να τους δει.