Το Seattle δεν είναι η τυπική Αμερικάνικη πόλη που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στις ταινίες. Με την σχεδόν μόνιμη συννεφιά και τη γοτθική του αρχιτεκτονική εκπέμπει μελαγχολικές μα και συνάμα γόνιμες καλλιτεχνικές δονήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι από αυτή την πόλη ξεκίνησαν καλλιτέχνες που άφησαν το στίγμα τους στην ιστορία της μουσικής. Η λίστα είναι ατελείωτη (Jimi Hendrix, Heart, Queensrÿche, Nirvana, Pearl Jam, Mudhoney, Alice in Chains, Soundgarden κ.α.).
Μέσα σε αυτό το καλλιτεχνικό περιβάλλον λοιπόν οι έφηβοι Sean Blosl και Lenny Rutledge, αφού αγόρασαν την πρώτη τους κιθάρα με ένα εκατοσταδόλλαρο που βρήκαν πεσμένο σε τοπικό δισκάδικο, άρχισαν να δουλεύουν στο μυαλό τους την ιδέα για το σχηματισμό μίας metal μπάντας με το όνομα Sanctuary. Το όνομα προήλθε από μια αγαπημένη τους ταινία με τον τίτλο “Logan’s Run” (1976).
Λίγα χρόνια μετά το σχήμα είχε ολοκληρωθεί με την προσθήκη των Dave Budbill στα τύμπανα, Rich Furtner στο μπάσο και ενός περίεργου τύπου με το όνομα Warrel Dane στα φωνητικά, ο οποίος προερχόταν από μία μπάντα με το όνομα Serpent’s Knight. Δεν άργησαν να έρθουν τα πρώτα τοπικά live αλλά και η ηχογράφηση του πρώτου τους demo. Εννέα τραγούδια ηχογραφήθηκαν στα sessions ανάμεσα στα 1985 και 1986. Τα οκτώ από αυτά βρήκαν το δρόμο τους στην demo κασέτα η οποία προκάλεσε αίσθηση στην τοπική σκηνή αλλά και περιορισμένη ραδιοφωνική παρουσία. Αμέσως μετά τις ηχογραφήσεις τη θέση στο μπάσο καταλαμβάνει ο Jim Sheppard.
Η κίνηση ματ έγινε όταν ο Lenny Rutledge μπήκε με θράσος στο δωμάτιο του ξενοδοχείου που διέμενε ο μεγάλος Dave Mustaine μετά από το show που παρακολούθησε, στα πλαίσια της περιοδείας King Diamond – Megadeth που περνούσε από την περιοχή. Παρά τον ιδιόρρυθμο χαρακτήρα του, ο Mustaine καλωσόρισε τον πιτσιρικά και, αφού τα ήπιαν αρκετά, δέχτηκε να ακούσει το demo της μπάντας το οποίο τον ενθουσίασε τόσο που πρότεινε να κάνει την παραγωγή στο πρώτο album τους.
Με την προώθηση αυτή, οι Sanctuary μετακομίζουν στο L.A., υπογράφουν στην Epic Records και ηχογραφούν το πρώτο τους album με τον τίτλο “Refuge Denied” (1988), το οποίο περιείχε επαναηχογραφημένα επτά από τα εννέα τραγούδια των demo sessions και δύο καινούργια. Ένα από τα τραγούδια που επαναηχογραφήθηκε ήταν και η, θρυλική πια, διασκευή στο “White Rabbit” των Jefferson Airplane.
Μετά την πρώτη τους μεγάλη περιοδεία ως support στους Megadeth, οι Sanctuary μπαίνουν ξανά στο studio για να ηχογραφήσουν το δεύτερο album τους, το κολοσσιαίο “Into the Mirror Black” (1990) το οποίο βρίσκει την μπάντα πιο ώριμη συνθετικά αλλά και πιο έμπειρη στο τεχνικό επίπεδο. Το δε ύφος των συνθέσεων είναι σαφώς πιο σκοτεινό, ενώ οι στίχοι πραγματεύονται τόσο θέματα του ανθρώπινου ψυχισμού, όσο και γενικότερα κοινωνικοπολιτικά προβλήματα. Εδώ περιλαμβάνεται και το πρώτο video clip της μπάντας με τον τίτλο “Future Tense”. Ακολουθούν συνεχείς περιοδείες με μεγάλες μπάντες της εποχής όπως οι Fates Warning, Death Angel και Warlock, στη διάρκεια των οποίων αποχωρεί ο Blosl και τη θέση του παίρνει ο Jeff Loomis.
Το 1992 το grunge που έχει κυριεύσει τον κόσμο της rock μουσικής επιτάσσει την αλλαγή στον ήχο και επηρεάζει σχεδόν όλες τις κλασσικές metal που προέρχονται από τα 80’s. Η Epic θέλοντας να προλάβει το τρένο των εξελίξεων πιέζει τους Sanctuary να αλλάξουν μουσική κατεύθυνση πράγμα που οδηγεί σε προστριβές μεταξύ των μελών της μπάντας, και στην τελική διάλυσή της μετά την κυκλοφορία του EP “Into the Mirror Live”. Οι Dane, Sheppard και Loomis σχημάτισαν την διάδοχη κατάσταση, τους Nevermore, με τους οποίους κυκλοφόρησαν επτά studio albums.
Δεκαοκτώ χρόνια αργότερα, το 2010, και μετά την παρακμή των Nevermore οι Sanctuary ανακοινώνουν την επανασύνδεσή τους με την τελευταία τους σύνθεση και σκοπό τους, πέρα από τις περιοδείες, να ηχογραφήσουν καινούριο album. Τελικά το 2014 και μετά την αποχώρηση του Loomis κυκλοφορεί το “The Year the Sun Died” ΄φέρνοντας την πρώτη κατάταξη στη θέση 125 του Billboard για το σχήμα. Κατά τη διάρκεια της ηχογράφησης ο παραγωγός Zeuss συζητά με τον Rutledge την πιθανότητα επεξεργασίας των master-tracks από τις ηχογραφήσεις του πρώτου τους demo, που ο τελευταίος είχε ακόμη στην κατοχή του. Τελικά το 2017 κυκλοφορεί το “Inception” με το επεξεργασμένο ηχητικά προϊόν αυτών των ηχογραφήσεων. Το album περιλαμβάνει και τα ακυκλοφόρητα σε επίσημη κυκλοφορία “Dream of the Incubus” και “I am Insane”, ενώ εντυπωσιάζει με την ωμή δύναμη και πηγαία ενέργεια που αναβλύζει από τις ηχογραφήσεις που ακούγονται άψογα.
Σε αναμονή του τέταρτου album τους με προσωρινό τίτλο “Dead Again” κάποια στιγμή μέσα στο 2018, θα έχουμε την ευκαιρία να γίνουμε μάρτυρες της καυτής μεταλλικής παρουσίας των Sanctuary, με τον George Hernandez στο μπάσο και τον Attila Vörös (πρώην Nevermore) στη δεύτερη κιθάρα, στη χώρα μας στις 21 Ιουλίου. Θα τα πούμε εκεί.
Περισσότερες πληροφορίες για το event θα βρείτε ΕΔΩ.