Oι RTJ εμφανίστηκαν την κατάλληλη στιγμή, νωρίτερα από το προγραμματισμένο μάλιστα, για να «ντύσουν» την κατάσταση που επικρατεί αυτήν την στιγμή στις Ηνωμένες Πολιτείες με aggressive μουσικές και στίχους-φωτιά. Το τέταρτο κατά σειρά album τους κυκλοφόρησε στις αρχές του μήνα, με συνεργασίες που δίνουν μια παραπάνω αίγλη στο σύνολο και παραγωγάρες υψηλότατου επιπέδου. Οι Killer Mike και El-P γέμισαν rhymebooks με πράγματα που ήθελαν να πουν, ανησυχίες, προβληματισμούς και λεκτικές επιθέσεις προς πολλές κατευθύνσεις, φτιάχνοντας έτσι έναν δίσκο που ήδη έχει κάνει πολύ μεγαλύτερο ντόρο του αναμενομένου και δικαίως, γιατί δύσκολα πλέον βγαίνουν Hip Hop δίσκοι που αφορούν τόσο κόσμο, χωρίς να είναι «εύκολοι» για το αυτί κάποιου.
Βάζοντας το album να παίξει, αμέσως καταλαβαίνεις με τι έχεις να κάνεις. Οι Run The Jewels φέρνουν ήχο-κρύσταλλο μεν, αλλά ωμό και επιθετικό δε. Ξεκάθαρη διάθεση να κάνουν δήλωση ότι «εδώ δεν παίζουμε». Εγγύηση για αυτό που ακούμε είναι ότι στην κονσόλα έχει κάτσει, μεταξύ άλλων βέβαια, ο θρύλος Rick Rubin. Οι παραγωγές, λοιπόν, υπακούν στις σύγχρονες επιταγές στα βασικά, εμπλουτισμένες όμως με πάρα πολύ πρωτότυπους πειραματισμούς σε μέτρα, σε ενορχήστρωση και σε επιλογές samples. Ξεκάθαρη επίδειξη παραγωγικού artistry είναι το κομμάτι που κλείνει τον δίσκο, το “Α Few Words For The Firing Squad (radiation)”, ένα 7λεπτο κομμάτι, γεμάτο πρωτότυπες ιδέες και στίχο βαθύ και αδιαχείριστα ευθύ.
Κάνοντας κουβέντα για το ραπάρισμα και τις ρίμες, οι Killer Mike και El-P είναι στα καλύτερά τους. Διαμορφώνουν το κλίμα με το πώς διαλέγουν να χρωματίζουν τις φωνές τους σε κάθε περίσταση και τα διάφορα flows που επιλέγουν. Είναι εκπληκτικοί δεξιοτέχνες και αρκετά «μετρημένοι», όσον αφορά στην επίδειξη τεχνικής, δεν προβαίνουν σε υπερβολές, ενώ άνετα θα μπορούσαν. Η στιχουργική έχει αρκετές επιρροές από το σύγχρονο mainstream hip-hop ρεύμα, αλλά αποδοσμένοι με έναν τρόπο που φαίνεται και λίγο ειρωνικός προς όλα αυτά τα κενά νοήματος μηνύματα που λέγονται σε τέτοια κομμάτια. Όταν δε έρχεται οι ώρα να πουν πράγματα σοβαρά, σε κολλάνε στον τοίχο με λέξεις προσεκτικά διαλεγμένες και ακραίο “spitting”.
Αξίζει να γίνει αναφορά και στις πολύ prestigious συνεργασίες που έγιναν για το RTJ 4. Τεράστια ονόματα του χώρου μπήκαν σ’ αυτήν την δουλειά, όπως ο Zack De la Rocha, o D.J. Premier, o Greg Nice, O Pharell Williams, o 2 Chainz, o Mavis Staples και ο Josh Homme, καλλιτέχνες που ανέβασαν κι άλλο το επίπεδο αυτής της δισκογραφικής δουλειάς.
To Run The Jewels 4 δεν είναι άλλος ένας hip hop δίσκος. Είναι αριστουργηματική δουλειά και θα παίξει ρόλο «κολώνας» για την σύγχρονη underground σκηνή του είδους. Είναι η τέλεια ισορροπία μεταξύ heavy bass αλητείας και hip hop διανόησης. Μάλλον μιλάμε για τον hip hop δίσκο της χρονιάς. Σίγουρα «γλυκοκοιτάζει» ένα Grammy. Δεν υπάρχουν και πολλά παραπάνω να πει κάποιος γι’ αυτό το album. Αν δεν το έχεις ήδη κάνει, πας και το ακούς τώρα! Βαθμολογία 12/10!
