Υπάρχει κόσμος, που περιμένει να βγει νέα κυκλοφορία από την τάδε ή από τη δείνα metal μπάντα και μπορεί να περιμένει ακόμη και δεκατρία χρόνια για ένα δίσκο! Κόσμος, που αδημονεί να ακούσει καινούργια μουσική συγκροτημάτων, που έχουν οριοθετήσει ένα ολόκληρο μουσικό ιδίωμα! ( Μαζί με μερικούς ακόμα του συναφιού μας, για να μη ξεχνιόμαστε!)
Η κυκλοφορία καινούργιου δίσκου από τους doom metal πατέρες, Saint Vitus, πάντα είναι ένα ευχάριστο γεγονός για τους απανταχού φίλους του ήχου, πόσο μάλλον όταν αυτή επιστροφή συνοδεύεται με την επιστροφή του αρχικού τραγουδιστή, Scott Reagers, πίσω από το μικρόφωνο.
Το “Saint Vitus” μας έρχεται χρόνια μετά το “Lillie: F-65” και συνταράσσει τον ακροατή με τη βαρύτητα του, με τα για ακόμα μια φορά εξαιρετικά riffs και solos του ηγήτορα, Dave Chandler, το θανατερό drumming του Henry Vasquez, τη μπασάρα του Patrick Bruders και τις ερμηνείες ζωής του Scott Reagers. Όλο αυτό το σκηνικό συνθέτει τη μουσική και τα τραγούδια του δίσκου.
Από τα αργά και επιβλητικά doom metal έπη, που ακούν στα ονόματα “Remains” (που είναι και τα εναρκτήριο του δίσκου), “A Prelude To”, ”12 Years In The Tomb”, “Wormhole”, “Hour Glass”, “Last Breath” και “City Park”, περνάμε στα punk-meets-hardcore-meets-doom-metal “Bloodshed” και “Useless”. Όλα μαζί συνυπάρχουν σε πλήρη αρμονία και κάνουν το “Saint Vitus” να ακούγεται φρέσκο και ποικιλόμορφο μέσα στην όλη μαυρίλα, που η μουσική του συγκροτήματος βγάζει.
Αν συμπεριλάβουμε στο όλο μουσικό σκηνικό, που έχουν στήσει οι Saint Vitus εδώ μέσα, τη κρυστάλλινη παραγωγή και το απλό, μεν, αλλά εξαιρετικό εξώφυλλο, που παρουσιάζει το logo τους σε γκρίζο φόντο, έχουμε να κάνουμε με τη κορυφαία doom metal κυκλοφορία της χρόνιας και όχι μόνο!