Την Τετάρτη που μας πέρασε, ο (χάριν ευκολίας) stoner ήχος είχε την τιμητική του στα στενάκια του Ψυρρή. Εκλεκτοί προσκεκλημένοι στη σκηνή του Death Disco, οι καλιφορνέζοι Sasquatch, από τους παλιούς (όχι και πολύ παλιούς) εκπροσώπους του συγκεκριμένου ιδιώματος. Μαζί τους δύο από τις πολύ ελπιδοφόρες local μπάντες, οι Hypnotic Nausea και οι Void Droid.
Ανταπόκριση: Άρης Ζαρκαδάκης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες φωτογραφίες εδώ)
Η αρχή έγινε με τους Hypnotic Nausea. Με πρόσφατη την κυκλοφορία του debut album τους, “Hypnosis”, το κουαρτέτο ανέβηκε στη σκηνή για περίπου 35-40 λεπτά και μας παρουσίασε υλικό από το εν λόγω album. Ίσως λίγο παραπάνω τρακαρισμένοι απ’ότι έπρεπε (μπορεί να είναι και εντύπωσή μου), προσπάθησαν να αποδώσουν με πιστότητα το υλικό τους το οποίο δε μπορεί να χαρακτηριστεί με μία λέξη. Ως επί τω πλείστον instrumental, με post αλλά και stoner περάσματα και αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία. Τα κατάφεραν σε αρκετά μεγάλο βαθμό δίχως όμως να ενθουσιάσουν το λιγοστό μέχρι εκείνη την ώρα κοινό.
Τη σκυτάλη πήραν οι Void Droid. Έχοντας ακούσει μόνο υλικό τους και δίχως να τους έχω δει ζωντανά, δεν ήξερα τι να περιμένω καθώς είχα ακούσει από πολύ κόσμο τα καλύτερα λόγια για τη μπάντα και συνήθως είμαι επιφυλακτικός όπου ακούω πολλά καλά. Και όντως οι Void Droid τους επιβεβαίωσαν. Με μπόλικη άνεση και αέρα περπατημένης μπάντας, τα έδωσαν όλα για περίπου σαράντα λεπτά. Πιο άμεσος ήχος από τους προηγούμενους, sludge-ίζον (sic) heavy rock, πιο ενεργητικοί πάνω στη σκηνή και με τραγουδιάρη με μπόλικο γρέζι δε δυσκολεύτηκαν να δώσουν το πρώτο ζέσταμα στον λίγο περισσότερο από πριν κόσμο και να ετοιμάσουν την άφιξη των Sasquatch.
Ένα παράπονο έχω από τους Sasquatch: παίξε ρε μαέστρο κι ένα “Bare My Soul” να πάμε για ύπνο με ακόμα μεγαλύτερο χαμόγελο. Σοβαρά τώρα δε μπορώ να βρω κάτι αρνητικό στην εμφάνιση της μπάντας. Τίμιοι και αρτιότατοι όπως είπε κι ένας καλός φίλος από τα παλιά που παρακολουθούσαμε μαζί το live. 11 κομμάτια μαζί με το encore και γύρω στα 70 λεπτά εμφάνισης που δίδαξε πως πρέπει να στέκεται μια μπάντα στη σκηνή. Άμεσοι, φιλικοί και γεμάτοι ενέργεια ενθουσίασαν τους φίλους τους που κατηφόρησαν στου Ψυρρή μεσοβδόμαδα για να τους δουν.
Πόσες φορές έχετε ενθουσιαστεί με το δισκάκι ενός συγκροτήματος και όταν τους είδατε live απογοητευτήκατε; Εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Οι Sasquatch ήταν ακόμα καλύτεροι από τα δισκάκια τους. Και όντας και τρίο και με υπηρεσιακό drummer το πράγμα δυσκολεύει ακόμα περισσότερο. Τραγούδησαν και τα χρόνια πολλά στον αγαπητό Δημήτρη Μαρσέλο από το Rockway.gr, ο οποίος έσβησε τα κεράκια του πάνω στη σκηνή. Θέλετε κάτι άλλο;
Εγώ θέλω. Που ήταν όλοι αυτοί οι αυτοαποκαλούμενοι stoner-άδες του Facebook την Τετάρτη που μας πέρασε; Δεν είναι και πολύ μοδάτοι οι Sasquatch μάλλον. Δεν τους έχουν ξανακούσει εδώ και δέκα χρόνια και τέσσερα albums; Απορίες…