Το να έρχεται για live ένα συγκρότημα όπως οι Sasquatch σε πολλούς μπορεί να μη λέει και πολλά, σε εμάς όμως που γουστάρουμε αυτό τον ήχο λέει πολλά και μιλάει στη ψυχή μας γιατί οι εν λόγω κύριοι μας βοήθησαν να μάθουμε ακόμα καλύτερα το stoner rock πριν από δέκα και βάλε χρόνια με εκείνα τα πρώτα δυο έπη που κυκλοφόρησαν. Ασφαλώς το συγκρότημα δεν έμεινε σε αυτούς τους δυο δίσκους και κυκλοφορεί ανά τακτά χρονικά διαστήματα αξιοπρόσεχτες δουλειές με τελευταίο το πολύ καλό περσινό “ Maneuvers” στα πλαίσια του οποίου μας επισκέφτηκαν για δεύτερη φορά για το mini tour που πραγματοποίησαν στη χώρα μας, με πρώτη τους στάση την Αθήνα και σιγά που θα λείπαμε.
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Σπύρος Φατούρος (περισσότερες εδώ)
Το ζέσταμα του κοινού ανέλαβαν οι Mad John The Wise, οι οποίοι έχουν προκαλέσει αρκετό ντόρο γύρω από το όνομα τους και ο πρώτος δίσκος τους συζητήθηκε αρκετά και κάπως έτσι έπρεπε να τους τσεκάρω ζωντανά! Σωστοί παικτικά, καθώς το υλικό τους είναι αρκετά περίπλοκο και με αρκετά καλό ήχο μας προετοίμασαν για τη συνέχεια.
Μια συνέχεια με τους λατρευτούς Bus και αυτό το όμορφο κράμα από doom/stoner/heavy/occult που παίζουν το οποίο κάνει τα κεφάλια να πηγαίνουν πάνω κάτω χωρίς σταματημό. Τα φωνητικά στην αρχή ήταν λίγο χαοτικά αλλά στο τρίτο κομμάτι έστρωσαν και τους απολαύσαμε όπως τους πρέπει. Συγκρότημα που απολαμβάνεις σε κάθε του live αφού δεν απογοητεύουν ποτέ και ύμνοι όπως τα “Masteroid”, “Forever Grey” είναι πάντα ωραίο να ακούγονται.
Η προηγούμενη φορά που οι Sasquatch ήρθαν από τα μέρη μας είχε μείνει βαθιά χαραγμένη, αλλά αυτή τη φορά ήταν το κάτι άλλο. Κλασικό αμερικάνικο stoner rock από ένα συγκρότημα που ξέρει να σε κάνει να περνάς καλά. Αδιαμφισβήτητοι γνώστες του ήχου που εκπροσωπούν, σωστό perfoming, άκρως επικοινωνιακοί με το κοινό (μάλλον αισθάνονται ωραία στα μέρη μας), μας κέρδισαν με τη πρώτη νότα και δε θα μπορούσαμε να μη τους ανταμείψουμε με μπόλικο κέφι και αρκετό headbanging, ειδικά στις πρώτες σειρές.
Ο Casanova (όνομα και πράγμα ο άτιμος) στο μπάσο έχει χτίσει μαζί με τον Riggs στα τύμπανα ένα rhythm section στιβαρό που κάνει ύπουλα τη δουλειά του, ο Gibbs όταν δεν εξαπέλυε τα βρώμικα solos τους μας απεδείκνυε το πόσο χαρισματικός performer είναι με αυτή την έξοχη και μπαρουτοκαπνισμένη φωνή που διαθέτει. Οι Sasquatch παρέδωσαν τα μέγιστα και έκαναν το βράδυ του Σαββάτου μας ακόμα καλύτερο από ότι ήταν. Τώρα το να πω ότι θα ήθελα να του δω ξανά δεν θα είναι ψέμα, αλλά θαρρώ πως πολύ σύντομα αυτή η τριάδα θα μας επισκεφθεί και πάλι και θα δώσουμε και πάλι το παρόν.
