Δε θα μπορούσε κανείς να μείνει απογοητευμένος από τη συναυλία του Sivert Høyem. Η βαθιά φωνή του που τόσο ταιριαστά αναδυόταν μέσω των ταξιδιάρικων μελωδιών του, δε μπορούσε παρά να σε υποβάλλει, να σε συγκινήσει, παρασέρνοντάς σε ένα ανεπαίσθητο λίκνισμα και συνάμα σε μια ονειρική αναπόληση. Η μαγεία που ο ήχος του Νορβηγού καλλιτέχνη ασκεί, ιδιαίτερα στο ελληνικό κοινό, αποτελεί άλλωστε μια παραδεδεγμένη αλήθεια, που αποδεικνύεται κι από τις συνεχείς sold out εμφανίσεις του στη χώρα μας.
Aνταπόκριση: Μαρίλη Κουλολιά / Φωτογραφίες: Δανάη Φωκίου (περισσότερες εδώ)
Τη συναυλία άνοιξε ο Remi, που μόνος του στάθηκε επί σκηνής και με τη συνοδεία της κιθάρας του μας παρουσίασε με τρόπο ουσιαστικό τις μουσικές δημιουργίες του. Mε folk διάθεση και σεμνή παρουσία, ξετυλίχθηκαν οι όμορφες μελωδίες του, συγκροτώντας ένα σετ που περιλάμβανε τόσο δικές του δουλειές, όσο και διασκευές κορυφαίων καλλιτεχνών, τις οποίες τίμησε με τον καλύτερο τρόπο. Ακούσαμε, λοιπόν, μεταξύ άλλων τα “Jolene” και “I Put A Spell On You”, που έλαβαν και τη θερμή ανταπόκριση του κοινού.
Όταν ο Sivert Høyem και οι μουσικοί του ανέβηκαν στη σκηνή, ο χώρος ήταν ήδη κατάμεστος από κόσμο. Η έναρξη πραγματοποιήθηκε υπό τους ρυθμούς του “Lioness”. H φωνή του απαράλλακτη από αυτή του δίσκου, γέμιζε τον χώρο προκαλώντας τη συγκίνηση του κοινού που έδειχνε να απολαμβάνει τις γλυκόπικρες αλλά παράλληλα τόσο ονειρικές συνθέσεις του.
Το set του, απόλυτα ολοκληρωμένο, περιλάμβανε δημιουργίες που χάραζαν ένα μονοπάτι που διέσχιζε όλο το εύρος της μουσικής σταδιοδρομίας του. Από τις εποχές των Madrugada μέχρι και του πιο πρόσφατου μουσικού του εγχειρήματος “Lioness”, ταξιδέψαμε ακούγοντας τα “Black & Gold”, “Honey Bee”, “Prisoner of the road”, ”What’s On Your Mind” και “Sleepwalking Man” μεταξύ πολλών αξιομνημόνευτων άλλων. Τα κομμάτια αλληλοδιαδέχονταν το ένα τ’ άλλο, με ελάχιστες παύσεις –πέραν των αναγκαίων προς τις επευφημίες και τα χειροκροτήματα- ενώ όλο το set έμοιαζε με μια καμπή, ένα ζενίθ, που όμως δεν ακολουθούνταν από καμιά πτώση, το ναδίρ ουδέποτε επήλθε. Το μουσικό εύρος λειτούργησε μόνο ευεργετικά, προς τέρψιν των απανταχού λάτρεων του ήχου του.
Ο Sivert επικοινωνιακός, εξέφραζε κατά τακτά διαστήματα την αγάπη που τρέφει για τον τόπο μας. Ενώ χαρακτηριστικά δήλωσε πώς «Η Αθήνα είναι η πιο όμορφη πόλη του κόσμου». Ευχαριστούσε τον κόσμο, που πάντα τόσο ενεργά ανταποκρίνεται στις συναυλίες του, κι ο ίδιος ανταπέδιδε την αγάπη του κοινού με τις παθιασμένες, αλλά ακριβείς κι ενίοτε ανατριχιαστικά συγκινητικές ερμηνείες του, που τρύπωναν στη ψυχή σου.
Με τη λήξη του κυρίως set ο Sivert δήλωσε χαρακτηριστικά «Τώρα τελείωσε το πρώτο μέρος της συναυλίας, θα φύγουμε κι όταν χειροκροτήσετε θα επιστρέψουμε» aka το καθιερωμένο πλέον encore. Πράγματι, έπειτα από το παρατεταμένο και θερμό χειροκρότημα του κοινού ο Sivert και το συγκρότημα του επέστρεψαν προκειμένου να ερμηνεύσουν το “Electric”. Aπρόσμενη προσθήκη στο setlist αποτέλεσε και η διασκευή του “Born To Die” της Lana Del Ray, με αφορμή την πληθώρα αφισών που κοσμούσαν τους τοίχους του συναυλιακού χώρου, σχετικά με την επικείμενη συναυλία της. Σειρά είχε τον αγαπημένο “The Kids Are On High Street” και η συναυλία έφτασε στο πέρας της με την εκπληκτική ερμηνεία του “Moon Landing”.
Στο σύνολο της κάνουμε λόγο για μια συναυλία μαγευτική. Όμορφες μουσικές, όμορφη ενέργεια και μια πανέμορφη Κυριακάτική νύχτα που έληξε με τον πιο γλυκό τρόπο…