Τι καλύτερος τρόπος να αποτινάξεις την ανοιξιάτικη Αθήνα και να μεταφερθείς στις καλοκαιρινές διακοπές, από το να επισκεφτείς το Release Festival, για να ακούσεις νέους μουσικούς όπως η Jain και οι Telenova και φυσικά να χορέψεις στους Swing ηλεκτρονικούς ρυθμούς του Αυστριακού DJ Marcus Fureder, πιο γνωστό ως Parov Stelar.
Ανταπόκριση: Χαρά Ευδαίμων / Φωτογραφίες: Release Athens Festival
Το απόγευμα του Σαββάτου, στη προγραμματισμένη ώρα, το warmup ανέλαβε ο σταθερός συνεργάτης του Parov Stelar, ο DJ El Siciliano. Παρά το γεγονός ότι έπαιξε μπροστά σε ένα αισθητά αραιό πλήθος, κάτι που είναι απολύτως κατανοητό δεδομένης της ώρας, και της υπερβολικής ζέστης, κατάφερε με περίσσια ενέργεια και χορευτική διάθεση, να υποστηρίξει τον δύσκολο ρόλο του.
Η επόμενη μπάντα, ερχόμενη από την Αυστραλία, ήταν από εκείνες που είχα παρατηρήσει και περίμενα να παρακολουθήσω στα πλαίσια ενός φεστιβάλ. Πράγματι, οι alt – indie Telenova, συνδυάζοντας την νοσταλγία με την ηλεκτρονική trip-hop, έφεραν έναν αέρα δροσιάς στον κόσμο που άρχιζε ήδη να καταφτάνει στη πλατεία Νερού. Το ρυθμικό τους μοτίβο, τα ελαφρώς επηρεασμένα από το R&B φωνητικά της τραγουδίστριας Armstrong, οι συμπαίκτες της Edward Quinn και Joshua Moriarty (αντίστοιχα μέλη των Slum Sociable και Miami), έκαναν τα αυτιά μας και το σώμα μας, να γυρίσουν προς τη σκηνή.
Ανάμεσα στο set list, ακούσαμε το πληθωρικό τους single «Bones» με τον electro-pop groove ήχο και τα ιδιόρρυθμα synths και το «Tranquilize» με τα γοητευτικά φωνητικά και μια εξέχουσα γραμμή μπάσου, το οποίο συνδύαζε ακόμη πιο έντονα το alt-pop με το R&B. Ίσως εκείνο που με έβαλε σε ένα σύννεφο ιδιοτροπίας, ήταν η προσπάθεια τους να κάνουν κάτι ξεχωριστό στην ερμηνεία τους στο «Hung Up», της Madonna. Είχα την αίσθηση ότι, λόγω των ηχητικών τους και την γλυκιά χροιά της φωνής της Armstrong, εξέφραζαν διαρκώς μια ελαφρότητα. Ενδεχομένως, κάποιος λάτρης της ποπ να μην το παρατηρούσε.
Σε συνέχεια, την πρώτη της εμφάνιση στην Ελλάδα, έκανε στη σκηνή του Release Festival η δημοφιλής Γαλλίδα μουσικός και συνθέτρια, Jain. Αμέσως επιβεβαίωσε τη φήμη της ως «The Queen of Social Justice Dance Music», καθώς το venue γέμισε με θαυμαστές όλων των ηλικιών, οι οποίοι κυμάτιζαν τα χέρια τους, χοροπηδούσαν και τραγουδούσαν τους στίχους της. Μπορούσε κανείς να διακρίνει στα μάτια του κοινού, ότι αυτά τα τραγούδια, τους ήταν πασίγνωστα. Με παρουσία όντας δυναμική, συνδύαζε έξυπνα τη φωνή της με τον ηλεκτρονικό ήχο.
Θα ξεχώριζα το «Power To The People!» του οποίου οι στίχοι είναι εμποτισμένοι με επαναστατικά μηνύματα, και το “Makeba” το οποίο μας μετέφερε σε ατμοσφαιρικές ουβερτούρες, όταν η ντυμένη με κρόσσια από λεύκες αλυσίδες σκηνή, γέμισε με έγχορδα, κρουστά, και φουτουριστικά synths. Αυτό που προσέδιδε μια ακόμη πιο σύγχρονη ανατροπή στη μουσική της, ήταν ότι μπορούσες να διακρίνεις τις ethnic επιρροές της, εφόσον η ίδια έχει ζήσει σε διάφορες χώρες σε όλο τον κόσμο, όπως το Ντουμπάι, το Κονγκό, το Περού κ.α. Σίγουρα αν παρακολουθήσετε μια συναυλία της Jain, θα χορέψετε.
Έπειτα από ένα διάλειμμα μισής ώρας και ενώ ο χώρος ήταν ήδη κατάμεστος, όλοι έδειχναν να ανυπομονούν να ανέβει στο stage, ο ιδρυτής της electro swing, Parov Stelar. Γύρω τις 22:00, σε ένα λιτό στήσιμο σκηνής, με κόκκινα, μπλε, μωβ και πράσινα γραφικά να γεμίζουν τις τεράστιες οθόνες, ο Stelar μαζί με τους συμπρωταγωνιστές του Lee Anduze και Elena Karafizi στα φωνητικά, Sebastian Grimus στο σαξόφωνο, Marc Osterer στην τρομπέτα, Jacky Mayr στο τρομπόνι, Michael Twitter στο μπάσο και τη κιθάρα και τον Andreas Lettner στα ντραμς, μεταμόρφωσαν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα το venue, σε ένα ξέφρενο πάρτι, βγαλμένο από κάποιο αποπνικτικό Swing bar της Νέας Υόρκης.
Το “Booty Swing”, το “Mambo Rap”, το “Chambermaid Swing”, με αποκορύφωμα το “Catgroove” με το οποίο και έκλεισαν τη βραδιά, προκάλεσαν στο κοινό φρενίτιδα. Ο Füreder αδιαπραγμάτευτα έχει συγκεντρώσει μια ομάδα εντυπωσιακά καλών μουσικών, με εξαιρετική εμφάνιση, προσφέροντας απλόχερα το μουσικό του όραμά στο κοινό. Το αποτέλεσμα αυτής της μουσικής εμπειρίας, είναι αν μη τι άλλο, διασκεδαστικά απολαυστικό!
