Το όνομα Raw Silk είναι θρυλικό στις τάξεις της ελληνικής rock σκηνής. Ο φοβερός πρώτος δίσκος τους “Silk Under the Skin” κυκλοφόρησε το 1990 και λίγο καιρό μετά η μπάντα διαλύθηκε παίζοντας μόνο σποραδικά shows με τα πιο πρόσφατα να είναι το 2005 ως support στον Jeff Scott Soto. Αν και από τότε υπήρχε κινητικότητα για να βγει το δεύτερό τους album τελικά αυτό κυκλοφόρησε μόλις τώρα και μάλιστα με μόνο αυθεντικό μέλος τον drummer, Κώστα Κυριακίδη. Βρίσκομαι σε πλήρες σκοτάδι σχετικά με το γιατί δεν συμμετέχουν και άλλα αυθεντικά μέλη, όπως ο τραγουδιστής Γιώργος Φλωράκης ή σχετικά με το αν τα κομμάτια που ακούμε εδώ ήταν έτοιμα από τότε, το 2005. Ίσως το γεγονός ότι ο Κυριακίδης (που είναι και ο βασικός συνθέτης) ζει μόνιμα στο Ηνωμένο Βασίλειο να αρχίζει να εξηγεί κάποια πράγματα.
Παρ’όλα αυτά και παρόλο που πολλοί θα χαιρόμασταν να δούμε τους Raw Silk με το ίδιο line up, η μουσική του “The Borders of Light” δεν αφήνει πολλά περιθώρια για νοσταλγία και άχαρο ρομαντισμό. Αν και μουσικά διαχωρίζεται από τον προκάτοχο του ως κάποιο βαθμό, η ταυτότητα του συγκροτήματος είναι παρούσα και η έμπνευση πραγματικά στα ύψη! Οι Raw Silk του 2017 ξεφεύγουν από τα AOR μονοπάτια και μπολιάζουν τη μουσική τους με πιο hard rock φόρμες. Όλος ο δίσκος κυλάει αβίαστα με πανέμορφες φωνητικές και κιθαριστικές μελωδίες μέσα σε ένα διάστημα 60 περίπου λεπτών. Το “The Borders of Light” δεν κάνει κοιλιά πουθενά, όσο το ακούει κανείς συνεχίζει να τον εκπλήσσει με τις εξαιρετική αλληλουχία των μουσικών θεμάτων του και φυσικά δεν σου αφήνει κανένα περιθώριο να απομονώσεις μόνο ένα αγαπημένο τραγούδι. Αληθινά, πανέμορφος δίσκος.
Ξέρω ήδη ότι αυτό το album θα κοσμεί τη λίστα με τα αγαπημένα μου του 2017 και αναμένω να δω αν θα υπάρξει κάποια συναυλία ή και αν όχι έστω σχέδια για επόμενο δίσκο. Εσύ αγαπητέ αναγνώστη είτε βρέθηκες εδώ τυχαία είτε όχι κάνε τη χάρη στον εαυτό σου και άκου για αρχή το “Nobody Fills the Loneliness” που κυκλοφόρησε σαν πρώτο single. Εγώ πάω να ξανα ακούσω τον δίσκο!